Netgedichten

netgedicht (nr. 72.397):

Herfst

Herfst

Je hing al even in de lucht
Een frisse bries bij het openen van de tuindeur
Het gele blad op de vlucht
Eerst 1 en dan
Als een gele zee golvend in de lucht

Hoe mooi die geheimzinnige mist
In het ochtendgloren op de fiets
Het vocht hangt aan mijn wimpers
En ik geniet
Hunkerend naar een avond kaarslicht

Geen jonge herten dartelend in het gras
Geen ontluikende bomen en fris gewas
Vooral rottende bladeren en schimmels en draden
Prachtig rood en oranje blad
Kleurend de heerlijk geurende aarde.

Ik voel me blij als ik je zie
Zingend je prachtige afscheidslied
Nog even tot de winter giert
De middagen warm en de ochtenden kil
Kaarsjes aan en vroeg de gordijnen dicht