Alle inzendingen over foto's OR herinneringen

blaas het stof deksel hoog til eruit het hele leven uitgepakt foto's en wat poëzie licht vergeeld bladzijden iets uitgezakt schrik ik daar beeld van jou alles terug deksel dicht stof is weg net als jij…

Ik denk dat je diep ongelukkig bent Wanneer je als Oranjefotograaf Met honderden collega’s elk jaar braaf Moet wachten op een vastgesteld moment Waarop men ieder alle kansen biedt Dat hij of zij hetzelfde kiekje schiet.…

Toelichting: mijn zus (verpleegkundige) Gerda Krediet o.a. bekend van haar boek "Ouderenmishandeling'" is ook een zeer verdienstelijk fotografe en onder de handelsnaam "Amaryllis" timmert ze verdienstelijk aan de weg vanaf 1999. 'Ze' hangt momenteel met een overzichtstentoonstelling in het Gerechtsgebouw Rotterdam, Laan op Zuid, Rotterdam…

dan zal ik niet met deuren slaan of een raam kapot achterlaten ik zal met opgeheven hoofd zoals je wel op foto's ziet recht in de camera het huis uit gaan dan heb ik je verlaten als ik vertrek.…

Duizenden foto's op talloze Sticks in ontelbare bestanden, Niet één blijft me bij - Binnenbeelden die zonder tussenkomst Van virtuele macht zijn opgeslagen Zijn de ware beelden - Niet één is overbodig.…

ik heb nog een oude foto van mezelf als baby een zwaar gehavend exemplaar maar ook een oud luciferdoosje met krullen van mijn allereerste haar... beide bewaar ik als herinnering aan het kind in mij dat zich bij vlagen wel eens ontheemd voelt…

In zwarte geslotenheid van eenzaamheid in een verlaten schuur schrijf je terug naar vroegere jaren een woord, een letter een brief, een kaft, een boek een foto, een herinnering een glimlach op dit late uur.…

ik heb nog een oude foto van mezelf als baby een zwaar gehavend exemplaar maar ook een oud luciferdoosje met de krullen van mijn allereerste haar... beide bewaar ik als herinnering aan het kind in mij dat zich bij vlagen nog wel eens ontheemd voelt…

'Daar bij die molen' ik weet niet of het daar was bij die molen We hebben er wel gedwaald en lopen dolen de streek ons onbekend Ik herinner me de foto... en het feest maar of het bij die molen is geweest? 't zal door die klap zijn gebeurd Ja, die klap van de molen.…

Voor me staat een foto, een foto van m'n ouders. Ik heb ze soms zo nodig nog, hun armen om mijn schouders. Beide zijn niet meer in leven, alles hebben ze voor mij gedaan. veel liefde hebben ze aan mij gegeven. Ik zie nog hoe ze 's morgens kwamen, nooit apart, maar altijd samen.…

Zonder jou ben ik zo alleen Zal nooit kunnen accepteren Het komt nooit meer terug Kijk terug naar foto's Van hoe het ooit is geweest Twee zielen zo verbonden Ik adem nu voor twee Je komt nooit meer terug -het voelt als het grootste bedrog-…

Een groot deel van ons liefdesleven heeft zich daar eens afgespeeld wat blijft zijn nog wat oude foto's zwart/wit toen nog, en nu vergeeld. In ons hart zullen we het bewaren terugzien naar die mooie tijd de jaren zijn voorbij gevlogen maar de herinnering raken we nooit kwijt.…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Ze sturen foto´s bij het leven Sms-en tot de blaren branden De nieuwste games zijn nu voor handen Wap en kleurenscherm zijn het streven Ik zal je eens wat vreemds vertellen Ik gebruik mijn telefoon om mee te bellen…

Natuurlijk was ik weer van de partij U zult mij op de foto's wel herkennen Ik ben richting de golven aan het rennen Die Muts is van de worstenmakerij U zag mij niet, teveel die op me leken? Waarschijnlijk heeft u dan niet goed gekeken.…

Het leek zo op foto's verkleinen, die men eerst vergroot had. Een momentopname van het leven. Ik dacht dat ik niet goed hoorde aan de telefoon, pijnlijk toen jij mij de grond inboorde. Had het schaamrood op mijn kaken. Het kwetste mij enorm toen je zei dat er zaken waren, zo dringend. Dat je vrijheid in je voelde woelen.…

Dat Playboy stopt met foto ‘s van fraai naakt, Dat moeten we als vaste klant niet willen. “Geen plaatjes meer van borsten en van billen”, Is door de baas recent bekendgemaakt. Hugh Hefner, doe nou maar gewoon je ding, Wat moet een man met zo’n ontboezeming?…

Met een schuine knipoog naar het weemoed genererend relaxerend schoondicht van dj D, over een roebelszuipende pink Cadillac on the road, een relikwie uit het begin van de roemruchte swingende jaren zestig van de vorige eeuw, toen alles kon en alles mocht ...vervlogen jaren van weleer... ________________________________ KLATERGOUD Op mijn…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

alles wat voorbijging en waar je met een gevoel van warmte aan terug denkt is louter melancholie herinnering van lach en traan en de pijn van dat het niet altijd zo door kon gaan de zwart/wit foto van voorheen met kartelrand is nauwelijks nog tegen de tijd bestand…

Van een afstand kijk je toe, volgt het pad van je herinnering. Laat alle bloemen bloeien, en kleur en klanken samenvloeien.…

Maar herinneringen blijven, dat mag, ze laten jou eventjes herleven, brengen een beetje zon op een regenachtige dag.…

nu wij jou node maar dankbaar uitzwaaiden opent ons zich in ieders eigen hart bewaard een kleurrijke encyclopedie aan momenten die ons jarenlang het hoofd in stilte vergaarde elk moment is een foto vol van herinnering met een persoonlijke kleur en perspectief van en op de gedeelde dromen en avonturen die wij als kostbaar goud koesteren blijven…

voor een enkele herinnering het hele huis overhoop gehaald van zolder tot kelder doorzocht maar helaas niets gevonden een vergeefse zoektocht naar die ene foto in ouderwets zwart/wit van jonge mensen in tegenlicht daarom dit versje geschreven als substituut voor het kiekje dat verloren ging maar had kunnen getuigen van geluk van…

stond na Kijkduin een zeearend stil voor de knip klaar in de branding niet storen dat wordt opzienbarend secuur op die afstand makkelijk zat Correct afgeslagen op goed geluk ter hoogte van De Savornin Lohmannlaan bleek het Paddepad nog gewoon te bestaan met memoires losjes daar uit bosjes kon mijn dag nooit meer stuk Al heeft de unieke foto…

ik zie jouw lach, aan het strand met handdoek in je hand, en op de achtergrond een koelbox en een parasol die me elke keer weer als een klok in mijn hoofd en mijn hart, stilzet. Telkens ont- vreem ik weer jouw lach jouw gedachten uit een lichaam die ik nooit goed heb begrepen. Soms besta jij teveel in mij.-…

Het wit van oude strenge vorsten uit die jaren van lang gelee. Oh, wat kan ik daar naar dorsten, houten schaatsen en een arreslee. Het krakend riet rondom de plas draagt z'n dik berijpte kragen. De lucht gevuld met ijl gekras. ‘k Hoor de ijzers ritmisch klagen. Oude vrouwen sprokkelen hout. Takkenbossen krommen hun rug en baaien rokken…

Krakend neerzitten en kijken naar wind op een foto. Hoe de geketende dansers buigen op rij! Wij waren tien en wilden naar zee. Melkzuur in de benen, blaasbalg in de keel. Storm blies tranen over de wangen, schelpengruis knapte onder onze banden. Wij trapten ons achteloos een weg.…

ik kende de lach die jij de buitenwereld gaf hoog gehakt joyeus gekleed schoonheid die niet onder welbespraaktheid leed jij droeg glamour en wat glitters op de blote huid wist ingetogen dat de hoge heren bogen als een knipmes voor jou en het kruis maar kende ook de lach die ik weer vond in het album dat jij leven gaf met een elan…