Alle inzendingen over fleuren

Ons baby-zusje "Vlinder" is geboren en we noemen haar FLEUR.…

Zie mij dan hier in de fleur van mijn bestaan: op deze top lacht de toekomst me toe. Hoeveel kan ik niet verwezenlijken, als lucifers al die bomen doen knappen, huizen vernielen, rivieren een andere kan doen uitgaan. Het ontbreekt me alleen aan een duwtje: aarde die beeft, bliksem die inslaat.…

Heel de lucht schijnt op te fleuren, Strijkt ze er op haar frisheid uit, Heel de lucht schijnt op te fleuren, Strijkt ze-er op haar frisheid uit, En je Hollands hart wordt wee, Wappert met haar dundoek mee, En je Hollands hart wordt wee, Wappert met haar dundoek mee.…

roept de torenvalk grijze muizen vale ratten reppen zich de draaitrap af de klok slaat een vleermuis naar mijn ketel ik roer en roer tot het schuimt spat en spettert er zweeft een rode bus door mijn behang met een kwaakchauffeur de piepconducteur knipt het kaartje van glimworm fleur ik stap maar eens op in weinig woorden drama…

de sfeer is broeierig en klam we wachten op de lichtshow die ’t angstaanjagende indigo zal splijten met veel tamtam kabaaaaaaaaaaaaaaaaam daar jubelt juni het uit van plezier de hemel verandert zijn kleuren schijnt ineens weer op te fleuren door het overdonderend getier grote regendruppels likken als judaskussen langs mijn wangen vandaag…

ze lonkt in zwart sieraden grijs merken van tassen vertellen hun prijs hakken gehoogd laarzen die tikken in het nonchalante voorbijgaan van blikken die subtiele echootjes klikken gare du nord de champs elyssee samen op trappen van de sacre coeur foto's alweer voor de fine de fleur proef parijs zonder handschoen zie haar…

dubbel zoveel verdriet Je krijgt dan een andere kijk Maar vergeten doe je niet Een overvloed aan tranen Die als regen druipen over je gezicht Ik denk aan de momenten samen Aan de donkere maar ook degene in het licht Eric, mijn lieve schat Hoe heeft dit kunnen gebeuren Ik heb nog nooit zoveel tranen gehad Was jij er nu maar om mij op te fleuren…

opent vele dichte deuren dus waarom zou je treuren de nacht is pimpelpaars bij licht van zwarte kaars, op bed is deken donkergroen dus wat kan je beter doen dan onder witte lakens kruipen waar nog meer kleuren ontluiken, in jouw dromen van de nacht om het leven op te fleuren…

geestdrift wipt op zijn springbal in fleur en stijl. fraai en hups komt hij naar mij toe. heel gezwind.…

Wij lopen trager waar jaren versnellen, de fleur vergaat de geur raak op en dat echt jaar in jaar uit. Geld en het goed in de jaren vergaard, veerkracht verlaat ons laatste gebed het jaar uit zonder één duit.…

Miet Weijters bracht "de Fleur" en "de Schwung" in mijn leventje... als kleinkind tussen de vele andere neven en nichten Goossens. Ze was streng, maar ook lief: zij hield van witte anjers, "snoffeltjes" geheten en zo genoemd rondom Tilburg. Ik zal altijd van deze lieflijke bloemen houden.…

een diep verlangen naar bloesem uit de knop naar roze getinte takken die haast van zwaarte knakken dat leek dit jaar een flop de wolken bleven dreigen het voorjaar bleef maar zwijgen de zon liep niet voorop nu staan ze toch te geuren in roze en witte kleuren tot bovenaan de top die bloesemende bomen ze bloeien nu volkomen en fleuren…

Fuchsia klokjes klinken kleuren zwoele klanken om rood te fleuren ze schuifelen zacht mijn ogen toe ze stoeien nacht vol woel gedoe Amaryllis staat statig te pronken mij met haar roze bloem te lonken ze kriebelt lachend stijf op stand ze frunnikt spelend lijf haar hand maar ben ik dan een bij of vlieg ik soms naar honing druppels toe…

raken Ik wilde dat ik de pijn kon wissen en je niet te vaak zo erg zou missen Ik wilde dat ik bepalen kon aan welke relatie jij begon Maar ik héb niets te kiezen het is jouw leven ik kan alleen maar raad aan je geven en hopen dat je steeds meer leert zonder je je hart te veel bezeert Ik wilde dat ik je weer op zag fleuren…

een feest Behoorlijk lange haren zijn het meest Opvallend aan de Hollandse seigneur Daarnaast is hij een aangenaam causeur Die niet veel op heeft met de hokjesgeest Tussen de werkelijkheid en fantasie Stelt de poëet, is soms de grens fluïde En rookt achter elkaar halfzware shag De grote man is een soort potpourri Van classicus, fine fleur…

die ik deze nazomer zag je kleurt zon in zomerbruin, haar oogst is voelbaar op het zand waait nog groen in goudkleur langs het duin het blauw loopt vol met zachte herfsttinten geel dat zongerijpt een koele ode klinkt aan eerdere volheid in bezinken ik pluk nog niet laat warmte rijpen koester je schoonheid ogen en de fine fleur…

jij hebt mij jouw wereld laten zien die aan de binnenkant van je ogen nadat ik al zo lang vorm schoonheid en kleur van buiten had bewonderd vaak opende je al in oogopslag liet mij de fine fleur van het moment subtiel genieten maar het echte beeld dat op je netvlies is geëtst was voor mij nog heel lang privé jouw wereld…

Bladeren spelen uit twijg ontwaakt schaduwen in niets ziende ogen lispelen een lied vol mededogen nu het beeld zich aan hun schaduw raakt Het groene kleed dat marmer siert geeft het doods grimas een lentekleur het koud witte lijf de valse fleur van bloeiend leven dat welig tiert Haar handen plukken het mossig bed krabbend als verdriet…

een vrolijk nootje botste tegen een verdrietig deuntje kon niet begrijpen hoe het kon gebeuren zo'n triestig melodietje was niets voor hem wat kon hij doen om het deuntje op te fleuren wie weet misschien een Weense wals hij nam het deuntje bij haar noten samen walsen op de notenbalk niet te vlug wist ze te vertellen dat draaien is…

In het voorjaar zijn ze er om op te fleuren. Juweeltjes tussen lentegroen. Kelkjes die automatisch komen dagen. Te voorschijn komen door de warmte van de eerste zon. De simpele schoonheid dragen als druppeltjes uit een waterbron. Geven het jachtig leven een ander ritme aan. Tulpjes hier en daar, waar ze ook staan.…

Ik volg jullie raad op, want anders fleur ik niet meer op. Liefde en zorg die heb ik gekregen, al was het maar voor heel even. Rust nu maar goed uit jullie beide, ik ben voor altijd aan jullie zijde. Met broers en zussen gaat alles goed, geen zorgen ze hebben goede moed. Niemand hoeft alleen te zijn, het doet te veel pijn.…

Zou het daarom zijn dat somtijds mensen klagen dat alles in ontdaan van flair en fleur en het leven lijkt verworden tot een sleur nu grenzen tussen dag en nacht vervagen? Maar waarom zouden we toch somber doen alsof er niets meer is om te verwachten?…

jij hebt net met liefde het oudjaar schilderij met blanke matte lak afgedekt nog wat klein herstel in vorm en kleur voor de fine fleur van het gebeuren leven is nooit zwart wit maar waaiert mee in een situatief bewegen dat schilderen maakt je deel van een bestaan waarvan nooit alle deuren open gaan er is nogal wat grijs…

Il-y-a l'éclat des fleurs du printemps qui fleurissent: les petits narcisses faisant le tour d'un arbre ancien caressent les crocus jeunes et violets pendant que les tulipes blanches le long de l'allée vont en bouton. Anémone! Quelle perspective! Sincèrement, Antoine…

roep ik hen van verre toe ja, verdikkeme wat fijn dat u het ons meldt dat is van de eerste bustehouder gedragen door mijn oude grotemoe mijn opa was directeur die snoeper fabriceerde fijne lingerie zij droeg derhalve een directoire en was ongevraagd zijn mannequin voor de notabele fine fleur dag en nacht stond ze voor hen klaar…

wie kent een liedjeszanger, troubadour zoals berton de fleur die met vier steentjes van heel ver verstild verdriet tot leven wekt en om kan vormen tot geluk zoals een echt jongleur hij zingt van vlindervleugels op het water van leven en van dood hij toont de winter in zijn ziel met steeds de zomer in zijn ogen de herfst soms in zijn…

in het licht van wat er gaat komen staan dikke druppels regenwater niet treurend stil bij wat ooit was maar stromen voor weer nieuwe fleur in ‘t verfriste gras van morgen laat mensentranen die nu welig wellen om wat kwijtraakt en verdwijnt niet kwellen in ‘t moeras van spijt maar gul verzachtend overvloeien naar een schoner waterland met…

O geur en fleur! Een hemelwagen Staat vóór de deur.…

ik greep lijnen, brak ze hoekte zo emoties de achtergrond werd niet te bont en vloeide uit in wit ik zag je ogen in gezicht rondde recht in kleur overlopend schilder ik humeur contrasterend in jouw fine fleur jij bent nu frank en vrij in de momenten dat lente warmte geeft, ik boog voor recht door zee nam golvend je soplesse mee…

Vlinders zo mooi van kleur Dwarrelen zo licht, zonder zorgen Het geeft leven in de tuin, vol fleur Ik zie ze zelfs in de vroege morgen. Vlinders, zo schoon en teer Ze blijven mij steeds boeien Ze scheppen zo’n vredige sfeer Tussen de bloemen die bloeien.…