Alle inzendingen over fata

In het middelpunt van een woestijn de felle zon, stenen en droog gewas zie ik ineens mijn eigen dorre strand de waas van hitte waait over land, waar de schorpioen z'n staart doopt in venijn niet wetend of dit als medicijn genas z'n scharen omfloerst in zwart satijn. IJl de dunne, versleten maan vergeten in z'n ijver, half vergaan en overdag…

ogen, Liefste Nu het nog kan Naar de traag stromende geheimen van de kristallen rivier De roep van de ochtendvogel Eenzame nostalgie Vergeefs verlangen naar verloren dromen Luister, glimlachend naar de lichtende galm aan de horizon waarachter het vermoeden schuilt van ach, het zal zo mooi zijn het wenkende paradijs Meer dan een fata…

smet op het licht zo lelijk dat ik er blind van word zo hard dat ik je graag verstoor in je haat naar aardige mensen jij heks kan je niets anders wensen dan een lang en ongelukkig leven een grote grap val maar naar beneden rechtstreeks naar de hel en geloof me lelijk eendje daar zien wij elkaar snel sneller dan je haat mij kan bereiken fata…

haiku ondersteboven gezien in een waterplas hemel op aarde…

in een poging te schuilen in mijn schaduw voor de zon struikel ik lelijk over mijn eigen ik goddank breekt alleen mijn schaduw iets...…

Hoe helder het licht werd! - spiegelde mij voor de nabijheid van een bron - Enkel weerkaatsing van de zon op een koude muur…

laat me dagdromen dat we samen zijn ingebeeld genieten van verzonnen genot tegengif voor triest gemis laat me leven in het paradijs dat enkel in mijn hoofd bestaat waar we houden van elkaar verenigd en verstrengeld telkens weer en ook daarna…

door omstandigheden aangekomen waar je niet wilt zijn en vertrekken naar waar je nooit zult terugkeren een richting kiezen die door duizend anderen eerder is gelopen te denken aan die ene kant maar tegen beter weten in rechtsaf waar de afgrond en links de vluchtweg om te landen voor het hek met keus er onderdoor of te klimmen, te verkolen…

Niets is wat het lijkt vertrokken werkelijkheid ster in achterruit…

Leven in een droom, alles zoals je het wenst. Liefde, geluk, wijsheid, een oneindige geldstroom. Alles wat je hartje begeert, leven in een fantoom. Het geluk wat je elke morgen wakker kust, die schoonheid die je hebt gekregen, maar niet hebt verdiend, kijkt je aan en stelt je gerust. Wat is het toch heerlijk om in dromen te leven en te…

Moordend heet het brandend zand alles is geel de wind blaast bergen een pad ontbreekt onze leidsman de zon water onze vijand slepen voort met onze gedachten geel wordt toch groen teruggeworpen op ons zelf ontstaan zielenspinsels, die wegvliegen naar verre oorden waar de oase lokt FATA MORGANA…

Daar sta je dan ietwat verdwaasd zonder koers of richting je raapt de keuze op de verkoelende duisternis met de muizenissen of het warme licht vol fata morgana's in beide werelden liggen de stammen geveld geteld en gemarkeerd je draalt een wijle bukt, legt de keuze terug en verdampt in de omarming van alle kruinen.…

Gehypnotiseerd door bombastisch symfonie in één beeld gevormd als een fata morgana eist haar glinstering mijn blik. Met nuchter verstand ver weg in realiteit starend naar één punt koester ik de illusie om te dragen naar de nacht.…

Nog zwevend boven de wolken onderweg naar een volgende hemel dwarrelen langzaam illusies weg als de veren van Icarus wolken plotseling onbereikbaar dreigen met donder en bliksem neervlucht wordt onvermijdelijk de plof in de hete woestijn kruipend van fata naar morgana lijkt het leven op Pandora’s doos met als grootste inhoud teveel desillusies…

Een Mirage raast over, laag op de nabrander, bulderend door mijn bier, op weg naar zijn zachte thuis? Mijn droom verdrinkt in zijn decibellen, het gesprek verstomt, sterft bijna.... Gelukkig borrelen bellen koolzuur nog omhoog in onze glazen en het gesprek herpakt zich als de herrie zich uit de voeten gemaakt heeft.…

ik keek naar je op je spiegelde hemel ontmoette in glas het wit van de wolken zag jou komen in blauw dat strakt boven groen in een zomer vol dromen je was geen fata morgana maar vatte mijn hand keek naar het land en zei, kom we gaan naar het huis waarheen de wind ons zal dragen een thuis waar gelukkige uren zich lengen tot…

De hitte is ondraaglijk Jij kijkt in mijn ogen En drinkt mijn blik Het vuur is verzengend Ik kijk in jouw ogen En drink jouw blik De dorst is groot Het zand schuurt De pijn is rauw De nachten koud Zo lopen wij verder Voorbij de oase Omdat wij denken Dat het een fata morgana is Te mooi om waar te zijn En de dorst die blijft.....…

neergeslagen zonder licht schouders die te krom zijn om de lasten van de dag te kunnen dragen toon het schrale van je handen die met eelt vervormd nog steeds om arbeid vragen maar in je lach ben jij nog steeds het bloeiend land dat de hand van de schepper heeft gekend tussen eufraat en tigris school het mooiste paradijs als fata…

De aarde waarin ik Geboren en getogen ben Is me te heet onder De voeten geworden - Aardkorst door droogte Verscheurd, gespleten In tienduizenden ongelijke Brokken waar alle leven Uit verdwenen lijkt - Dan kronkelt uit die ene Spleet het fata morgana Dat mij een haven verbeeldt: Haven, denk ik, water, zee, De meeuwen komen…

mannen van weleer beijsde baarden en haren blik op oneindig en meer langs berijpte rietkragen kraakte vervaarlijk het ijs spiegelde zwart dat de immense diepte aangaf het lijken wel dromen uit mijn subtropische tuin waar op beschutte plaatsen al even de lente wil zijn het sombert in deze donkere dagen voor kerst winter blijkt een fata…

Mijn wereld leek lang woest en ledig ik heb van alles nagejaagd Mooie beelden zo voorbeeldig hebben het ware geluk vertraagd Ik ben gestopt haar na te jagen Fata Morgana bestaat voor mij niet meer Tevergeefs haar volgende alle dagen aantrekkelijk flirtende keer op keer Vandaag heb ik in jou mijn rust gevonden jij bent als een oase…

Je danst met het beeld in de deining als een fata morgana waardoor wij weer even naast elkaar aan de waterkant staan.…

Exotische flora in zachte pasteltint strand in diepgroene kapen omzomend dichtbij, landinwaarts, de toppen van Kedah, rijzend uit bosrijke mantels als tempels van Boeddha op stijgende trappen, pagoden op Britse enclave met in de verte de wazige kustlijn van Atjeh, als fata morgana.…

Dorstig en gewond dolen ze over de vlakte in hun geestelijke fase zien ze in 'n fata morgana een verkoelende oase. De verzengende zon roostert hun gezicht aleen denken, misschien is dit het laatste licht wat we ooit nog zullen zien. Terrorisme is politiek één grote, smerige kliek.…

De waarheid ebt weg met de getijden die de bakermat zijn gevoed door zon en maan daartussen de dolenden als dorstigen in een tranendal zo zoet en schoon alleen dan welke sporen leiden een blinde naar zijn Fata Morgana welk orkest speelt voor deze dove dirigent.…

Zoals insecten het ruiken naar de andere sekse en de tastzin nodig hebben ook wij mensen onzichtbaar de geur van de huid en de weerstand gepaard aan de wellust in de basale registraties van neuzen en vingers die als het ware de ziel aftasten maar de zo positief weergegeven oergenoten fata morgana leidt me om de tuin - met vijver van…

Fata morgana, dorst naar ons. -------------------------- uit: 'Landgoed', 1989.…

Neem voor contrast met een schutting of vlonder Een aarddonkerkleurige pot antraciet of van rubber gevulkaniseerd eboniet Zolang het maar harmoniseert met de kleur van de schutting en die van het vlonder Met een weelderig plantengeheel Een steppegelijke pampa savanne een fata morgana juweel Een palmenoase met struiken van bamboe…

Het moeten wonderbloemen zijn als veilige berm geplant langs steile paden van ravijnen of in uitzinnigheid te bloeden in de fata morgana van woestijnen, waaruit uitgestoken handen groeien en tranen en geluk over wangen vloeien om in een melancholisch verlangen te verzanden, beweegt het telkens als ik het betast, vult de schroom, om door…

(Bij 'Fata Morgana' van Iris Le Rütte) Ergens in Amsterdam lopen drie dromedarissen loom langs de spoorlijn, terwijl treinen met rare haast voorbij snellen. De beesten zijn levensecht gemodelleerd en doeltreffend in de locatie opgenomen.…