Alle inzendingen over gedichtendag

Voor Peter Onhandige motoriek, verward, onrustig duwt Peter het supermarktkarretje voort: vol boodschappen voor zijn woongroep. Peter heet 'beperkt' te zijn; hij kent mijn naam: “Dag buurvrouw Joke, wat is het koud he? Heb jij het ook zo koud? Ik wil zo graag weer dansen met..., jou maar Tjitske zegt dat het nog niet mag:…

. ------------------------------------- Geschreven voor Gedichtendag 2009…

tonnen stro verzamelen overal waterreservoirs inbouwen drijvers en veterinairen aannemen en vergeet de medicijnen niet verbandmiddelen voedsel voer en halsoverkop moesten we in het oosten humane destructie- middelen installeren van oceaan tot oeral telden we aan rammen ooien en lammeren elf miljoen totaal Nota bene: het thema van Gedichtendag…

Uitgegeven ter ere van de Nationale Gedichtendag, Poetry International, samengesteld en uitgegeven door Dagblad Trouw] Link: http://issuu.com/trouwmedia/docs/groningen_8feb--v2…

met de trein "full speed door Nunspeet" en je toch verwonderen over het beleven van een innerlijke stilte het kan je zomaar gebeuren in een lawaaiig bestaan... aan de andere kant van het vensterglas walst het landschap aan je voorbij terwijl jij juist nu de stilte beleeft als een echo van weleer die je lang geleden bent kwijtgeraakt…

als tiener, nog in korte broek, las ik gedichten van Gezelle genietend in een achterhoek of bij de stoof op schapenvellen ik viel voor 't dichterlijk vertellen voor metrum, metafoor en rijm ik werd geboeid door Shakespeare's helden en deelde Cyrano's geheim onsterflijk zijn d'epische verzen van Homeros en zijn zeebonk wat wist ik van…

Gedichten zijn als vissen is het water van de taal; ze zwemmen onbewust maar kijken en vertoeven hier en nu. Door kieuwen van beleving ademen zij helder in het licht dat beelden breekt en transformeert tot torenhoog weer nieuwheid wordt geboren. Gedichten zijn als vissen in het water dat kalm en vredig stroomt of klaterend van rotsen stort…

Fingerspitzengefühl komt op en laat niet los wringt z’n weg door je buik en je borst en stroomt tot tussen je oren - de materniteit waar woorden worden geboren – die wriemelen en wrikken wippen en springen om zo snel als kan langs je handen in die Fingerspitzen te belanden en te ontsnappen te gaan lopen en te gaan vliegen een lammerendans…

heb net de klok weer opgewonden de tijd gelijk gezet in algemeen besef maar nog hoor ik seconden tikken mijn haast heeft jou toch weer gevonden minuten tellen daar tot vele uren maar de kerkklok gaf ons een ongekend soelaas de koster had geen haast sloeg vijf in zesder uren hij wist die tijd zal in emotie twee keer duren…

we proefden zinnen smolten voor elkaar tot woorden stolden in context gevangen komma's en punten zij markeerden de rust waarin onze verlangens warm werden gesust jij bent mijn gedicht lees poëzie in je liefde wij literaturen nu samen want onze relatie kent eeuwig licht…

Zij vraagt niet om iets anders , ze wenst liefdes gaven juist op deze gedichtendag naar geluk worden geleid het liefst door een tuinman een soort prins met respijt niet om een knaap die steeds door wenst te draven. En weet hij hoeft niet alle dagen iets aan de tuin te doen liefde hunkert naar respect, saamhorigheid en fatsoen…

Ruim anderhalf jaar voor de fatale crash in the Twin Towers had een select gezelschap uit Vlaander- en Nederland, bestaande uit allerhande poëten van diverse pluimage, zich ontfermd over de dreigende teloorgang van het al dan niet rijmende rederijkersvers, om zich vervolgens unaniem uit te spreken voor het initiatief om jaarlijks gedurende één volle…

. ----------------------------------------- Uit: De groeten, de bundel die Hugo Claus schreef in opdracht van Poetry International voor de derde Gedichtendag, 31 januari 2002.…

schijnen aan de overkant poot ik een paal neer niet zomaar één er hangt een bordje aan: Bus niets laat vermoeden welk drama er in dit tafereel besloten ligt maar als ik zeg dat de afstand tussen halte en huis een lichtjaar bedraagt een fractie van de eeuwigheid die haar van mij zal scheiden en dat besef (laureaat wedstrijd n.a.v. gedichtendag…

banden in de palmen van de tijd vergankelijkheid het is een fluisteren op de lijn waar een mens niet gaan kan 't is als het blootvoets breken van het barre metaal daar ginds, houdt iets de adem in in die verre woestijn het stof kleed er zich op met een wind van uitgevlakte stemmen *** Genomineerd in de stad Dendermonde n.a.v. gedichtendag…

de asbak geeft geen gehoor aan het rookgordijn; die illusie brandt zichzelf op ik veeg alles opzij, het papier en het stroompje dat meedogenloos met de tijd tikt de kamer draait, als een foetus keten ik mezelf vast het vruchtwater breekt en bevrijdt woorden ik laat een eerste, ontrijmde schreeuw * naar aanleiding van Gedichtendag…

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Uit ‘Daar ligt het’ (2003) van Eva Gerlach (1948), t.g.v. de vierde gedichtendag op 30 januari voor Poetry International geschreven.…

je slaat breekbare gedachten tegeneen en wat je toen zo zeker wist tracht je nu opnieuw te weten elk heden heb je slechts te leen over de grens van het moment ligt het druppelsgewijs vergeten Genomineerd in de wedstrijd van de stad Ronse n.a.v. gedichtendag, thema "Over de grens".…

Gedichtendag 2008)…

Gedichtendag behangersdag gehaktdag Klotendag met holle belerende frasen Als niet meer kiezer begint mijn dazen Zin maken heeft geen redelijk beklag Het gaat in Nederland zo vreselijk goed Dat ik nu positief van welstand moet blaken Ik lees het nu en never niet op mijn banktegoed Gebrek aan smeermiddel doet mijn deuren kraken Gezondheidszorg…

Waarom alles een mysterie, dat ben ik zat ------------------------------------------------- n.a.v. van gedichtendag 2012 en het heel warrige woordgebruik…

De laatste donderdag van deze maand Dat is er altijd eentje van gewicht De It’s werd deze dinsdag al gedicht Nu wordt er een gedichtengolf gebaand Dit dagelijkse snelsonnettenblog Is er sinds de laatste eeuw en morgen nog!…

het leven in duizend dingen verborgen ze nestelen zich in hoeken om ook weer uit te verdwijnen als een hond blaft het naar mij ik neem geen nota om alles te onthouden mijn dingen vliegen ook weer uit als een wild konijn ontglippen ze in alle onzekerheid het verdwijnen bevrijdt me van mijn verleden van dingen die voorbij zijn en verloren…

Als opmaat naar de Gedichtendag van 29 januari a.s.…

in mijn gedichten reis ik over de wereld daar voel ik mij thuis Jan Woordenaar Bontje, 25 januari 2024…

als ik doorstroom uit mijn geldstroom kom ik als ik instroom of uitstroom in een maalstroom van wisselstroom want geloof het of niet maar nachtstroom is nu duurder dan dagstroom…

eind januari - lenteknopjes op de uitvaart van herfstblaadjes…

Je hebt me gekregen En nooit verteld Wie ik was - Uit jou voortgekomen, Gekoesterd met jouw handen Als ik pijn had, Gedragen door jouw liefde Als mijn verdriet zich Uitte in gemis, Heb jij mij Duidelijk gemaakt Dat jij er bent Zoals ik er is…

Die Campert mag in een rivier geloven waarvan de oorsprong liggen zou in zee Maar die in kaart te brengen valt niet mee Terwijl je je het rimram roeit naar boven Gelukkig heeft mijn Ipad vrij veel apps Die kaart die pluk ik wel van Google Maps…