Alle inzendingen over gedichtendag

nacht in werkelijkheid van verlangen zichtbaar in gebaren binnen haar tijd raadselachtig in nonchalance in het metrum van donker waar wolken haar oude gebeden dragen in vertrouwde tekens waarin de nieuwe dag op muziek wordt gezet naar aanleiding van gedichtendag…

Voor mensen met een kronkel in hun leven Niet zo dat ze een standbeeld af gaan zagen Maar wel een beter leerklimaat gaan vragen Of een olifant zijn zicht terug gaan geven Wie een rijmdaad van formaat verrichten mag Maakt deze dag weer tot gedichtendag…

ochtendlicht kust me wakker kom pardoes van lig tot zit ik had nog zo mijn best gedaan om lang op te blijven om zo de stem van de nacht te kunnen vangen haar spannende verhalen te ontlokken over donkerte de schemering waarin schaduwen zich mee laten voeren in dromen van een ander, en in de morgen opgeslokt worden door de dageraad…

Haagsch gevoel Haagsch gevoel weet u wat ik hiermee bedoel? Hoe in de Houtrust Massada de boxen deed schallen wonen in het Geuzenkwartier nog altijd veel ballen Dansend in de Ballentent door naar Aozora voor New Wave muziek tafelvoetballen in 'Up to You' deze tijd was echt uniek Haagsch gevoel Haagsch gevoel weet u wat ik hiermee…

een mistdeken kleedt de aarde windlied zucht klanken gelijk een spelling van woorden dichtverzen over het bedaarde veld thuis speelt de radio het is alsof een componist in melodieën vertelt van vlinders denkbeeldig flanerend rond klokjes, bloemrijke bodes het voorjaar in een notensymboliek ik luister droom nog wat rond zijn jaargetijdenmuziek…

het is niet de hagel die mij lieft het is de regen het is niet de wind die mij lieft daar kan ik wel tegen het is niet de zon die mij lieft al voel ik me dan wel vrij het zijn jouw ogen die mij lieven nu nog de juiste vinden voor mij…

een zoete stem van liefde neuriet door het januarilicht ik strik de tonen schrijf ze tot een gedicht lentekriebels, ja lente waarover zou ik anders dromen… kleine vlinders komen leggen zich te slapen in de boezem van een tere bloesem warme bekommering brengt elke twijfel tot rust het vragend hart ontvangt de liefde waar het naar…

Vandaag, deze januaridonderdag is het nationale gedichtendag. Indien het ergens over moet gaan, prijs ik de dag zonder naam.…

zij marcheerden met vliegende vaandels en stampende tred woorden en zinnen formaties van strofen in het oudgediendensonnet wat pelotons losse rijm verstrooiden vertier en warmte op het winterse plein het defilé werd besloten met vuurwerk van dichters zelfs losse flodders hebben hun knal genoten…

Ik weet, van al ‘t genoemde is er niets dat ik vermag, maar toch probeer ik het vandaag: het is ~Gedichtendag~.…

Het is wel in een uithoek van het land De Middelburgse Schouwburg is ’t decor Gelukkig gaat het dit jaar echt weer door Maar houd wel uw QR steeds bij de hand De Wijs, Van Pamelen, de hele top Van light verse-dichtend Nederland treedt op…

de muze laat zich zelden dwingen inspiratie komt en gaat wispelturig als verliefdheid het overkomt je vroeg of laat ga je het ietwat forceren dan zit je dikwijls fout verzen moeten je verwarmen het verplichte laat ons koud daarom mogen alle dagen van mij gedichtendagen zijn en wil het vrije vers niet vlotten dan dicht ik gewoon in rijm…

geschenk komt het voorbij wat eens was, zal ik, wil ik niet vergeten het verleden hangt als een amulet, een juweel op het midden van mijn hart het rust in verknochtheid het heden stroomt vol dynamiek en euforie mijn levensader nipt vraagt en ontvangt vindt de richting, de drijfveer waar het naar verlangt *Bij het thema stroom Gedichtendag…

ma en pa heb toen niet geweten dat ik bij dat overbekend restaurant plofkip zat te eten oh wat leuk zeg het kindermenu een cadeautje erbij met een lachend gezicht dat alleen al maakt toch ieder kind blij kippen gemarteld gekweld opdienen een smakeloze nepperij het is gedichtendag en dit mensen nog even dank aan…

mag ik de dag dichten van zoveel aspiraties hoop verlangen en beloften de meeste schoften nog een kusje geven omdat zij in reglementen alles wisten van het metrum ritme en vooral verboden rijm maar toch altijd het gevoel steeds misten om met schrijvers ooit eens samen echt te zijn ik geef gedichtendag mijn zegen alleen de lezer…

je zingt vrolijk over pro's en contra's en wat niet meer blijven zou ik slik restjes zinnen in en met mijn wijsvinger beschilder ik je gezicht met uren die rimpelloos verliepen terwijl je handen hangen aan mijn billen sokken en slipjes glijden als liefdesletters tussen lakens ik kondig een nieuw nummer aan 't begin al gemaakt…

Zie 't snelsonnet van Bart Adjudant - ook wel B - "Lichte Gedichtendag twintig twintig twee" Ik groet u edel, Ivo, Frank en B Dat van uw vederlichte dichterszang De wijs niet moge raken in 't gedrang Van kwinkslag, lof der zotheid, lach en wee Ik groet u edel, Ivo, Frank en Bart Lag Middelburg maar in het Groene Hart...…

waarom nog in woeligheid wachten zijn hand wrijft langs het gezicht hij plukt woorden uit zijn gedachten strijkt een zwaluwstokje een kaars brengt hem licht hij schrijft en schrijft zijn rijke poëtische klanken niets blijft meer verborgen de morgen verdrijft de nacht op een eikenhouten tafel prijkt een dichtenpracht * Gedichtendag…

woorden beklijven niet alleen op een gedichtendag altijd die van jou en mij wij zijn de wereld!…

Hoe meditatief en reflectief het is om heerlijk vrij te ervaren in jou waar ik mijn batterijen kan opladen Telkens weer is het een prettige omgeving in eenvoud, waarheid en natuurlijkheid waar ik mijn gading vind voor een of ander creativiteit en inspiratie. Het begint al vroeg in de morgen wanneer het net ontwakend lichaam zich overgeeft aan…

Wanneer het pijn doet zaait vriendschap een zaadje hoop wonder van zorgen O Mooie vrouw, ik heb jou opgeslagen in mijn breekbare-en-kwetsbare om nooit meer te vergeten We maken ups en downs mee tegelijk scheidt er geen enkele muur van ons omdat onvoorwaardelijk en vertrouwen juist dingen zijn die we ook delen met elkaar. Hoe ik jou voor…

gestolen nacht doorsnee donker rondt de buitenwacht sluipend koude wind gierend tussen ‘t open raam verschijnt hij in mijn wapperend gordijn zijn zuchten schuift mijn hart opzij, adem proeft als pijn huid als boter langs plafonds spint filigrein ’t is daar mijn kind, waar ik wil zijn jij maakt mijn hemel groter gedichtendag…

is echt een fenomeen alle burgemeesters willen een ware coryfee liefst de nummer één men heeft de oplossing gezocht in spreiding grotere mobiliteit van het aanbod meer aansluiting op de regio Vondel deed nu het westen Slauerhoff het noorden Roemer Visscher het oosten Guido Gezelle het zuiden vrij invliegbare gastdichters waren…

poëzie, voor sinten Valentijn en poesies, de boodschap staat in de vorm z’n gezag daarom zeg ik normaal de gedichten ge-dag vandaag, echter, overwin in mijn aversie doordat ik zo mijn gedachten op papier zet maakte ik zonet, mijn eerste snelsonnet…

Hoe kunnen woorden je bekoren, of zijn het toch de woorden niet maar wat ze roepen, wat ze wijzen en hoe je door de woorden ziet hoe 't leven steeds opnieuw geschenk is, hoe liefde je bestaan plots kleurt en dat het allerkleinste zaadje toch ergens nog naar morgen geurt. Hoe kunnen woorden je bekoren: ze zijn het echte leven niet maar…

dit zijn geen goede tijden voor poëzie het is te koud mensenharten bevriezen klappen toe zoals hun beurzen wat brengen de jaren angst voor geweld en verlies zelfs de dichters vluchten in woorden verhullen en omfloersen maar de zon blijft weg…

weedraadjes van het hart accentueren vreugde verblijdt en leed gelaten gaat stapwiegend mee in sporen van herinneringen die kleuren vertonen met sleutel omranding aan de oever van tijd ooit zien we elkaar weder…

in het spoor van mijn pen schrijf ik voorovergebogen de woorden die opgaan in de opluistering van poëzie voorspellend alle grenzen voorbij het belichaamt mijn geheugen in trance klom het uit de baarmoeder het viel languit neer het huis werd voller en voller er was geen weg terug geen einde, geen samenhang alleen een alfabetisch hoofd…

poëzie wil ontplooiing het wil expansie het klampt vast in pientere puberschoenen in losse klanken raakt het niet uit de maat het verfrist zich in de muze van warme omarming in bronnen van droombeelden zo valt ze in de zachte schemering dalend achter de horizon iedere dag in verandering als een stroompje in beweging…

Aangebrand, Dichterschap, Kringloop, Het huwelijk, Zie je ik hou van je, O-derivaat, Oote, Fanfare-corps, Komtocheensklaarklootzak, Schrijvenderwijs, Poëzie is een daad…