Alle inzendingen over gedachte droom visioen ster storm thuis

Eeuwige Leer mij er achter te komen wat mijn hoop is in dit leven dat is toch wel het minste wat ik met uw hulp kan doen misschien zullen dan spontaan mijn dromen werkelijkheid worden Heer gun mij dat visioen als is het maar voor even dat ik in die hoop mag staan dan is dat voor mij al het meeste wat ik in mijn leven…

Lopen over een verlaten strand, de storm raast om mijn oren, niemand kan me horen. Maar ik, ik luister naar de storm. Langzaam wordt het weer licht, de zon komt op. Ik denk aan het weerbericht aan het weerbericht van vanmorgen. De zon zou schijnen, de storm verdwijnen. Maar diep in mijn gedachten, wacht ik op de storm.…

leeg in het hoofd was ik vandaag mijn gedachten gaan traag ik heb kilometers gelopen en nu heb ik besloten om dat vaker te doen dit is een visioen dat eindigt op blauwe pleinen waarbij de zon gaat schijnen in het onvermoeibaar hoofd ben ik nog steeds verdoofd maar nu ben ik beter op weg en heeft mijn leven veel inleg…

van de wereld, stenen mensen en alle verzen waarin vleugels noch kinderen verder gaan dan het visioen dat ik in gedachten behield als schuimend licht in een ondergaande vraag (dan)…

Bloed klopt in het uurwerk van de mij aangemeten tijd en visioen, het recht rein bronwater te tappen uit een ongeboren geheim, waarin de waarheid drinkbaar wordt uit de hiel en de ziel van de fles en taal, die toegang soms ontzegd zodat ik stilaan verder droom, misschien fataal uiteindelijk wel levensecht als een verse…

De laatste sprong was niet toereikend om je leven te verlengen toch sprong je hoger dan ik dromen kon daar zie ik je weer van ster tot ster voorbij leven en dood leven, leven, leven ik wens je in vrijheid en in vrede.…

hoger golven de gedachten als een zee zo wijd en zijd hoger schijnen de gedachten als een ster zo licht vol zicht hoger alomvattend hoger zo ver voorbij de tijd is de gedachte werkelijkheid…

Nog maar kort geleden was ik ginder, dus ver van hier en toch ook daar: storm en regen en mensen die liever elders waren maar niet het geld hadden of de mogelijkheid om hun dromen in werkelijkheid om te zetten.…

Als een lichtende ster aan de hemel zo was zij in ons gezin de spil waar alles om draaide kinderen rondom haar en zij er middenin Onze ster, nu aan de hemel verlies in groot gezin vandaag was haar verjaardag mijn moeder, mijn vriendin leeft verder in gedachten is nu herinnering...…

Een sprong in de nacht zweven langs stille dromen één vallende ster.…

Heel even, mensenkind Heel even maar zweeft een droom als een verre ster die oplicht en weer uitdooft Ach, wat een mooie droom slechts een droom verder niets…

Een visioen? Ik raak het niet meer kwijt. Als het een droom was, heeft hij waar geleken: die vreemde reis door ruimte en door tijd. Een helder, zuiver licht bescheen die streken waar het ons grauwe duister deed verbleken als tijdelijke onbelangrijkheid.…

ik mijzelf overtreffen, met in verbazing gesloten mond een gebied waar men voor alles en niets zal boeten, de horizon zonder hinder kan bewegen, een oerkracht put uit de verstilde grond niet gestut zonder angst te kennen niets angstvallig wordt beroerd, waar de doden en levenden elkaar ontmoeten zonder straf het beeld in mijn visioen…

nu de wind de takken buigt is dit geen vraag meer maar verdrongen stilstand bij gedempt licht en bijna gesloten oog een tint tussen nevel en zwart of anders een vorm van helder nog vóór de tijd van keuze en besluit maar voorbij het lichaam dat schaduw wierp een voeg tussen het nu en ons, hoe de wind is gaan liggen, samen vanuit een…

Hij was een slimme secretarisvogel Die wist hoe hij het weerlicht had doorgrond, Doorploegd zijn fantasierijk weerjargon De free jazz van het meer-weergodendom De Ster en Maan en 't weer van Gerrit Hiemstra - Laat ik voorlopig voor zijn rekening In keurig pak deed hij gewoon zijn ding Als Meteoroloog maar zonder Swing Na hem slaat ons…

ik ben een vluchteling en reis op tijdelijke papieren van hier naar daar droom van landen die jij niet kent nooit zult komen bekrompen geesten in eigen veilig wereldjes de storm steekt op in mijn hoofd en groeit uit tot een orkaan sta me dan niet in de weg…. beter van niet…

het hart zonder sleutel bij aanwezigheid Tart het lot me met wakkere telepathie, waarom is geen issue bij sierlijke gedachte Ben je de sterkste in begrip en melancholie, de wekker van slaap als nachtelijke verdachte……

In jouw gedachten klim je bij een ster op de rug. Houd je aan zijn stralen vast en gaat mee op zijn vlucht op zoek naar vrede en geluk. Tegen de morgen zet hij jou weer af bij je thuis en zegt: geluk moet je echt zoeken dichter bij huis Het is niet te zoeken in het heelal of te koop in een of andere winkel.…

verwacht je als de zon in Afrika, als de storm in mijn droom.…

Even leek het wel, steeds lager, begon het mij te dagen, die kleine ster, een naam als 'droom'.…

Een ver de nevelige bomen Voor d’ horizon tussen dorp en hei Een paard dat daar staat te dromen Ergens in een hoek van de wei De nachtegaal zingt tussen ’t groen Uitbundig met zijn schoonste tonen Heel Holland is gelijk een visioen Het mooiste land om in te wonen.…

En ver de nevelige bomen Voor d’ horizon tussen dorp en hei Een paard dat daar staat te dromen Ergens in een hoek van de wei De nachtegaal zingt tussen ’t groen Uitbundig met zijn schoonste tonen Heel Holland is gelijk een visioen Het mooiste land om in te wonen.…

In de woestijn knaagt een kale rat aan dorrend vlees, dribbelt door een vaag visioen. Er dreigt een storm en het donker verzandt in ademnood, verliest haar grip. Een eenzame gier aast blind op niets, geen zicht geen speling van het licht en wie is daar zo verdwalend in de nacht een ik een jij misschien?…

Iedere nacht zocht ik een vallende ster, maar net als de liefde vielen ze te ver, Iedere nacht lag ik te dromen over wat er zou kunnen komen. Toen viel er opeens een ster en deze keer niet ver. Ik stopte met verder te dromen en liet de liefde over me komen. Hiervan heb ik geen spijt want iedere seconde met jou is kostbare tijd.…

Een wapenschild voor leugen en bedrog, Een krijgsbanier beklad met adderspog, Een droom, die spreekt door valse visioenen, Een struik, die wel verbruint, maar niet kan groenen.…

Flarden van verlangen hinken op een gedachte van leven oeverloos verder niet ziend Spoelen grondzeeèn de bodem los van bestaan het wit slechts als schuimkoppen Op grauwe golven doet monotoon motorisch geweld het scheepsdek verlangend trillen Patrijspoorten kijken schimmig van binnen naar buiten slechts achter druilerige regengordijnen…

Hij was er met zijn gedachten niet meer bij, aan het oog onttrokken achter de heuvels van een afwezige blik, als zag hij een prachtig visioen, waarin zijn blik zich verloor; verloren geraakt in een stortvloed van licht: ik zag zijn ogen dichtvallen, uitgestrekt lag hij verlaten en ingeslapen; het was alsof hij zijn ontwaken afwachtte, om…

de storm eist de gedachte aan zachte stilte tussen hier en nergens het perspectief van een orkaan…

Ik luister naar de nacht De stilte is zo zacht Ik laat mijn gedachten gaan Wil jij ze ontvangen maan Of mijn speciale ster Zo dichtbij en toch heel ver.…

Het was een vreemde gedachte die in ons was gekropen een dief in een rijk huis er was niemand thuis in het landschap alle dromen in donker verdwenen nu er onmacht was verschenen in gevoelens duister en droef kwam de rivier met woeste golven de boze oceaan en dwaze wind het landschap onbemind in getuigen van vergeten alsof we het allemaal…