Alle inzendingen over floten

En toen was jij er in de vroege morgen terwijl de vogels floten in de schemering verborgen Wijl ik de slaap aanbad de nacht nog niet verliet de vogels nog steeds floten in slaapschemerend gebied Ik wakkerde uit mijn dromen de lente is ontsproten en toen was jij er terwijl de vogels floten En altijd zul jij er zijn in elke gedachtengang…

drie buizerds zweefden boven de tuin ze floten naar elkaar de oude tuinman floot blij terug mag ik bij je zweven addee…

Die was geen avond het spoor bijster: z'n soundtrack tussen de huizen liep feilloos synchroon met het in deze werkelijkheid on- ontkoombaar effekt van wolken, lucht en dalende zon, en terwijl ik me hield alsof ik voor dood lag, floot hij. Hij floot. ------------------------ Uit: 'Om de mond van het licht', 1973.…

Ze floot naar me ik kleurde wat ben dat niet gewend brutaal keek ze me aan haar kopje scheef als of ze zeggen wilde fluit je ook naar mij ze floot nog een keer was de moeite waard ik dacht morgen is ze mij vergeten doet ze net of ze mij niet kent het betekend niets ik verliet het balkon maar zij bleef morgen zie ik haar weer bedacht…

Die floot en zweeg en floot dan weder blij Uit hart en keel. Toen antwoordde verheugd Mijn ziel met zang en zachte mijmerij. Ik dacht aan u. Ik denk aan u altijd. Daar ik u liefheb, doet mij 't leven vreugd En aan U heb ik zang en ziel gewijd.…

Terwijl hij floot.…

Voor Mai Het was half vijf ’s morgens in april Ik liep, en floot de St. Louis Blues Maar ik floot die op mijn eigen wijze Al fluitend dacht ik: mocht mijn fluiten gelijken op de zang van de grote lijster En waarlijk, na enige tijd geleek mijn fluiten van de St. Louis Blues Op de zang van de grote lijster: turdus viscivorus…

Een vogel floot en deze stoorde Stilte met zijn ongehoorde Tintelende fluit. Die vogel floot voor zich alleen Uit hart en keel ten hemel heen Zijn hoog geluid. Een vogel kent geen roem of loon, IJdelheid niet. Dus fluit hij schoon Uit eigen lust.…

stook de vuren loeiend heet er branden engelen in de rook waar ik de namen niet van weet ze spoken door mijn geest het was richten op gezichten om de laatste blik te missen voor de kogel floot en insloeg met een niet te missen dood kan hun stemmen niet vergeten ze knagen aan geweten stook de vuren gloeiend heet menselijk…

Een paddenbezweerder uit Haren kon de orde niet meer bewaren, hij zocht naar de mand, floot schel langs zijn tand tot hij fluiterpadden zag varen.…

over het water van de rivier als open wond gericht aan God alleen de merel floot…

Op het vlakke land achter de bomenwal achter de heuvelrug langs de loofmuur floot de wind een wijsje voor wie het wilde horen --------------------------------------- uit: 'De tonen van replica', 2001.…

De vogels floten toen jij kwam. Een warm welkom toen je graf werd gesloten. Een betere vriend zullen zij nooit vinden. Voorgoed in mijn hart voor eeuwig mijn beminde.…

Zij kregen een papagaai, hij floot een vrolijk deuntje, na jaren fluit hij alle dames na en schreeuwt om eten, komt dit niet snel wordt er met de voerbak gesmeten, en roept rukker tegen pa, nu vinden ze het een miskleuntje.…

Betoverend dat, juist op dàt moment, vanuit de sinaasappelboom, een merel floot.…

en in de lucide morgenstond floten vogels in een nieuw verlangen de vorige hunkering zakte in het kwelwater van de nacht alleen de bomen rijgden diepgaand hun voeten daar waar ik sliep op de uitlopers van verleden tijd kwinkeleren ze in en uit…

de wind floot een liedje in zachte schemer legde de dood zijn hand op haar hoofd de tijd viel stil de dood schroeide de stilte dicht in een hoek van haar geest bewaart ze één volmaakte dag…

Hij floot en zag er vrolijk uit. Hij zou zich nooit vervelen, gewiekst met kaarten, bal en fluit: kortom, hij hield van spelen. Zowel bij voetbal als gefluit verwierp-ie 't valse spelen. Hij deelde vaak de kaarten uit, de rode na de gele.…

ik zag je gaan door de betraande waas van afscheid nemen kus en handendruk al lang voorbij alleen maar wij en jij die droomde er was geen wakker worden in confrontatie met het definitief van einde de overgang was toen de laatste adem floot die fluweelzacht stilte sloot…

Midden in de lente Zaten zeven dementen Te suffen op hun verdroogde krenten Een meisje liep voorbij Likkend aan een ijsje Een jongen floot haar na - Het bekende wijsje Plots waren de zeven weer bij de tijd Dankzij de jongen en de mooie meid…

heb geprobeerd de lente in kleuren te vangen ondanks perfecte vormen bleef er een waas van doodse stilte helaas geen vogeltje floot bewegingloos lieten bloemen hun kopjes hangen ik had in mijn streken de ruimte vergeten om hun ziel te laten leven…

je oogde verte maar je hand was warm naar mij toe je stem was vlak trekken diepten zonder tranen je gezicht zo moe we brachten haar de aarde die ze wenste, huilden voor de laatste keer de merel die we hoorden toen we kwamen floot niet meer…

tot twee keer toe floot hij, de vogel die het voorjaar riep en ook de zomer terwijl de tuinman naderde waar ik hem zag viel er een schaduw over het lokkend groen en jij en ik, opnieuw, wij huiverden in de omhelzing duidelijk voelbaar de rilling van de tijd…

Een gedachtegaal floot zich een regenboog in een ruimte van gespiegelde zonnen. Ik trok het licht aan en de maan scheen door mijn dromen.…

Alles in mij werd morgenblank: Vogeltjes floten hunnen dank; Over de stille bossen ging Windevleugel-ritseling, En mijn hart die morgen kweelde Als een leeuwrik zijn liedrenweelde.…

Buiten gaat de natuur haar gang Bomen worden kaal, Vogels kwetteren en fluiten Ieder seizoen haar eigen verhaal Binnen gaat de natuur haar eigen wil En ik ben bang Pijn legt me lam Zoals de vogel floot ik elke dag Het is al maanden stil…

Eerst het ruisen van de bomen, voor 'k daar aan wennen kon floot daar een merel, heel alleen niet voor lang want voor 'k het wist kwam er een concert dat me niks kost ze zongen, echt uit volle borst. Overstemden het ruisen van de bomen die geluiden, hoor je alleen, als je luistert. Zo mooi…

Misschien nog ietsje verder, tot bij de vogel die net floot. Je kan me de boom in, kijk de koekoek bij dat nest. Hij wil daar zijn ei kwijt, want dat kan hij het best. Je kan me dus de boom in, je zit me nogal hoog.…

'n merel floot voor jan & alleman zijn riedel over jouw ontrouw en mijn woede, maar ik voelde slechts oeverloos verdriet…

Scheer je weg met je verhalen van ellende en pech hoorde jij die lijster niet die floot en die deed dat niet van verdriet zag jij de vlinders tegen het blauwe hemelsere dat was een geschenk dus als je het maar weet leven doe je samen met wie of wat je ook bedenken kunt geluk zit overal in gek genoeg ook mijn allerlaatste zin.…