inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

1943

netgedicht (nr. 8.570):

Van Gogh je groette me nog

we Franckendaelde park
groette oog in oog
jij met je hond
en ik de fiets

vannacht karde ik nog daar
je weet wel waar
zwaar over dat zelfde rode pad
langs de gedwongen bocht
die mij sterk liet voelen
dat jij er nog steeds ligt
onder waxine bloemenzee

waarop veel emoties dreven
en de indruk wekte
dat jijzelf niet bent gezwicht

teneergeslagen en verstoord ben ik
samen met jouw woord
onze vrije meningsuiting
is vermoord

ik loof je lef
en plak geen pleisters op mijn mond
maar schreeuw een halt toe
tegen de vergroving

ik groet je stil in stil
met onuitgesproken brokken
in mijn keel
tel weer tot tien zodat ik nu
alleen nog nuanceer

Schrijver: Laurens Windig, 22 oktober 2005


Geplaatst in de categorie: actualiteit

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 612

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)