inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 76.990):

Adem

In

De broeder gaat mij voor.
Langzaam gaat hij achteruit,
mijn handen in de zijne.

Hijgend zet ik een deuntje in,
hij schudt nee, maar zingt toch mee
en we gaan nog niet naar huis.


Hou in

Ik krijg nauwelijks lucht.
Zuchten lukt niet meer,
m'n lijf lijkt lek.

Iemand praat tegen me,
zegt nog iets, bet kundig m'n mond.
Zij begrijpt het,

ik niet. O Moeder Morfine,
maak dat ik fiets, met losse handen,
lachend naar een spannend wijf!


En uit

Maar teruglachen doet zij niet,
ze knikt even:
"Dag, meneer."

Pff.
M'n benen verpappen,
ik staar naar het tollende stuur.

Schrijver: Derk, 6 mei 2022


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 153

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)