151 resultaten.
Doorstroming
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 223 beetje bij beetje ontdooi ik
de stroom van een bevroren beek
beginnend bij de oeverranden
warm er strafverstijfde handen
aan opgegraven bodemvuur
voel oude levenstekens steken
en waar remmingen verweken
kabbelt later op een nieuwe wind
die met voorjaarsklanken ruisend
door geknakte kragen zingt
de bedding vult zich met een nieuw elan…
Pijn van het water
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 863 De horizon vervaagt de dreiging
op de woeste zee van gezichten
het bespringt mij
en beklemt mij
de noeste tree naar de gerichten
over het gelaat dat voorbij ging
Steeds als ik bijna kolkend omkom
doemt daar het laatste silhouet
van schuimend wit
en schamper wit
het vers opengevouwen bankbiljet
betaalt mijn geknakte ouderdom
Martelend…
EEN BOOM GEVELD
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 419 Een boom geveld
gedachteloos
de takken zijn geknakt
liggend, langer dan rechtop
terneergeslagen
in dat besef
gebroken
bukkend, tel ik
ring na ring
jaar na jaar
staren mij nu aan
geboorte, oorlog, dood
te lezen in zijn ziel
gegrift zijn
lief en leed
gekerfd,
een hart, een pijl
een schok gaat door mij heen
daar staat mijn wieg…
riet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 Het riet spriet
vertakt zich niet
loten tenger in de winden
sierlijke vingers
wijzen het oog van de blinde
op de schoonheid alom
verbinden het wonder
buigen gracieus
voor rimpels en vlonder
In het knisperende gefluister
beluister ik het applaus
terwijl het zuiden de wangen streelt
troostend met hoop in het verschiet
dragen zij
die geknakt…
Andere nachten
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 131 Waarom treurt een wilg
zoals die nimmer heeft gedaan,
geknakt en gebogen dreigend?
Het antwoord waarom
is niet zomaar te geven,
moeilijk verkrijgend.
Het antwoord waarom
hapert bij melk wit maanlicht
in bittere tegenstrijd.…
sterven bij daglicht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.294 ik heb mijn hand gereikt
al zo vele malen
in momenten van zijn
telkens ontmoet ik weer
bij het sterven van de dag
de dood van jouw jeugd
jouw vingers zullen
mij nooit kunnen raken
ze zijn reeds geknakt
niet meer te helen
je ziel verduisterd
door zwarte visioenen
voelt mij niet meer aan
alles wat ik wil delen
vergaat als bij voorbaat…
Zij...
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.491 De ziekte kwam
velde haar neer op bed
ieder was ontzet
De krachten namen af
de pijn nam toe
staan of lopen was een onmogelijk gedoe
Toen is haar steel geknakt
haar schoonheid was verloren
De strijd is gestreden
Niet tevergeefs
toch is haar levensdraad nu afgesneden
Na liefd' en pijn
nu eindelijk bij haar Vader
Ook voor haar wild…
Nog heb jij het mes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 penselen zijn geknakt
de verf is verhard
in het linnen zit de rot
maar je geeft niet op
nog heb jij het mes
waarmee je ongerechtigheden
weg gaat schuiven
lijnen naar jouw zin kan buigen
met een licht palet
heb je het donkeren stilgezet
om de werkelijkheid
weer leefbaar te maken
de strop is van je nek
je kunt nu ademhalen
geld en…
betreden
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 88 de wind had mijn bloemen afgepakt
geknakt
lagen ze verspreid, in tijdloos
verder dromen
onder versgevallen blad droogde slechts
wat oude aarde
over oude bomen viel het licht fel in een gat
opnieuw geopend door de harde kern
van wat ik ooit verloren had
in de tussentijd van nu vergeef ik al mijn pijn
tot aan de witte draden van het hoge…
Wat de mens mij vertelt
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.578 (Devoot of geknakt?)
De eenzame echo tegen stenen en pilaren
zwijgt
als een self-fulfilling prophecy.…
Zinloos geweld
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 587 Een schreeuw klinkt door de nacht
de fiets een paar meter verderop
als stille getuige tegen het trottoir gesmakt
weer een jong leven geknakt
machteloos kijken de omstanders toe
een man knielt bij de jongen neer
pakt zijn hand en wacht
de ogen breken, het leven vloeit weg
de man staat langzaam op
morgen kan het weer gebeuren zegt hij zacht…
Westenwind
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 938 Onstuimig raast
de westenwind
door straten en stegen
je raakt verblind
door hagel en regen
bliksem en donder
beangstigt een kind
teistert het veld
takken geknakt
bomen ontveld
woest zijn de golven
van de zee
sneeuwvlokken
komen naar benee
aangejaagd door de storm
is snel het groen
onder 'n witte deken bedolven
ons herfstig gevoel…
Illustere ideeën
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 altijd boordevol
illustere ideeën
vandaar mijn wat
afwachtende lach
je handen spraken
gaven vorm aan
wat jij al tijden
in gedachten had
dat nu het zonlicht zag
plannen groeiden
maar tijd en geld
snoeiden hun bloeien
met wanhopige groet wierp jij
het boeket de hemel tegemoet
ik heb de bloemen
in armoe opgeraapt
maar ze waren
al geknakt…
Zomerschoenen
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 49 somber lekken
grauwe trekken
eindeloos hun
koude sporen
in miezerig venijn
ogen door
de kou maar
half geloken
willen er nu
even niet zijn
toch lachen
de plassen
spetteren
dikke druppels uit
de plenzende bui
halfzolen
zomerschoenen aan
einde van seizoen
soppen smerig
straatvuil binnen
zelfs de paraplu
met tig geknakte…
deserteren
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 165 twee uitgelezenen
zitten tegenover elkaar
kijken schijnbaar aan
één echter kijkt naar de koffie,
of deze al doorgelopen is
de ander naar de overkant,
waar een wagen geparkeerd wordt
koffie met melk en suiker
koffie zwart
jaren al hetzelfde ritueel
lang geleden is er al geknakt
één staat op om de afwas te doen
de ander trekt…
Een prachtig boeket .....
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 2.530 Jouw lichaam
volgt het mijne
verzengende hitte
gloeiend ineen
Jouw handen
volgen de lijnen
gaan voorbij
aan de tijd
Langzaam kom ik
weer tot leven
gewond gevoel
niet meer gevoed
Jouw stem beneemt
mij de adem
een harte stoot
wordt mijn deel
Het samen zijn
en samen komen
doet mij
zuchtend zweven
Geplukt en geknakt
nu gevormd…
Heelkunde
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 530 Wel over venijnig
geknakte botten en doodgestoken
relaties. Het verbinden van breuken
en scheuren. Het lijmen van paren,
gezinnen, volk en mensenscharen
het slijpen en schuren, uitdeuken
van roestend en protserig blik
symbolen van kort en snel
van uitvlucht, klacht en overspel
van zelden jij of U, maar altijd ik.…
Yper
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 457 Gebroken
geknakt
regenererend
des leven
lijdzaam
overleden
Doods
toekomstloos
brutaal
door eigen hand
aangerand
Fragmenten
rond
gesmeten
sieren
ondergekregen
nooit
wederkerenden
De nacht slaakt
verdwaalde schoten
verschillend de
tussen
liggende tijden
De wacht schrikt op
bezweet
bleek
trekkend
Mijn god
het gaat…
Verloren schat
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 229 De kleine jongen
die de schat opgroef
is van taaie vechter
gaandeweg verworden
tot eenzame weifelaar
die in lange nachten
worstelt met het leven
kleine stapjes
zijn veranderd
in hoge bergen
echo's weerkaatsen
van onzekerheid
alles gefixeerd
op angst en falen
iets lijkt onderweg geknakt
waardoor energie wegstroomt
als zand…
Eindejaarsvlucht
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.544 De nachtegaal trilt het winterwit
uit het vroege morgenkleed
in een waas berijpt en strakke snit
vleugelt hij zorgenbreed
door een asgrauwe dageraad
door breekbaar grijs en olmenlaan
tot aan de rand van het bestaan
waar de tijd geen tijd beslaat
Daar verdampt zijn verenjas
buigt zijn vlucht naar nooit meer terug
het koele ijs en het geknakte…
Sonnet voor Mishka
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 616 de zomer is droog, heet en kort
met botte bijlen en gebroken ruggen
het woud vergeven van de muggen
en de vrees dat het weer winter wordt
de winter is zwart, wit en lang
met zure stank en ziek gehoest
mentaal geknakt, fysiek verwoest
de dood is hier en gaat z'n gang
in een horizon gevangen
zal de Staat je niet vergeven
dat je uitspreekt…
Tussen spiegelscherven en rozenblaadjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 215 Haar getergde lichaam
baant zich een weg
door gesponnen weefsels
in eindeloos bestaan
daar aan de einder
staart zij gebroken gedachten
vingers omsluiten een gedroogde grashalm
roerend in een kolkende rivier
versteend met geknakte vleugels
vlijt zij zich tussen spiegelscherven
en rozenblaadjes
achter gelaten door een eenzame pianist…
Een afscheidsavond
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 905 Zomaar een zomeravond nog voor de zomer begon
Heb ik jouw warme, lieve blik
Op mijn netvlies gezet
Die ogen waar ik 6 weken van dromen kon
Straks zie ik jou daar weer
Vragend zullen mijn ogen
De jouwe gaan ontmoeten
Ze zullen vragen naar meer
Zal jij al open staan voor nieuw leven
Gekwetst bedrogen geknakt bezeerd
Heeft zij jou achter…
Nu zal tot vervulling komen
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 1.593 Nu zal tot vervulling komen
wat de Heer heeft aangezegd:
lentelicht voor winterbomen
en voor heel de wereld recht;
levenskracht voor de verzwakten
en de lammen zullen gaan;
oprichting van de geknakten
en wie doof is kan verstaan,
want een Kind is ons geboren:
Vredevorst en God van trouw.…
Kleur bekennen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 112 jij bent gaan vliegen
weg van kou en regen
wilt kleur bekennen ook al
heb je dan wind tegen
gedachteloos zweven
op de losgeslagen
energieën van het
stressvol aardse leven
dat kolkt en wolkt
in een verpeste atmosfeer
maar jou niet deert omdat
je alles losgelaten hebt
zonder geknakt of
een zielig wrak te zijn
ben jij de lente gaan…
Halverwege, de dood
gedicht
3.0 met 11 stemmen 5.783 Zij lijkt een beetje op een zonnebloem:
gebruind gezicht, blonde haren,
nog lang niet uitgebloeid, toch geknakt.
Zij ligt voor schut; slaap noch diepe rust.
Niet stuk, niet beschadigd, niet ziek:
kan nog heel goed bloeien in een vaas.
Bij alle zinnen moet nu nagedacht, de tijd
verspringt een klinker.…
Wintercharme
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 134 Hoe stil ligt nu wateroppervlak
verstijfd als dood geboren
geen rimpeling maar vlak en strak
spiegelend kou bij zonnegloren
langs oevers het geknakte riet
als met een poederlaag bestoven
wat decoratieve schoonheid biedt
in natuurlijk gebonden schoven
daarboven door azuren blauwe lucht
een enkele wolk als donzen vlek
afgewisseld met een vogelvlucht…
De vijver bewaart
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 126 De vijver sluit zich af
in een week een laag van
twintig centimeter ijs
Het water wiegt stil
het ingeslapen leven
dekt zorgzaam wat kikkers toe
diep in de modder weggekropen
Tussen jouw borsten en billen
ontdek ik sporen van nieuw leven
geknakt, geplet door luchtigheid
scheppen dat is ernstig leven
vlees en wil in evenwicht
even zwak,…
Het groene woud
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 151 Voetstappen nauwelijks zichtbaar
het sporadische water grauw,
geknakte takken gedoemd te sterven.
Het bedekte groen
als een fluwelen mantel,
en hier en daar een paddenstoel.
Gebarsten wind blaast
door opgeprikte bomen.
Bijtende kleurrijke stralen
priemen door het rijpe blad.…
Oekraïne 2022
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 66 Verwoeste steden, geknakte levens.
Miljoenen mensen op de vlucht
Die huis en haard moesten verlaten.
Soldaten strijden en sterven
voor volk en vaderland.
Hun vrouwen en kinderen op weg
naar een veilig land.
Zonnebloemen bloeien op de Oekraïense velden.
als eerbetoon aan alle helden.…