Alle inzendingen over fluit

Het fluitenkruid fluit altijd door de bermen te sieren met hun schermen zo vol en zo wijd, het voorjaar te geuren. Daarachter de tulpen in kleuren, de bomenrij in pril groen... waarom zou je niet fluiten, waarom zou je 't niet vieren, 't niet doen?…

Het is grijs en grauw de daken schreeuwen het uit het is een zwerver die fluit voor hem is de lucht blauw ik voel de regen ik word koud ik voel de regen ik ben gerimpeld en oud het is de zwerver die fluit achter de wolken ziet hij natuurlijk de zon ik wou dat ik dat kon.…

Was je er niet ik vond je uit niet onwaarschijnlijk zoals de merel fluit…

In een buitenwijk van de Syrische hoofdstad fluiten de kogels…

De tuin gaat fluiten.…

De oostenwind fluit door winterkou bevangen in mineur zijn lied…

verwaaide merel fluit tegen een noorderwind vol regendruppels…

kanarievogel gekooid voor zijn leven lang fluit naar de vrijheid…

maar hij luistert niet hij fluit me uit klote vogel.…

bibbersnaveltje in winters verenpakje fluit warm voorjaarslied…

Flieren en fluiten. Zowel binnen als buiten. Over en sluiten.…

mocht je hier iets horen fluiten dan zijn het niet de vogels maar de kogels Lejo…

bloemen in de wei lammetjes zo vrij als een vogel fluit ik blij…

vogel in de boom speel ik fluit jij ook als ik zijn wij dan een paar…

(haiku) het zachte fluiten in het groen van de bomen roept mij naar buiten…

Hoor de vogels, ze fluiten, het leven gaat wel door. En de merel fluit nog steeds z’n hoogste lied. Dus ik ga, met een traan, ik kan je beter laten gaan. Jij, waar ik zoveel van hield. Hoor de vogels, ze fluiten, het leven gaat wel door. En de merel fluit nog steeds z’n hoogste lied. Dus ik ga, met een traan, ik kan je beter laten gaan.…

Ik hoor de vogels fluiten. Ze zingen 't hoogste lied. Ik wil zo graag naar buiten. Maar het regent dat het giet. Toch blijven vogels fluiten. De regen deert ze niet. Hun zang is niet te stuiten. Of het nou giet of niet. Oh was ik maar een vogel. Dat zeg ik keer op keer. Dan ging ik fijn naar buiten. Ondanks dat takkenweer.…

Men fluit het staat je goed dat rokje kort geruit overbodig het te zeggen…

(entre Uzés et Nimes) zo je hier iets hoort fluiten zijn het niet de vogels maar de kogels…

de merel die fluit op het huis is veel meer dan het huis de merel wereld het huis hok…

Als de vroege koekoek roept En de lijster, onder 't fluiten Van de rode bessen snoept, Loop ik ook mijn woning uit en Fluit in zonnige' ochtend buiten, Waar ik zoeter luiden zoek Dan de lijsters kunnen fluiten, Dan de koekoek roept: Koekóék!…

Hooggehakt en kortgerokt over ongelijk plaveisel gespierde man bruingebrand kijkt, ogen keuren glimlach verschijnt tevreden met wat hij ziet fluit.... plots een geluid hij gelooft zijn oren niet zij fluit als een vent!…

Blaadjes vallen nu één voor één, vogels fluiten weer minder vrolijk…

Water dat kookt maakt een heus geluid en in een keteltje 't weet van fluiten…

als de merel bij het heengaan van de dag de avondwake fluit word ik stil en de nacht mijn bruid…

Want waar de wil is in de geest daar fluit de duivel mee. Al was het water nog zo warm je hart zo koud en niets voor mij.…

stoer vanaf zijn nest fluit het mannetje vrouwtjes uit volle borst toe…

Muzikale vertelling eenzame uren fluit ik Vivaldi - liefde in eeuwig verschiet…

Hij zou zich nooit vervelen, gewiekst met kaarten, bal en fluit: kortom, hij hield van spelen. Zowel bij voetbal als gefluit verwierp-ie 't valse spelen. Hij deelde vaak de kaarten uit, de rode na de gele.…

zij parlevinkt met rare vogels die fluitend uit haar hand eten…