Alle inzendingen over ganzen OR benijden

Maar ik benijd je zo, lief kind omdat ik steeds weer in je vind wat nimmer meer van mij zal zijn.…

ganzen weer komen hervat ik - in de zinderende ochtend mijn wandeling naar de zon…

dag-tot-dagloners, onder-de-zeespiegel polderbewoners Maar op de grienden broeden de ganzen lepelaars, rietzangers meeuwen die dansen…

een vochtige deken verblindt het zicht van polder en lucht ganzen verdoezelen hun vlucht in doffe klanken verzonken leegte…

Ik zocht je niet maar vond je zonder te weten dat jij het was, waarvan ik wist dat je bestond; Daar, zomaar op een avond die nergens toe zou leiden die verder niets in petto had dan alcohol en poezie benijden om een schoonheid, ongrijpbaar als het mooiste gezicht, een gedicht kent geen woorden maar gevoel Toch, mijn…

je kunt me blinken zien als een zeiljacht of een schip varend aan de zilte kim niet meer dan een verre stip mijn verhalen die zijn stil mijn tranen zijn onzichtbaar de straffe wind is met me mee mijn zeilen zijn onklaar mijn angsten zijn verborgen geen maan of leidend ster het anker overboord gegooid maar de bodem is te ver…

Benijd hem niets: de tijd is kort. Een ander volgde alweer zijn stem. Ge ligt nog nauwlijks of hij stort U na en wacht op hèm.…

verkleurde foto's laten openlijk zien hoe de liefde is begonnen we waren jong en onbezonnen, vonden alles superfijn maar tijd vervliegt, ontsnapt, zoals het gas uit mooi gekleurde ballonnen zo, mijn conclusie luid: snel verloopt de tijd als prille liefde je intens begeleid maar traag verloopt de tijd voor allen wie geluk benijd…

ganzen op hun vlucht vanuit noordoost naar zuidwest hier niet zo gewenst zij hebben toch ook recht op een bestaan in de natuurlijke baan om over mensen die vluchten voor het geweld dan maar te zwijgen…

zich van geen mens en wereld bewust scharrelt hij wat rond in de tuin pikt er de kruimels van het tafelkleed ik volg een vlijtige huismus vanuit het keukenraam is het omwille van zijn simpel bestaan dat ik hem bij vlagen zo hevig benijd?…

Hoezeer Ik jou benijd. Samen  'Dit' gedogen. Radeloos Of spijt.…

De man is absoluut niet te benijden, Zijn dokter stuurt hem naar de uroloog. Hij houdt het in geen enkel opzicht droog, Want die besluit om hem te gaan besnijden. Maar goed verzekerd pakt hij zijn contract En voelt zich dubbel bij de pik gepakt.…

In de lucht weerklinkt het geluid van ganzen de letter die ze vormen tijdens hun hemelreis is meteen het begin van vergankelijkheid de zomer is dood leve de herfst…

De glorie van de winnaar wordt benijd In een creatief rechthoekig kader Waarbij de mens is de grote dader Van de eeuwenoude zwart-witte strijd Het is tijd om ons flink te bezinnen Zodat uiteindelijk wij allen winnen…

Maar ben je te benijden, Als je enkel hard kunt rijden ?…

Wanneer regen overgaat in sneeuw en de vijver langzaam in ijs haar rust zal vinden, wanneer de laatste ganzen vertrekken voor hun lange reis, beloof mij dan een nieuwe lente, een nieuw begin. O zuidenwind, breng snel de moegevlogen ganzen terug, laat sneeuw en ijs smelten voor nieuw leven.…

Vanmorgen vlogen ganzen over ik zag dat ze daar boven in de lucht geen V meer schreven voor ik mij verheugen kon op mogelijke lenteboden herkende ik het teken van hun vlucht .../---/... -------------------------- toelichting: H5N1…

Die mooie kroning blijkt dus achteraf Een stoelendans voor heel wat Kamerleden Waarbij de regels flink zijn overtreden En als dat uitkomt krijgt er eentje straf Wie Geert passeert die valt niet te benijden En doet zichzélf tenslotte uitgeleide.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Dan sta je met je Zeekr langs de weg, En zeker niemand zal je dan benijden. Vooral maar doen: de goden eerst verzoeken, En dan je eigen Zeekr gaan vervloeken.…

is mijn geweten gesust als ik berust het toeval accepteer ook al maakt dat mijn leven kapot het lot dat mij is beschoren ontkent de vrije wil in het bestaan om een eigen weg te gaan toch zal ik strijden lot en toeval zijn niet te benijden voor hun nederlagen ga ik mijn leven wagen…

Wat zijn we anno nu toch te benijden: zien wij niet aldoor mooie files “rijden”!…

eenden meeuwen en ganzen alsof ze een luidruchtig gesprek voeren... tevergeefs probeer ik er achter te komen waar ze het over hebben maar mijn zweeds laat vooralsnog veel te wensen over Lejo van Kuijeren…

in het grijze licht braken ganzen door de stilte heen de zee hield me vast knagend aan de grenzen van het land twee wilde hazen een verborgen droomboom het andere licht…

Achter de horizon slapen zwanen en moeders in japonnen kinderen onder luchtballonnen bij het water dromen vaders in tranen die rivieren maken en oceanen zonder zon staren naar bomen die woestijnen benijden mieren die olifanten berijden in een land dat niet bestaat.…

Met slechts de nacht als dekmantel Koplampen In 't eindige op weg naar 't Oneindige Over duizenden kilometers van spoor Die zonder eind aaneengeslo- ten leiden Hoewel de nacht eveneens weer dag wordt Is reizen in 't duister te benijden…

oh zo mooi sta jij daar boven op een berg boven allen verheven wordt jij benijd was ik maar, zoals jij oh zo lelijk sta jij daar onder in een afgrond van alles verwijderd wat jij wil eenzaam was ik maar niet, zoals jij zoals jij…

En weer vliegen ganzen de winter in langs een hemel met enkel wolken ik hoor ze 's nachts als ik slapeloos lig jouw gemis in gedachten vertolken.…

De heilige Man in zijn pij keek door het raam naar de ganzen, Lachte: wat snaatren die beesten! kon ik ze maar verstaan! Zij zeiden: kijk, de heilige Man ging onder de mensen, Werd lichtvaardig als zij en nam hun manieren aan.…