Alle inzendingen over geen ontsnappen

De mens peilt met zijn knallen, opgetogen, de omvang van zijn eigen onvermogen om te ontsnappen aan vergankelijkheid. In tijd of eeuwigheid, straks klink ik even op alles wat dit jaar mij heeft gegeven.…

Een ieder wordt alleen in eenzaamheid geboren, slaakt zijn geboortekreet in ademnood, klemt zich aan de rand vast van het leven, de eerste strijd, ontsnapping aan de dood.…

de dag ontpopte zich tot regenboog de avond stulpt al in de nacht het wonder is voor ons geluk bedacht ik laat je niet ontsnappen uit mijn oog na lange dagen samen als een droom jij bent de vlinder in de appelboom.…

wijken van achterstand door voetveegvolk bemand langs hun verveloze deuren ontsnappen vreemde geuren in land van hoop geboren vluchtend vogelvrij verloren zonder pardon gelegitimeerd statenloos uitgeprocedeerd…

Die als een vinger Het land insteekt, Met voor de kust Dat eilandje ingericht Als strafgevangenis Voor hen die van alles Misdeden, Die de rest van hun leven Hier vastzitten zonder Ook maar een schijn Van kans om te ontsnappen, Terwijl de vis Voor de kust In vrijheid rondzwemt…

Dat cijfer vind u cryptisch hier, terwijl ik mijn ontsnapping vier.'…

Ik creëer mijn eigen wereld Het is een spel dat ik vaak speel Ga dan al mijn grenzen over Durf dan alles, bijna te veel Moet soms eventjes ontsnappen Uit mijn dagelijks bestaan overstijg mijn eigen kunnen Daarna kan ik weer verder gaan…

Het ontsnappen op welke wijze dan ook is gelijk aan het martelen van mijn geest slechts contact met je zelf daar er buiten vele schuldigen zijn die je telkens de vreugde willen ontnemen en niet naar je hand willen handelen omdat zij ook een leven willen leiden…

verbijsterd hoort hij het bericht aan emoties nemen hem mee ontvoeren hem ongewild vastgegespt in 'n achtbaan geen mogelijkheid te ontsnappen ondergaat hij iets wat hij niet voor mogelijk hield duizelingwekkend de snelheid waarin hij rondtolt totdat..…

rijendik stond doodstil op de wal te kijken de adem ingehouden toen hij opdook voor de laatste keer geen luchtbel meer om te ontsnappen de golven kringen weer gebogen is hun gaan het dood door schuld te lezen in de ogen…

een deur een dichtgeklapte val een ondoordringbare bunker een uitgesloten ontsnapping een deur de afzondering de opening om te schuilen een deur op een kier bestaat zo nu en dan uit droomweefsel een deur ontsluit de wereld verbindt me met jou en jou…

Zit de schoonheid in je hart, als een gevangen vogel die zijn omgeving tart, laat hem dan ontsnappen uit die kooi, word je binnenste-buiten mooi.…

Voor Ronnie Biggs in vrijheid dood kan gaan Dient hij nog heel wat jaartjes op te knappen En dit keer lukt het niet om te ontsnappen Zoals hij lang geleden heeft gedaan. En sterft hij voor het einde van zijn straf Dan komen er ook tralies om zijn graf.…

Bejaarden willen graag wat vaker douchen En ze verlangen naar een eigen kamer Een praatje maakt hun dagen aangenamer Ze willen rust, een leven zonder pushen Wie steelt en zich daarbij dan laat betrappen Kan zo aan het bejaardenhuis ontsnappen…

Drie weken waren we tijdzonetrouw, Even ontsnappen samen met jou. Nu weer samen in dezelfde dag, Voel je alsof ik je gisteren zag.…

Zoek ik ontsnapping uit de dood? Zoek ik mijzelf? Wie kan ik zijn? Zoek ik de Geest die troost en steunt? Ik heb de mens bekeken En zag toen alles wat ik zocht.…

De dans een kans om te ontsnappen aan de werkelijkheid Een nieuwe werkelijkheid te scheppen even God & Godin te zijn in de beweging van handen, vingers benen en voeten met elkaar in strijd Ik kan nauwelijks adem halen mijn ogen als op steeltjes.…

Herfst, ik kijk, ik staar puur genot wat ik ervaar de kleuren hypnotiseren het is als mediteren nog nooit was mijn hoofd zo leeg hoe lang geleden dat mijn binnenste zo intens zweeg alles overbodig even uit jezelf stappen hoe weinig heb je nodig om te ontsnappen…

zonder grenzen Smachtend naar structuur Alles wat bereikt is Door mee te gaan in wat kwam Nutteloosheid in de dimensionale wereld Overgave aan futiliteiten in de engste soort Geheel is niet te overzien In aandacht geschonken aan prikkelend bewustzijn Overdadig op zijn manier Het heeft niet zo moeten zijn Of is het dat lot Waaraan geen ontsnapping…

ogen dicht kleine vlekken dansend in het zwart zijn gezicht schroeit vreemde plekken in haar eenzaam hart adem in lange teugen ontsnappend in een zucht de waan, de zin verpakt als leugen vernevelt in de lucht…

nog ben ik in naaktheid van het afwezige verstijfd in stilte in het gestamel van betovering een voorschot op het leven nog blind in duisternis vervreemd nog zal ik opstijgen onaangetast in ontsnapping beetje bij beetje uit het lichaam nog nooit was ik hier maar in teken van leven werd mijn naam kenbaar gemaakt…

Vast zitten in een web Van emoties Verdriet, pijn Verder kan niet meer Blijven kleven in Het verleden Het heden verloochenen En de toekomst Daar reken ik niet op Zelfs met veel moeite Om eraan te ontsnappen Blijf ik de prooi Ik verschrompel Als aas voor tranen.…

was het zand dat op lippen stoof en stilte schuurde of de zilverreiger die zuidwaarts trok om te ontsnappen aan de sneeuw de bevatting van winter mijn lief ligt verscholen in de vagende geur van witte duinrozen en gestorven licht op het laatste strand…

ik wil mee ontsnappen uit kilheid en regen mee met de wind gedragen worden door vlagen los van de aarde genietend als kind zorgeloos in verwondering voor wat komen gaat en dat wat je achterlaat maar ik weet dat ik droom droom als een kind in een huis zonder wind…

dus zou ze ooit ontsnappen aan die roes? bleef jíj nou bij je vlees’lijk mooie leest misschien was jíj dan toch nog slim geweest…

Je zult de eerste zijn om te weten dat ik niet meer van je houd zoals de dennebomen hun hardheid verliezen in de zachtheid van hars geuren van hoop en hop verbranden van heksen het herinneren van kussen ontsnappen aan de aarde hemelwaarts gaan en neerslaan op onvermoede, lege plekken…

Met dichten raakt 'n jas niet gesloten de wind waait er dwars doorheen woorden ontsnappen jong en groen de vleugels nog niet droog Zij vallen naar beneden vormen een toren van Babel worden vervolgens in de vorm voor origineel, verfrissend versleten…

Er zijn beeldhouwers die herinneringen hakken uit wind en heimwee omdat het trauma probeert te ontsnappen en grafdelvers ongeschonden met het gelaat in de wind die dromen laten ontglippen in zwijgen zonder horizon er zijn steeds grenzen te verkennen maar jouw zielsverwantschap raakt mij tot in de kelders van mijn hart.…

Soms moet ik ontsnappen, Weg weg weg. Waarheen weet ik zelden. Daarna meer opgesloten. Toch de baas over eigen leven? Tollend in de rondte. Het ritme kwijt. Als een pijl uit een boog. En ineens verdampt. Niets meer, alleen De lijn gevolgd door mijn ogen.…

Plan Samsom is met verve gelanceerd Uit rubberbootjes op de veerboot stappen Zodat geen vluchteling nog kan ontsnappen Frau Merkel zegt: “Das hast du kopiert” Vanaf zijn zinkend schip dit wanhoopsplan Geheel verzorgd...een reisje Erdogan…