inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.157):

goocheltruc

het enige ritueel dat de kamer kent
is er niet meer, hoe hard ik ook
met mijn mouw schud

een betraande zakdoek
maakt elk woord overbodig:
de duif is dood

kaarten voorspellen
nuchterheid, het teken is het lege glas

zonder dubbele bodem
kan ik niet verdwijnen

de asbak geeft geen gehoor
aan het rookgordijn; die illusie brandt
zichzelf op

ik veeg alles opzij, het papier
en het stroompje dat meedogenloos
met de tijd tikt

de kamer draait, als een foetus
keten ik mezelf vast

het vruchtwater breekt en bevrijdt
woorden

ik laat een eerste, ontrijmde schreeuw



*

naar aanleiding van Gedichtendag

Schrijver: kerima ellouise, 26 januari 2012


Geplaatst in de categorie: taal

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 346

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
30 januari 2012
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
De woorden willen naar buiten, als het moet in een schreeuw. Mooi het thema verwerkt voor deze niet te vergeten dag voor de dichters.
Naam:
Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:
29 januari 2012
Email:
cobytjeertlive.nl
Een meesterwerk! Schitterend! Die betraande zakdoek vind ik ook heel mooi gevonden.
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
27 januari 2012
Email:
maryama37hotmail.com
waar het vruchtwater breekt en het kind met het woord bevrijdt - is de eerste ontrijmde schreeuw in de laatste regel vooral zo mooi......
Naam:
wuiter
Datum:
27 januari 2012
Email:
wietewuitenskynet.be
gebrand fijn je wolkjeswoorden.
Naam:
elze
Datum:
26 januari 2012
Email:
lia_elzehotmail.com
een ontrijmde schreeuw ,,schitterend
Naam:
Irmlinda de Vries
Datum:
26 januari 2012
Echt geniaal gedicht Kerima ...
ik zie dit alles zo voor me!
Sterke woordkeuze en symboliek.
Naam:
Alida
Datum:
26 januari 2012
Prachtig Kerima!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)