Netgedichten

netgedicht (nr. 16.694):

Orkest

De wind dwingt de takken tot een sonnet
En roept alle bomen op te gehoorzamen

Samen te bewegen, als een brave kleuterklas
Alsof het al tijden ingestudeerd was

Ik loop het ritme van de regen tegen de ramen
En luister naar stemmen, een dierlijk gebed

Daar volgt de trom en de bas
Een geroffel van een Renault
De vrachtwagen geeft, rijdend
Naar achteren, een piep cadeau

Het water, de donkere sloot
Stroomt, ontwijkt een valse noot
De waterkant als een achtergronddiscussie
Plaagt CO2 met percussie