Alle inzendingen over fietsen

Weer of geen weer onweer stralend weer mistroostig weer zeikweer waterkoud weer sneeuwballen weer regent weer voor de zoveelste keer zomers weer haren in de wind wapper weer fiets weer tussen de druppel doortrap weer regenpakken weer je toch kouder dan je dacht weer geen gezicht weer tram trein bus weer niet vooruitkom weer je maakt…

Met de IPhone in de hand ren je van A naar B zonder dit apparaat valt echt niet meer te leven in de metro, op de fiets naar school of in de WC met de IPhone valt altijd wel iets te beleven sinds de smartphones hun intrede hebben gedaan hoor je er met een normale telefoon niet meer bij en is de verslavende werking er van uit gegaan zonder je…

Toen zij mijn hart gebroken had reed ik huiswaarts op mijn fiets en zocht naar nachtelijke troost in dertien gore kroegen. Dronken van verdriet en vodka en stoned als een aap kwam ik ten val en brak mijn beide polsen en een rib.…

Misschien vertel je over ’t meisje op de fiets of over iets dat je niet langer wil bewaren, maar ’t kan ook gaan over een verre toekomst ooit of over heldendaden die je wil vertonen, maar denk dan maar: zoiets dat haalt de kranten nooit en mogelijk wil je ook wel in vrede wonen, want veel geschreeuw en weinig wol, dat is geweten, dat zet…

Traag fietsen we naar huis en horen slechts de natte weg, het klappen van late duiven, een verre klok. Deze avond is van ons. Nu rust je bij het haardvuur en in je haren speld ik dikke krullen. Slapend tikken naalden de tijd vooruit. Je mompelt onzichtbaar, verliest steken.…

Lange dagen, korte nachten In je bed met 1 oor op een laatkomer wachten Iedereen vliegt uit naar bos of zee Neem je zonnebrandolie mee Om 9 uur 's avonds nog effe fietsen Een dag heerlijk nietsen ijs bij de ijssalon om de hoek In de tuin BBQ- en met gezellig bezoek Tijdschrift, dik boek, lekker lezen Uitrusten van een heel jaar racen…

in de tram de trein en in de bus komt het verschijnsel voor, er valt niet meer mee te communiceren daar men door middel van dopjes aangeeft in-gesprek te zijn of hun oren gewoonweg vol proppen met te harde muziek mensen die hardop (lijken te) praten in zichzelf nee, het is geen schizofrenie het komt vooral voor op straat op de fiets…

park gevangen in het net van straten de fontein spreidt witte lange vingers zilveren vonken stuiven over een groep kinderen mannen bouwen een huis de ramen open ze timmeren kozijnen op het licht radio’s aan hoog zingend spuit zaagsel poederwit de dag is binnen bereik zelfstandig als warmte naar de huid jongetjes smijten hun fietsen…

Op de fiets dacht ik: wat een rare snuiter is die Campert Als hij zulke lezers heeft. wat zou hij schrijven. Bij Van Brummen-boeken,potloden, enveloppen,kantoormachines-kocht ik Dit gebeurde overal en besprak de bundel in de schoolkrant. Ik schreef: zo moet het en niet anders.…

terug van waar ze was de straat met een geur van olie en benzine de pizzeria en kebab en uitlaatgassen en kut alweer de fiets gestolen alles is weer zoals het altijd was passend als haar oude favoriete jas hij loopt weer als vanouds door het altijd eerlijke bos hoort tussen het kloppen van de ijverige specht een overvliegende koekoek…

Dat we ooit konden weten hoe het echt was, vroeger toen we nog kinderen waren en achter op de fiets bij onze vader zaten, benen uitgespreid in veiligheid van rafelige tassen, geen spaak die ons wat deed.…

De houvasten zijn weg, net als een fiets die geraakt ook soms van de weg. Je wilt de klap op uw hoofd niet meer incasseren. Met klem zou ik het zelfs willen beweren……. Maar de argwaan blijft iedere keer. Dat geeft mij geen goed gevoel, geen eer. Het laten gaan en niet omkijken, maar je kunt zo aan domme dingen bezwijken.…

Bij ieder is er wel de hang om ergens voor te zorgen, iets van belang hetzij je kind, je dier, je vader je gezin, je fiets, je huis, je lijf je land jouw wereld, jouw verstand precies als in de dierenwereld. Waar komt die zorg vandaan de hang om te bestaan om door te gaan, te leven uit te rusten, stil te staan, ja zelfs in de dood?…

Misschien vertel je over ’t meisje op de fiets of over iets dat je niet langer wil bewaren, maar ’t kan ook gaan over een verre toekomst ooit of over heldendaden die je wil vertonen, maar denk dan maar: zoiets dat haalt de kranten nooit en mogelijk wil je ook wel in vrede wonen, want veel geschreeuw en weinig wol, dat is geweten, dat zet…

Vrije mensen mogen lekker fietsen. Uitslapen zonder valse muggen. Nietsen zonder iets te moeten. Of trek je wandelschoenen aan. Ons klimaat is in opperste verwarring. Seizoenen veranderen steeds spontaan. Indian Summer is herfstkleurig mooi, en kondigt de geboorte van de winter aan. Dutch Summer het aanstaande overlijden.…

Hoofd- en kleine letters zijn er niet voor niets, even noodzakelijk als de bel op je fiets, waarschuwend waar nodig als signaal: zo dient een hoofdletter ook in onze taal. Om een nieuwe zin of belang aan te geven en je aldus in het geschrevene in kunt leven, zodat de fijne nuances je niet zullen ontgaan.…

' Mijn fiets hobbelt en wijkt uit, best een gevaarlijk iets Momenten van heftige stress en vertwijfeling, niet zo mijn ding In haast complete balans getoefd nu een belletje kling kling.…

O Moeder Morfine, maak dat ik fiets, met losse handen, lachend naar een spannend wijf! En uit Maar teruglachen doet zij niet, ze knikt even: "Dag, meneer." Pff. M'n benen verpappen, ik staar naar het tollende stuur.…

Als vogel blikt zij nimmer achteruit Doch immer zwemt ze blij in 't blauwe niets En peddelt onverstoorbaar op haar fiets Een e-bike, daarmee komt ze snel vooruit Ze trekt zich zelden aan van enig teken Om achterwaarts te kijken hoe ze 't deed Vertel haar niks, zij rept zich naar de meet Voor beste stuurlui is ze nooit geweken Maar wijzer…

even wrijf ik over mijn gulzige toetsen wijl het slijm zich opdrijft naar boven wachtend op de aandrang tot kotsen mijn ruimte telt hoge zomerse graden waarin ik aangedreven word om ook in de winterdag in mijn eigen luiheid te baden in zekere zin kom ik tot niets al wat langer bekend bij mijn batterij ik bedoel hier die van de geruisloze fiets…

Ze lopen, hinken of fietsen voorbij kinderen, oudjes en... "...de Paus in Rome heeft gisterenmiddag een Poolse priester heilig verklaard.." blikt een stem uit de transistor meer volwassenen donkere wolken, mannen in grijs grauwe maatkostuums "..two American kids grow up in the hot land.." snerpend grind de bankdirecteur start…

't Is namelijk 'wegbrengtijd' voor kinderen, die braaf door Pa of Moe, naar school gebracht worden, met fiets of auto, 't maakt niet uit hoe! Zoals gezegd, oversteken is dan best een soort van circusact, je moet als 't ware manoevreren, om als voetganger door 't verkeer te komen.…

Maar ogen te precies geslepen zien niets dan wat hier geschreven staat: god kegelt doelloos auto's door de straat en waait wat met een slingerende fiets. Matthias kent de woorden onverward en tast de ruit af met een blik van glas en wilde zo graag dat hij buiten was,- en breekt mijn hart.…

Natuurlijk is niet alleen de fiets van tel of de benen, ho nee! 't koppie moet ook mee: tactisch doorzicht, weet je wel. Je ziet een gat gooit je erin de vedetten beloeren elkaar altijd maar geen oog voor een eenvoudige Werbekenaar. Vervelend dat moeder vanuit de achterkeuken voortdurend roept: "Komen eten!…

Al dit feesten leidde tot een soort van ultimatum kwam dag kwam doel kwam eind Ik duwde je weg op de fiets net als bij de Spelen maar dan minder enthousiast we hebben niet verloren leerden doden en bekoren hadden ‘t beste met elkaar voor Waar wacht je op? Tot je me ziet huilen? Tot je sterker bent?…

frans meisje lief met je grijze t-shirt-je en je lieve lach je hippe mobiele telefoon een rooie met een camera en je minder mooie vriendinnetje ik ben sinds vanmiddag even na de friet verliefd op je aan ’t zijn zag je me net fietsen langs de franse school?…

Kind in korte broek op draaihek bij weiland, kijkt vol ontzag gemengd met bewondering naar vingervlugheid van melkknecht Arie, - loopt tussen koeienvlaaien, druk op zoek naar uitsteekbare madeliefjes, bouwt dammen in sloten, een hol van stropakken in kapschuur, - maakt schrikbeweging aan hengel van badmeester, jankend geluid na val met fiets…

ga op in groenige luierlucht de bladerlichte gave languit te liggen hoe het gerikketik niet tureluurs, maar in een sappige beukennoot je vorkjeprik de zinnen streelt denk aan alles of niets tegelijk; aan een oude fiets de bakker in de buurt... ...aan onbegrensde vensters en vage randen - aan boterhammen met kaas op lange tochten langs…

we Franckendaelde park groette oog in oog jij met je hond en ik de fiets vannacht karde ik nog daar je weet wel waar zwaar over dat zelfde rode pad langs de gedwongen bocht die mij sterk liet voelen dat jij er nog steeds ligt onder waxine bloemenzee waarop veel emoties dreven en de indruk wekte dat jijzelf niet bent gezwicht teneergeslagen…

Nog nauwelijks begonnen kijken straten voor zich uit met auto's, fietsen - zo door de ruit als voor gebruik verzonnen. Het heeft iets weg van Legoland, een speeltje voor een kind dat elke dag opnieuw begint met luchtkastelen aan de kant.…