Alle inzendingen over en Anton

Zo’n Anton Kers gevoel, als je begrijpt wat ik bedoel Gebiologeerd, geobsedeerd door rijtjes, ruitjes, rondjes, blokjes, stipjes, streepjes, lijntjes, hokjes door een gaatjesplafond met structuren door een kleedje met vreemde figuren of door de bouw van een boterham Is er iets simpelers of stommers dan?…

De dag is als klavertje vier en honing ineen Anton Pieck legt in gedachten taferelen vast. Deze dag heeft een heuse Hollandse vader een die wandelt met een prachtige wandelstok. Wellicht zal ik nog jaren achtereen verhalen deze momenten als goudstukken uitgeven.…

niet huilen nu, ik was al vijftien en wist er zou een ringweg komen langs de stad, een opening naar Diemen, maar uit het niemandsland dat toen ontstond zie ik opnieuw oom Anton komen, zijn paradijs voorgoed beschadigd en met de laatste oogst op weg naar huis - Zoveel gedane zaken, de dingen die beloofd zijn en dit is er van mij geworden…

gang Er wordt gewerkt Er wordt gespeeld Er wordt vooral Een hoop verveeld Maar zie je 't van De overkant Het kleine dorp In 't starre land Een toevluchtsoord Verpakt in sneeuw Dan denk je aan Een andere eeuw De dag verkwijnt En waakzaam gaan Nu overal De lichtjes aan Dan is het knus Dan is 't rustiek Een mooie klus Voor Anton…

Ik kocht er kruidenbitter en ik keek vol ontzag naar het beeld van Anton Wachter, terwijl ik uit zijn oude woonhuis, nu een lingeriezaak, een steen lospeuterde, die ik nog steeds koester.…

[Fietsend naar zijn werk, passeert Anton Korteweg elke dag twee tunnels (tussen Leiden en Den Haag). Op de eerste ontmoet hij om 8h20 de woorden: "Astrid, I love you". Om 8h30 passeert hij de tweede tunnel en ziet staan: "Astrid skelethoer. Negative erection".…

Ik weet niet goed of Anton Corbijn het werk van Erwin Olaf maakt en andersom, die foto van David Bowie als Jezus in een schaars linnen gewaad ben ik glad voorbij gelopen, al die hoempapalyriek op een foto van Olaf of was het nou Corbijn maakte geen zenuw in mij wakker, ik slikte wel even uit mijn flacon wat Black & White, waardoor de tappende…

In de verbeelding spreekt Anton Pieck en je ziet de boer op zijn land met zeis en riek. Op het erf het grint waarover kippen kakelend heen en weer lopen, terwijl een kater ligt te soezen in de zon. Kon het maar altijd zo zijn gehuld in stilte en rust daar langs de kant van een sloot vol kroos.…

Goed, eerst maar even genieten van de enige echte, stoere, gezonde oudhollandse sport die Fryslân, mede dankzij Anton Pieck, op de kaart heeft gezet: het Schaatsen in Thialf ___________________________________ MARTIAL DARTS Achilles moest z'n martiale kunsten Met zwaard en speer en andere martial arts Als primitieve voorloper van darts…

Met zijn gedachten open maar ogen gesloten wandelde hij traag door zijn verleden hij zag zijn jeugd in een schilderij en is voor even naar binnen getreden Daar zag hij zichzelf als kind, spelend op het ijs met zijn doorlopers en muziek schaterend uit boxjes de geur van cacao op een idyllische achtergrond van Anton Pieck Vader en…

(Met dank aan Anton van Duinkerken) ------------------------------------------------------------------------ Jaap van den Born is de laatste winnaar van de Kees Stip Prijs, uitgereikt door het onlangs ter ziele gegane literair tijdschrift Kort Verhaal (voorheen: De Tweede Ronde).…

. ------------------------------------------------------------------------------------------- gedicht uit 'Hart van Brabant' van Anton van Duinkerken (1903-1968)…

Een moeder aan haar oudste zoon Voortijdig mij voorgegaan Die uit mij geboren was: Weet dat het goed is, Eind aan lijden en pijn, Adem die steeds moeizamer Zijn weg naar binnen vocht - Heb die me lief was laten gaan, In liefde, in vrede, Maar zie elke dag je lege plaats; Heb er vrede mee dat jij Er niet meer bent, Er niet meer…

hem buitensloot maar ging z'n eigen weg en mocht als gymnasiast van vijftien naar 't Conservatorium te Wenen, speelde reeds op school muziek, vergat daarbij volkomen zijn omgeving als 'publiek' Begeerde Wijsbegeerte las naast Arthur Schopenhauer eveneens Immanuel Kant studeerde ook Geschiedenis en ging tezelfdertijd bij Anton…

We hebben muzikanten besteld maar kunnen we hen betalen? Geef ze maar thee .....Luister, de bomen vallen .....Heerlijk, het geluid van bijlen .....die de boomgaard kappen .....De tijden veranderen .....Speel! Ik wil het vieren! .....Dan kunnen jullie daarna vertrekken Ik weet het niet, ik wil weg Waarom zijn we zo oud geworden? Ik herinner…

Zinkende gedachten Fluisterend ingekaderd Melancholisch In zwart wit Ik trek je aan Drievlaks, en profile Passend Bij mijn kleurrijk innerlijk Spinnend Kroelend De hele avond Op de lopende band…

Het heeft ze wel een lieve duit gekost Om Kroes en ook Corbijn te contracteren En haar als postzegel te gaan offreren Maar toch verwacht ik weinig extra post Want eer bewaart men Doutzen in haar velletje Dan haar te plakken op een kattebelletje…

bloemrijke woorden in harmonie met schurende feiten levendige taal een krachtig kleurrijk mozaïek brisant leed in duizend inktzwarte fragmenten uiteen gespat de scherven met zachte handen opgeraapt zorgvuldig opgeschreven…

Ik zou wel in armoede willen leven, als jij maar weer de oude werd. Je pad glad strijken voor het moment dat je bij me terug zou komen zoals je ooit was, zoals je altijd bent geweest, de liefde van mijn leven die langzaam aan in de mist van het vergeten verdwijnt.…

vanuit zijn diepe zelf de wil tot schrijven om te verslaan wat er gebeurt in plekken waar de vrijheid niet gewoon is, men met kogels praat het leven niet als heilig wordt beschouwd niet zoals zijn achtergebleven familie thuis hij was de ogen van de wereld deed wat hij het meeste liefhad adrenaline schoot door zijn lichaam dag in dag uit…

Geruime tijd werd niets van hem vernomen Hij etste en hij zwetste tot zijn dood Het aantal werken is oneindig groot Nu zijn er valse uit de kast gekomen Dat roepen al zijn fiere bruiden uit Maar niet zo vals als Heyboers stemgeluid…

Bijzondere ‘alertering’ in onze Staat Een reiziger met gezond verstand Zag terroristendreiging, want: Zwarte baarden en een wit gewaad. Logisch dat er werd noodgeremd Maar wie staat uiteindelijk in zijn hemd?…

O, moedertje aarde wat een rust om alleen te zijn want onbewust te wentelen in dag en nacht Uw bloemen nooit meer gezien door mensenogen uw bomen met hun wortels in de grond onopgemerkt alleen omringt door sterrenpracht Rivieren en de grote zee verlost, alleen gelaten ochtendlicht en ondergaande zon Aardse schoonheid spiegel…

Laten we wachten op de dag van morgen, op hetzelfde licht als vandaag en op de onbewogen stenen in de straat Laten we wachten op de vogel die gisteren overvloog, op tijdloze wolken in een heldere blauwe lucht en op de bomen van eeuwen geleden Ik zal wachten op het ogenblik in jouw ogen dat nooit voorbij zal gaan…

Geef mij één middag één middag in de zomer in de schaduw onder de bomen waar alles langzaam is en loom waaronder een blauwe hemel de uren lijken stil te staan met de wolken en de vlinders de geuren van jasmijn waar alles wacht in stilte op de avond op de schemering één middag één middag in de zomer…

Alleen voor ons! Laten we weer terug gaan naar de warme haard en liedje zingen over ons Laten we terug gaan naar onze warme kleren van zelfbedrog Kijk, we vinden ons geluk weer terug achter de dijken We kleuren onze blauwe lucht weer in We tekenen wat witte wolkjes Het is weer genoegelijk en behaaglijk Een beetje gif en aangename…

Kijk, de bloem met zijn kleurige bladeren. in de wind Het is er maar even Zoals een steen vallend naar de aarde Als een rimpeling in het water Als een zuchtje wind Kijk, daar gaan we Wij lopen hand in hand Heel even Want de dag ging voorbij Ik weet nog goed toen de zon ging dalen Er was een nacht die ik nooit vergeet Maar…

Het spel tussen licht en donker sprak al van je sterven, jij dacht nog in jaren terwijl de matheid in je ogen me vertelde van het pas gegraven graf Al kende ik alleen je kalme oppervlakte met hier en daar een stukje diepgang, maar de tijdsgolven droegen begrip en mededogen naar elkanders hart Je boeg stuitte tegen rotsen en versplinterde…

Geruime tijd werd niets van hem vernomen Hij etste en hij zwetste tot zijn dood Het aantal werken is oneindig groot Nu zijn er valse uit de kast gekomen Dat roepen al zijn fiere bruiden uit Maar niet zo vals als Heyboers stemgeluid…

Nog verholen in de uitgewaaierde schemering van het stroomgebied waar de woorden vloeien komen luchtbelletjes aan de oppervlakte, zoals schuim op een droge mond kan groeien. Al knetterend en flitsend laat de hemel een lichtspektakel boeien, tekenend de magie van dat ene woord dat stilte verbrak met aardedonkere stem en licht accent. Waardoor…