Alle inzendingen over fietsen

“Voorzichtig zijn”, zegt moeder tot haar jongste Bij elke kus kijkt zij hem dringend aan Hij gaat per fiets door druk verkeer naar school toe Ze zwaait hem na, ze moet hem laten gaan… “Voorzichtig zijn”, zegt moeder tot haar puber “Doe niets wat jou of wat een ander schaadt” Hij wuift haar woorden weg terwijl hij gaat Luid toeterend verdwijnt…

de winter omhelst dit jaar de zomer de hyacint was de eerste in bloei dra volgde kleintjes de blije crocus de sneeuwklok vertraagde zijn groei de zon verwarmt mijn woning stookkosten zijn geslonken mijn gras in groene voortuin heeft nog nooit zo uitgeblonken toch reed ik nog een scheve schaats de elfstedentocht reed ik per fiets nooit…

Als ik weer buitenkom en weer oversteek als het bijna regent maar windstil is en fietsen landerig in de rekken hangen in de verlaten straat, mis ik dan de vergezichten die opdoemen ? de woedende menigtes rennend over het grote plein ? de grote woorden gezaagd uit het triplex van de geschiedenis ?…

Een zwarte fiets kleurt goed bij zwijgend water versprak bovenmeester Groen zich bij bio-buitenles. Meester knielde nederig neer naast Neeltje. Pim kreunde bij groen kikkerdril, verstopte zijn handen voor later. Langs baggersloten hangen sindsdien gekleurde hemden, jonge palingvissers dragen daar hun zwemvliezen hoog.…

Op d'r fiets ging ze rijden. Een laadklep kon zij niet vermijden: na 't spreekuur had zij er d'r hoofd niet meer bij, want dat was van d'r romp al gescheiden. Voor kijkers was dit een sensatie. Een eind kwam er aan d'r frustratie. Voor haar was 't geen straf: van d'r zorg was ze af! - Van d'r hoofd ook; door zelfamputatie.…

wij spraken nooit dezelfde taal al peuterde de kleuter die ik was letters uit zijn mond ik kraaide nimmer zijn GEMAK noch zijn ONVERMOGEN wel eigen wisselwoorden die hij niet verstond stappen, fietsen, autorijden vreemde talen die hij sprak of liever: schreeuwde tot het kristallen lexicon van mijn kinderliefde brak deelden wij geen idioom…

Dan pak ik mijn fiets, En met een lach, Zwaai ik naar familie en vrienden, Die dag is de dag. De uiterwaarden aan mijn rechterzij, De wind suist langs mijn oren, Gedachten vliegen met haar mee. Ik stop aan het begin van de berg, Neem de trap omhoog. Het is alsof de bomen zachtjes troostende woorden fluisteren.…

Je draait je om, doet de deur dicht en gaat op weg met je fiets, zwaar voorovergebogen trap je de trappers rond, naar het uiterste van je mogelijkheden, je belandt, komt aan in een duister dorp waar huizen en boerderijen hun tranen laten vallen en treurigheid je deel is.…

Ikzelf fiets in de lentezon langs haar woning, waarin ze nog niet is teruggekeerd. Ga weg daar, rothuurders, zonder jullie was alles anders gelopen, hoefde ik niet in de kraaienogen te kijken. Zij ook niet. Die pijn vooral, ongewenste gasten. Pas maar op, ik visualiseer een straaljager met meedogenloze voltreffers.…

God gunde me nog één flits van je gezicht dat op en neer bewoog op de klanken van een B-band woede en verbijstering om je daar opeens terwijl ik mijn fiets daar toevallig plaatste wat ik nooit en tussen die schijnmassa terwijl ik niet zeker was of je mij zag of al had gezien die hoed had me kunnen verraden maar je keek wellicht niet om je…

dat ik vallen zou, (want m'n fietsband raakte de stoeprand) (of mijn voet bleef hangen achter een steen) Dan wist ik dat het komen ging, De schrik, de pijn, de tranen De bloederige knie Maar ook dat het meevallen zou En terwijl je viel, dan wist je In moeders armen komt het goed En daarna dan een ijsje Laatst viel ik weer Niet van mijn fiets…

Ik schuilde onder een afdak bij een pleintje met fontein zag een visser op een fiets later een marinier met twee meiden zij hadden het afdak nodig Ik poetste mijn tanden bij het fonteintje zodra de eerste trams reden ging ik op weg naar ‘t station en passeerde de marinier met een verfomfaaide meid in de hal van het centraal trof ik…

Wie eet, kan zich verslikken Als het dwars zit er ook nog in stikken Daarom voor de veiligheid Sondevoeding op etenstijd Als je fietst, kun je vallen Of fataal op een auto knallen Dus nooit meer op de fiets Is het veiligheidsadvies Ga niet meer onder de douche of in bad De natte vloer is verraderlijk glad Eén verkeerde beweging en…

Gevoelloos op de fiets. 4 wijn, 6 bier, 2 wodka. Het silhouet van de oude toren is vaag. Verlaten door het licht. De oude stad, mijn huis alles lijkt zo ver weg vanaf de Wilhelminalaan. Hoe vaak ben ik hier geweest in deze nieuwe tijd? Waarom die melancholie? Welke herinnering kleeft er aan deze uit steen getrokken straat?…

Herfst Je hing al even in de lucht Een frisse bries bij het openen van de tuindeur Het gele blad op de vlucht Eerst 1 en dan Als een gele zee golvend in de lucht Hoe mooi die geheimzinnige mist In het ochtendgloren op de fiets Het vocht hangt aan mijn wimpers En ik geniet Hunkerend naar een avond kaarslicht Geen jonge herten dartelend…

(voor Ides Krill) De vlaggen staan halfstok en ik fiets langs de stek van Anne Frank's boom, die aardig begint te groeien. Gouda ligt bezaaid met de Stolpersteine van Gunter Demnig en de meesten heb ik wel gelezen.…

anderen roven het vertrouwen grof misbruikend dat niet het recht van de sterkste op de zwakkeren voorrang heeft is beslist de betere gouden gids de koninklijke kalmte en overgave als leidraad voor het doen en laten in het tijdperk dat afstand vraagt zijn deuren als rotsen van lood die van wijken niet weten willen voelt even wandelen of fietsen…

En zo: kan hij niet wachten op zaterdag want dan start de Tour, dat is DE dag Dan ligt het boek, permanent op tafel en kijkt hij fietsen, drie weken lang! Trap na trap!…

Achterop komt een vriend, per fiets, preciezer: een mountain-bike. Korte babbel over feesten, en knieprothesen, staat ie namelijk voor. Dan zijn we weer alleen met z’n twee. Eindejaarsborrel bij Kristof lukt niet, want gesloten. Huistoe dan maar. Thuis. Ook niet slecht, op de keper beschouwd.…

Ik verwacht onderweg per fiets, enkele Teletubbies te treffen. Als ik de volkstuin binnenkom ben ik nog dronken van genot. Ik mag heerlijk in de tuin aan het werk! Ik sla de tuinhuis deuren open, klaar om één te worden met de tuin. Ik zing zoete deunen tegen de bessenstruik! Dans mongolide rond het aardbeienbed!!…

popperige huizen Je zou toch denken met niet veel comfort Een voortuintje en achter nog een lapje Niet al te hoog, bescheiden oppervlakte Genoeg om heel tevreden met z'n twee En god weet hoeveel nazaten Er in die honderdtwintig jaar De kit met kolen vulden, De blik op straat met niets Een voetganger een wandelaar En af en toe een fiets…

dronken er wijn En praatten er de hele nacht Koetjes met kalfjes, van alles door elkaar Niets waar we niet over praatten Elk onderwerp kwam aan bod Hoe pijnlijk of plezierig het ook was Kijkend naar de tuinstoelkussens Waar we samen aan de wijn zaten En toen ging je naar huis Sterker nog, ik heb je weggebracht Te donker om je te laten fietsen…

Vaag zichtbaar aan de hemel nog een volle maan Sta wat voor me uit te staren, moet m´n eerste slag nog slaan Genietend van het ochtendgloren en de warmte die al voelbaar is Luisterend naar het klokgelui, oproepend voor de ochtendmis Zacht piepend komt een oude man op z´n fiets voorbij Langzaam tilt hij zijn hand op en zwaait naar mij Ik roep…

op straat Tegenwoordig heb je een pinpas bankier je via het net vroeger had je zakgeld dat je dagelijks natelde op je bed Tegenwoordig heb je een MP3 speler die perfect past in je golfbroek vroeger luisterde je naar de radio en las je een goed boek Tegenwoordig heb je een mobieltje met gadgets onder iedere knop vroeger pakte je de fiets…

Een land vol mensen om je heen In de winkel om de hoek, overal op straat Overal zijn mensen, overal waar je gaat Mensen in de auto, op de fiets of op de been Een stad vol mensen om je heen In de supermarkt, de kledingwinkel In de witgoedzaak, de winkel van sinkel Allemaal in levende lijven, niet van steen Een bedrijf vol mensen om je heen…

genieten van de zon En we praten over Jacob die voor Nico ook een bron van ergernis en boosheid is Nee, met Nico is niks mis Dan belt Nico dus naar Jacob Ik klooi met de barbecue Nico maakt zijn goeie grappen zegt ‘comme ca’ en ‘do you do’ en hij spreekt met Jacob af Nico is een beetje maf Hij neemt afscheid, ik een worstje pakt zijn fiets…

Alleen een huisvrouw met een kin die beefde, op de fiets. Zij was helaas niet, zacht gezegd maar dan ook van geen kant voor koningin de wieg gelegd. Zij faalde faliekant. Toen raadde haar een zekere keizer: ‘Als je niet wordt herkend benoem een koninginnewijzer.’ Dat werkte eminent.…

Bij iedere gedachte aan jou voel ik weer hoe rot het is niemand kan die leegte opvullen weet dat ik je iedere dag nog mis Soms vergeet ik dat je er niet meer bent ik zou je dan zo weer op willen bellen of even snel naar je toe op de fiets ik heb je nog altijd zoveel te vertellen Gewoon nog even met je praten over nieuwe mensen die ik heb…

Afgesneden door de dichtvallende deur wordt muziek slechts windgeruis De ketting klettert op de keien ik stoot mijn kets vannacht de tweede keer de fiets zwalkt met mij door verlaten wegen richting niets Ik schreeuw kreten tegen de storm maar wil terugzweven naar het feest om te dansen in jouw ogen helder , maar te zelfbewust stralende…

kap gesneden van het nog warme wittebrood dik beboterd bal onder de arm half zes thuis nauwelijks meer gehoord twee vriendjes haasten zich evenzeer naar het sportveld partijtje kiezen tree voor tree truien en jassen functioneren als doelpalen verder uit elkaar vanwege gelijke doelen gelijke kansen hoogte is arbitrair daar draait een fiets…