Alle inzendingen over gedachten

eventjes liet ik je achter ik zocht de zon op aan de rode zee mij wenkte het land van de lagunes maar wees gerust in gedachten nam ik je met mijn schaduw mee…

denken heeft soms nodig ondergedompeld te worden in hoger weten om het lagere te vergeten niet te verweren als een droge spons denken moet soms baden in overrompelende liefdemeren om te herleven in een plons hemelse genade.…

Gedachten, vrij en ongeschonden. Mijn mensbeeld, mijn ongekend uniek bestaan. Door mijn gedachten ben ik vrij, kan ik dromen. Zelfs in een land van oorlog, een land van verdrukking. In benauwdheid van ziekte zijn mijn gedachten ongebonden. Mijn schepsel dat bestaat, is vrij en ongebonden. Gedachten!…

een hart gebroken een ziel verloren leven van dag tot dag zoeken naar een lach je hart zo zwart als de nacht leven in zulke onmacht een ziel die huilt iemand die zijn gevoel verschuilt leven is soms zo gemeen waardoor je hart verandert in steen soms heel gevoelloos maar niet het leven heeft wat ie koos zal het hart nog opleven…

Als het evenbeeld van je glimlach geen steen is dan is die traan niet nat maar vol van water.…

In gedachten smeden we gevoelens van verlangen in de stilte van de nacht op zoek naar zachte fluisteringen met tederheid gebracht verlangen om te versmelten in het "zijn" verlangen tussen jou en mij…

Teksten heen en weer door het drukke sms-verkeer, het boeit me wel, het boeit me niet, of een derde het nu zegt of ziet, maar wat men ook hoort of schrijft, jíj bent degene die in m’n gedachten blijft……

Wervelende momenten van hoopvolle gedachten in maanlicht voor die ene keer verloren onder voorspoedig hopen naar die ene gedachte…

Eenzaam mijmerend wandel ik door de stad duistere gedachten houden me gegijzeld Ik loop als in trance langs winkelstraten niet eens beseffend wat ik tegenkom niet realiserend waar ik ben ik hoor ook geen geluiden meer er is alleen die onophoudelijke gedachtenstroom die zich meester maakt van mijn hoofd en mijn hele denken controleert.…

Zij gaan soms stuurloos dwalen, vermoeid, van inhoud leeg. Ze mijmeren en gedenken, of verbreken opgeschrikt de kring van aldoor weer hetzelfde waarin ze zijn verstrikt, gaan tasten naar een antwoord op het waarom, waartoe, de zin van heel het leven, van wat de mens omringt, waarom dat steeds weer moet ontsnappen, aldoor een pas vooruit.…

Het is een vreemd gevoel, maar wel een mooie gedachte Schuil voortaan maar bij mij, kom maar hier met je tranen Ik geef je meer, veel meer dan je misschien ooit verwachtte.…

gedachten sluimeren in beeld van lach het onderstreept schoonheid in beroering…

gedachte geen realiteit…

sterven doe je alleen zei je en je trok een laatste streep je riep nog na dat alles toch voorbij zou gaan ook dit moment waarvan ik wist dat ik mezelf erin zou begraven vreemd genoeg had je gelijk de dag sliep in samen met mij jij bleef brak uit en alles was compleet foto: Nino ©…

Zo ligt soms het gedicht al klaar geen gezeur, geen maar. Zo liggen woorden voor je neus, soms wordt het gedicht klein, dan weer een reus, vrolijk in zijn aard of treurig en onbedaard. Zo groeit het uit zijn eigen wezen om één keer te lezen of meerdere keren om te zien hoe het groeit of dat het nog verder boeit. Hoe mooi een gedicht uit…

----------------------------------- Ik wil elke dag bij jou zijn, Elke minuut zonder jou doet erg pijn. Elke seconde denken hij is van mij, Maar die droom is te snel voorbij. Strijden voor jouw liefde, Die jij me dan geven zal. Daar zal ik zo lang op wachten, En voor altijd naar blijven smachten. Ik wou dat jij hetzelfde deed. Dat ik niet…

Vervlogen gedachten gevangen in de nacht. Zeg me heb jij macht ? Sta stil, wees de macht, pak de gedachte…

Waar ze niet wilden zijn omdat ze niet wilden delen wat ze wisten en met hun gedachten steeds probeerden te verjagen.…

Hoe onstandvastig is 't heelal, Met al het gene dat daar in is? Steeds draait 't geluk en 't ongeval, Vermits geen staat zo in 't begin is, Gelijk ze in 't einde wezen zal. Verlossing volgt na zwaar ellend, Mits 't luk het onluk moet verdrijven, Gelijk de smaad de vreugde schendt, Dus kan geen staat in 't eerste blijven, Gelijk zij…

Jouw lijf veilig gevangen in mijn armen, gedachten loslatend langs jouw oor laat ik je rusten in mijn schoot. Je gezicht naast m'n lippen. We staren in dezelfde richting, klampen ons vast aan elkaar als drenkelingen in de zee waarover onze blikken dwalen.…

spinnen in mijn hoofd zo klein weven mijn verwarde gedachten tot het lijnrechte zinnen zijn…

In gedachten Huppel ik naast je Houd je hand vast Geef je een zoen Maar in het echt Is alles heel anders Nee, dan durf ik Niets te doen!…

En als je daar dan bent Zo zonder gedachten Verdwijnt alle aardse pijn!…

Alles gaat voorbij maar niets verloren zoals jouw vaste reactie op mijn zeggen ik hou van jou dankjewel antwoordde jij en nog steeds laat ik mij overglanzen door jouw dankjewel.…

In gedachten ga jij met mij mee.…

sneeuw smelt net als mijn dromen ze smelten als sneeuw door de zon…

Mijn gedachten drijven, tussen droom en werkelijkheid. Als bladeren die vallen, dwarrelend in de wind. Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…

In gedachten Huppel ik naast je Houd je hand vast Geef je een zoen Maar in het echt Is alles heel anders Nee, dan durf ik Niets te doen!…

een gedachte een herinnering het enige wat nog rest mijn lieveling een moment alleen een aarzeling een gebroken hart mijn lieveling…

Ware stilte kan niet zonder enorme rijkdom en geluiden en ook fijne gedachten en omkeringen kunnen dit niet.…