50638 resultaten.
De hitte voorbij
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 188 Als de dagen langer zijn
En de nachten heter
Kan ik heel de slaap niet vatten
Kouder vind ik beter
Graad of twintig vind ik best
Maar niet ver daarboven
Als het bij de dertig komt
Is het snel een oven
Daar gedij ik heel niet bij
Het is overleven
Koude douches op een rij
Muggenspray gewreven
't Is een graad of twintig nu
't Gaat voor…
de eenzamen I
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.172 Hoe snel gaat de vrouw voorbij,
Op straat, in de trein, op de sponde,
Vlakbij en oneindig ver.
Soms ziet men alleen oog, mond en haar
(Nog iets van haar boezem misschien)
En kent haar tot in ’t tederst.…
De Bron
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 205 Als de kleur van de dageraad
weer langzaam gaat verdwijnen.
Het mysterie van de nacht
samen met de maan verschijnt.
Je flonkerende sterren ziet staan
waar achter schaduwen dwalen.
In een niemandsland hier ver vandaan
waar geen leven is of dood.
Waar ze steeds zoekende zijn naar
“De bron” waar alles eens begon.…
spijt
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.236 Door die spijt gaan al mijn gevoelens eraan
Het leven gaat zo snel
Zonder jou is het maar een hel
Ik heb je laten gaan
Nu ben je ver hiervandaan…
Transparant
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 220 Transparant
Jij spetterde in het warme bad
damp op de ruit van het raam
achter doorzichtige douchegordijnen
Jij noemde mij bij de naam, kuste
me door het plastic heen, tevreden genoeg
aan elkaar van stukjes en beetjes
Jij en ik, mij en jou op te eten
Om ons heen gewikkeld het bijna niets
als een koele, lichte deken
Samen namen wij…
ver van mijn bed
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 689 er vallen duizend bommen op Den Haag
het Binnenhof verandert in een krater
het Huis ten Bosch bezwijkt en niet veel later
komt ook de Haagse Toren naar omlaag
het Kurhaus en de pier bestaan niet meer
en het Bezuidenhout is weer veranderd
in een kerkhof waar het bloed meandert
de stilte doet weer denken aan weleer
gelukkig is het allemaal…
Koningsvarens
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 408 Groene veren van vreemde vogels
vliegen voortvarend ver voorbij
violet van vlammende violen
Koningsvarens vergen vrijheid…
verdwaald
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 769 waar blijf je
ik wacht een geluid een auto een voorbijganger
maar niet jij
kom je nog of blijf ik de hele avond eenzaam
jij bent zo ver van mij verwijderd
ik zie de muur groeien
maar kan het niet verhinderen
steen voor steen wordt hij hoger
jij neemt een zijweg
ik verdwaal
zal ik de weg naar jou nog vinden
ik zoek hopeloos
reik…
ver
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 716 Ik wil mezelf zijn
maar ver weg
van de mensen die me kennen
weet ik niet meer wie dat is
Ik wil van mezelf houden
maar ver weg
van de mensen die van me houden
weet ik niet meer wat liefde is
Ik wil schreeuwen
maar ver weg
van de mensen die naar me luisteren
ben ik mijn stem verloren
Ik wil mezelf zijn
maar ik weet niet wie dat is…
even dichtbij
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.349 ik kan je niet meer volgen
je bent weer ver weg van mij…
Ver van hier
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.175 Ver van hier
in mijn hart
zo dichtbij
tranen glinsteren
als zonlicht
in de rivier
gedachten lijken
dwaalwegen
als schimmen glijden zij voort
gelijk wolken in de nacht
dromen zijn onvatbaar
vast gehecht
aan de maan
ver weg
maar ik ben zo blij
dat jij er bent…
akker
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 655 het komt mij voor
alsof je
vers gewassen
van al wat overtollig is
ontdaan
mij laat delen
behaaglijk uitgestrekt
ontvankelijk
als een handpalm
die je spreidt…
Ik hou van
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 757 Ik hou van zwarte
versgeploegde aarde
vettig het ploegmes
glimt er nog in na…
Restjes Oud
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 515 de zwaarte van
miljoenen zuchten
is voelbaar in de lucht
restjes kerstdiner
worden geserveerd
op kliekjesdag
mensen slepen zich
naar supermarkten
zoeken een vers jaar
verloren illusies
knallen als sterbloemen
dromen bloeien open…
vers geplukt jong gewas
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 136 mijn gemijmer hoort
het is een prachtig landschap vol bijna rijp gewas
een goddelijk panorama als in een prent
van vroeger aan de muur in de klas
ben gelukkig dat ik hier besta
knappp… zegt de krop
ik ruik het vers gemaaide gras
leef het leven om mij aan jou te geven
bestaat er nog iets zwoelers
dan vers geplukt jong gewas ?…
VER
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 253 Hier stond hij
Niets kon hem meer raken
Alleen nog slechts breken
Veel was er al verloren
Wellicht nog iets te winnen
Toch was hij een vrolijk mens
Hij was van ver gekomen
Had al veel gezien
Velen waren al gevallen
Voor de hoogmoed en de trots
En toch, hij stond er nog
Fier en flink
Als nooit tevoren.…
Landschap
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 130 Kattestaarten in een sloot
van een purper waarbij
zelfs een distel bloost
bramen blinkend zwart
frambozen die bekoren
hondsroos van een schuchter rood
een landweg op een heuvel
een helling vol van peren
een uitzicht kerketorens ver…
Kruimelvelden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 113 Vers breekt het brood
Zijn we jonger dan de tijd
ooit kan dragen
Zwaanloos is de nacht
In de binnenzak
van een zwerver.…
Noir
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 95 Buiten is er zon
maar binnen verse koffie
noir de noir de noir…
Ver
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 165 Ver wil ik vliegen
Zo ver als ik maar kan
Verder dan de horizon
Waar ik de eeuwigheid
Ontdekken kan, het
Verst van allemaal
Waar de lucht het schoonst
Is om mijn longen mee
Te vullen en verse lucht mijn
Gedachten de vrijheid geven kan…
Een handvol veren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 Eeuwig zweven
Op een handvol
Veren die gewichtloos
Bij elkaar worden
Gehouden door pennen
Die niet meer dan
Holle scheden zijn -
Tonnen aan schoonheid,
Grammen slechts aan
Netto gewicht waarin
Ik op wil lossen
Ontdaan van mijn
Menselijke zwaarmoedigheid
En zweven wil ik,
Gewichtloos zweven
Tot in alle eeuwigheid…
Meridianen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 67 wat ons verlicht en wat zich uitbreid
als we de helderste sterren gadeslaan
een gouden stip aan de horizon van
verre kusten, worden afstanden
driedimensionaal overbrugd, dan
ben je zwijgend uit het niets gegaan,
in beide handen contouren van verhalen,
aubade aan momenten waarin we ademhalen
zijn die meridianen van geluk
niet ver…
Een vers, breng ik voor u.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 102 als ik ben gezeten in 'n welgevallige fauteuil
met oude veren, ouder dan ik in jaren tel
te hard vind ik de lederen strakke gestaalde steun;
het is mijn wens te spelen van uit een cocon,
kan ook zijn dat ik op mijn luiheid leun
heb graag de warmte in de rug.…
Hallucinatie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 156 Met nuchter verstand
ver weg in realiteit
starend naar één punt
koester ik de illusie
om te dragen naar de nacht.…
VEREN
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 39 veren van een vogel
veren in m’n bed
veren om mee te varen
over het Veersche gat
veren om een pijl te sturen
de veren van een blad
een veer om mee te schrijven
er zijn veren zat
steeds hoger wil je veren
veren veren hemelhoog
met de nodige veren in je
kont gestoken veer je
zomaar tot aan de regenboog…
Winterstille maan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 De maan gaat ongezien
voorbij het sterrenlicht
zacht, maar zo ver weg
warmte geeft hij niet
ik voel me weer een nacht
weer een nacht
een nacht
ik voel me weer een nacht
alleen, een zwarte maan
een zwarte maan
zwarte maan
waar niemands licht op schijnt
Ik adem ja en nee
of morgenvroeg de zon
zal schijnen in mijn tuin
of er iemand…
Onderweg in de novembernacht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 118 Je probeert het begin te begrijpen
van een wonderbaarlijk vers gedicht
dat gaat over echte liefde en genegenheid
het einde van de nacht nog lang niet in zicht
het is november met die stille momenten
wanneer de herfststorm is gaan liggen
alle contact met de wereld voorbij
dromendans in kalme eenzaamheid
onderweg in de novembernacht
naar…
[ Je houdt dus van hem ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Je houdt dus van hem,
je houdt echt van hem, zoveel --
dat je het toegeeft?…
Nachtregen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 Het is nacht.
Nu is vrede.
Het ademt.
Het is stil.
Samen.
Hier.
Wij.
Nu.…
Hoop op de Morgenster
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 588 als het licht plots uitvalt in ons leven
de donkere nacht zo eindeloos lijkt
onze hoop tot leven is opgegeven
is er nog een Ster die ergens prijkt
een Ster die nooit ophoudt te schijnen
en van ver wenkt als het moeilijk gaat
al kan wanhoop haar glans ondermijnen
de dag komt dat ze weer oplichten gaat
de Morgenster die hoop heeft gebracht…