Alle inzendingen over gehoorzaamheid

De wind dwingt de takken tot een sonnet En roept alle bomen op te gehoorzamen Samen te bewegen, als een brave kleuterklas Alsof het al tijden ingestudeerd was Ik loop het ritme van de regen tegen de ramen En luister naar stemmen, een dierlijk gebed Daar volgt de trom en de bas Een geroffel van een Renault De vrachtwagen geeft, rijdend…

wel die onder glooiende gedachten wil kruipen om het gewicht van angst te ontwijken geen genade, meedogenloos diep in de strakke vorm van toewijding zo zwart het gat, wat voor mij ligt wanneer zijn ogen bruggelings wijzen van binnenuit beweegt het spreken wanneer het licht mijn lip doorboort rij na rij, de haakjes geopend gehoorzaam…

nu, hij moet eruit Veertien jaar gaf hij trouw en liefde nooit was hem iets te veel of te gek de kinderen die aan haren trokken ruw wringen een stok uit zijn bek Maar nu is hij oud en stram lopen gaat lang niet meer zo goed tot last is hij allang bestempeld besloten wordt, het moet Op de gladde tafel die geen grip gedoogt wacht hij gehoorzaam…

Je hoefde enkel maar te zeggen: Sinterklaas staat op het dak, en dan waren ze gehoorzaam en zo lief en zoet en mak.…

gekomen en ze blijven komen eeuw na eeuw Wij zijn beleefd, we geven hun hoge titels Zij geven ons hun wetten in een mooie toespraak met welsprekende woorden over beschaving in onze wildernis dat we nota bene niet langer hoeven te leven als wilden niet langer in de wildernis De barbaren zijn gekomen en ze blijven komen eeuw na eeuw gehoorzaam…

Gehoorzaam en gewillig, zal ik alles voor je doen. Ik wil je laten zweven, op de wolken van geluk, Als ik vol verlangen mijn lichaam tegen het jouwe druk. Ik wil je laten deinen op de golven der lust. Als je me liefdevol omarmt, en hartstochtelijk kust. Jij en ik, geboren om te beminnen.…

Dan gaat voor mij dit tijdelijke Lijden op in het grote lijden Dan is mijn lijden slechts Een schriel aftreksel En heb ik het moeilijk Dan denk ik aan Anne Anne Frank en/in haar lockdown Achterhuis een paar straten verder dan die van mij 'Blijf thuis is de slogan' Ik blijf gehoorzaam vrijwillig thuis Anne moest wel thuis blijven…

Noem mij één onheil in mensen geschiedenis dat zo demonisch kwaadaardig en gruwelijk is dan de fanatieke wil alsmaar goed te doen geneigdheid alles te willen zuiveren uit naam van moraal en fatsoen blinde gehoorzaamheid waar de wereld nog steeds voor beeft wil ons doen geloven dat ons bestaan geen schaduwkanten heeft zo is het al…

Zon op, dauwdrup aan dennennaalden glinster aan konijnenvacht etend van gras koolmeesje hipt, pikt en vlucht, snavelvol eekhoorntjesspel in top van de eikenboom bosgeur, dennenreuk, vlier en lijsterbes ….rust-verstorend hondengeblaf in de verte irritante stem roepend om gehoorzaamheid weg is de illusie van een sprookjeswereld door onverschilligheid…

Mijn taal vertraagt in de versnelde tijd Die mij ten den deel valt nu dat ik ga sterven In zomerhitte zijn mijn aderen nerven De zon speelt klokje van gehoorzaamheid Ik ben nog jong, poëet en filosoof Mijn pen voelt zich verwaarloosd en verlaten Ik zoek naar troost, ontdek, krijg in de gaten Dat mijn interesse uitgaat naar geloof De dingen…

Geteisterd door gedachten Niet eten zegt een stem Bang om er tegen in te gaan Gehoorzaam ik hem De toekomst niet hoopvol Ik zal toch niet slagen Mijn wensen vergeet ik Ik moet de stem behagen Steeds zwakker wordt mijn lichaam Steeds sterker wordt mijn geest Tegenstrijdige gedachtes Daarvan baal ik nog het meest Mensen die denken dat…

De vorstelijke drietand wil zich scherpen om het kunstwerk onder hem, met sterke naam, zelfverzekerd en trots, toch gehoorzaam, aan de zeekoning te onderwerpen. Scheepsboegen steken krachtig uit het steen, vertellen over strijd en overwinning der Vlaamse stroom, naar woelig verleden heen.…

dit ingedikt niets willen stillen ontmaken deze langzame cirkel, dit doodlopend loze moment willen wissen in scheurende zijde, ontastbare tastende voeten voorbijgaand over het grind zo duurt men nog even, uurglazen, eetgrage boeken doodsnood van hongerend voedsel, dan vindt zich het sterfelijk licht uit en gaat men, gaat men naar binnen, gehoorzaam…

Wie weten bepalen wat we moeten doen, of gehoorzaam moeten laten. Zij weten hoe groot het gevaar is, dat op ons allen loert. Doorgewinterde politici weten precies wanneer stemmers knikkers worden. Politici lopen weinig risico. Volgers zijn hun belang. Wie verstand van bange mensen hebben weten wat volgers motiveert.…

Je knikt gehoorzaam op en neer, maar ook jij weet net als ik, dat het niks uit maakt voor de volgende keer, dan geeft het weer net zo'n kick. Dus neem ik je weer in mijn armen, alsof jij het slachtoffer bent, kan je koude hart zich weer even verwarmen, en dat noemt zich een vent.…

een kind met vrolijke vlechtjes loopt aan de hand, heel netjes ze kijkt haar moeder aan luistert, is heel gehoorzaam haar onschuldige onbevangenheid ontwaakt de herinnering aan mijn kindertijd heimwee naar dat pertinente rotsvaste geloven in alles wat volwassenen je beloven ach, was ik nog maar dat kind van toen wat zou ik dan allemaal…

ach dames, blijf niet langer onbevlekt een goddelijke taak voor u is ... baren het veilig vrijen blijkt nu vol gevaren zo heb ik na wat rekenwerk ontdekt het is de kinderloosheid die ons nekt gehoorzaam mij, sla ongeremd aan ’t paren houd Nederland straks financieel gezond behoedt u voor condooms en ook voor pillen maak van de ware liefde…

Noem het liefde wanneer ik niet meer weet wie ik ben zeg me dan toch wie ik moet zijn en zo zal ik alleen meer worden dan de enkeling die met open armen je wensen heeft vervuld speel me en bespeeld zal ik gehoorzamen keer me niet je rug nooit noch die van je hand toe wanneer mijn smeekbede slechts op blote knieën onder mijn…

‘jij houdt je mond, laat mij maar voor je praten’ gehoorzaam zwijg je, met gebogen hoofd het laatste vuur raakt langzaam uitgedoofd wat ben je oud, te oud haast om te haten zij voert het woord, jij luistert en gelaten bezwijk je, van de waardigheid beroofd een leven lang heb jij voor haar gesloofd de kosten blijken hoger dan de baten zij…

soms als een ja - immers je ogen zijn nog toe - op zich laat wachten durf jij al de handen te ontvuisten in kwetsbaarheid verkrampt als zij waren de geest moe door duistere gedachten weerbarstig neergedaald ter helle die door stemmen daar henen geleid werden om jou te tarten, te kwellen al snij je diepe wonden om te gehoorzamen…

al de paal het rood en wit van hé kijk uit hier is de grens hier houdt het op aarzelend bleef ik staan jij deed een stap en nog een stap we waren zo dichtbij jouw hand nog daar en die van mij een smeken een gebaar de grens bereikt van goed fatsoen je raakte al de paal het rood en wit van hé kijk uit hier is de grens hier houdt het op gehoorzaam…

Waarom zijn ze bang gehoorzaam, Blijven ze in kudde’ ervoor staan? Als de maan met lome stralen Hen toch wel niet in kan halen, Waarom gaan ze dan niet dwalen, Waarom niet?…

Het is de Heer, wie ook de wind En de zee gehoorzaam zijn.'…

Hij beveelt, op luidruchtige toon, gehoorzaamheid, trouw, van ieder land. En "leiders" knikken braaf, zwijgen, bang voor hem op de troon, z'n straf, die ze, bij elk tegenwoord, krijgen. Zoals hij eerder aan de anderen gaf. De wereld ligt gebonden aan z'n voeten, niet wetend hoe in opstand te komen.…

en ik… ja ik, gehoorzaam hém…

uiteindelijk zou belanden Die vlieger, steeds hoger door de opwaartse wind Doet mij denken aan de idealen in het leven De dromen die leven in de gedachten van ieder kind In staat om daar alles voor te kunnen geven Maar die vlieger zit vast aan een dunne lijn Naar beneden getrokken als ik dat wens Ook al vindt die vlieger het niet fijn Te gehoorzamen…

uiteraard het zijn diegenen, waarvan je doornen ondervindt op twijgjes, ondiep en te meer somber tussen intense tinten donker met toch die eeuwige schakering treurend rood er zit een dramatisch klampen aan mijn nuances verzinnen, van deze strootjes minstens even breed en even diep waarvan ik evenzeer vallen kan hoe zou het lijken, mijn gehoorzamen…

V Vriendelijk en vreedzaam een verstandige man A Aardig, aandachtige, attend als het kan D Dapper, doordacht een daadkrachtig mens E Eenvoudig, Eerbiedig, een evenwichtige wens R Rechtvaardig, redelijk, rotsvast mijn Pa Ik zorg dat ik vol trots naast hem sta Ik sluit hem voor altijd in mijn hart Ik gehoorzaam hem, misschien een opdracht…

Ik zit zo knus te kniezen in een Engels klooster een Vlaamse monnik te veel mijlen af van huis ik ben gehoorzaam, zielig arm en karig kuis maar kijk als ’t even kan naar een Mariaposter waarop de Maagd mij als een ziekentrooster aanblikt, schenkend volle kracht naar kruis en rondom klinkt ’t treurig monnikengedruis op vaste tijden volgens ’…

Aan ons is die gehoorzaam en gedwee. De rivieren kunnen overstromen, De zee en het regen mag er komen. Wij kennen samen geen duchten, Wij gaan nooit ergens vluchten.…