Alle inzendingen over gelouterden

Gelouterd keer ik terug op de weg waar leegstaande kantoorpanden me aanstaren. Frontale splinters van licht doorboren mijn netvlies. Ik richt me op de horizon, kies een koers als een duif met thuisgevoel maar van afstand geen benul. Als het heelal vergeet hoe groot het is krimpt het tot een speldenknop en begint alles opnieuw.…

waren de jeugd werd er al heel vroeg mee omgeven toch speelden wij zon klein geboren mochten wij pas laat de stem verheffen op hun manier gaan overleggen weerstand was hun zekerheid in generaties opgebouwd maar wel in een vooroorlogse tijd wij zochten openheid en vrijheid in het discussiëren hun tolerantie moesten wij ontberen gelouterd…

het eerste onbegrepen hete vuur is aarde, vorm en inhoud in de kiem een wacht voor weerklank tot het laatste uur veel te veel schatten blijven anoniem uit dove chaos komen onverwacht hogere bergen aan het oppervlak een ordelijke glorie, stil gedacht beheerst bewuste daden met gemak en nergens fluiten vogels identiek gelouterd door het zingen…

tussen gras en mossen op zoek naar het antwoord op talloze vragen hij zal zich wassen in het woeligste water zuiveren met zout uit de diepste meren luisteren naar het kristalhelder geklater als hij stroomafwaarts drijft op eigen veren vrij van verleden vracht en volkomen naakt valt de eerste dag uit de wijkende nacht wanneer zijn ziel gelouterd…

Lief en leed met haar familie gedeeld; gelouterd door de strijd van alledag eens zelf kind boordevol mooie dromen ligt nu stiller dan een stenen beeld. Beheerste treurnis bij sterven op hoge gezegende leeftijd; de verwerking is gespreid, de dood is doodgewoon doch onmenselijk als de stervende lijdt.…

Soms ontmoet je iemand van vroeger het tandeloze verval eiste zijn tol tropische regenwoudschedels werden kale steppen stralend lachend gelaat verschrompelde tot gelooide rimpelgrijns een hard schonkig stram lichaam is de parasitaire voortzetting van voorgoed verdwenen soepelheid en jeugdig elan leeggevreten is het beloftevolle geheel gelouterd…

Het dwergenpaartje was toen weer even arm als voorheen, maar desondanks gelouterd door het leven, en genoodzaakt niet naar meer te streven. Zij wisten toen wat een ieder eens komt te weten, dat gewoon geluk altijd past en nooit valt toe te meten. (deel 4: voorlopig einde) Gebaseerd op een sprookje.…

Eenzaam lijden, saam verblijden, geurt, gelouterd, lieflijk voort; wensen wekkend en ontdekkend door het fris gezongen woord. Diep gevoelen, rein bedoelen, stijgt, in liedren zonder klacht, op het fluisterend medeluisterend koeltje in luwe zomernacht.…

vuur op papier, verhult weer een vergeten dag die lijkt gesluierd door zelfbedrog en wat de afvalbak niet vrat inkt in associaties gedoopt, des schrijvers avontuur wordt niet in ongeduld gedoogd als de zon zich schijnen laat, zijn de bedoelingen niet opgedroogd in de weerspiegeling van het water, herken de rimpeling als gelouterd…

Lang bleef aan haar de blik gekluisterd, die Ten elke tijde rust op hare trekken: Steeds toeft zij, waar ik ben: nooit is er, wie Een liefde, minder hoog, in 't hart kon wekken, Dat, in die gloed gelouterd van zijn vlekken, Vereend met schoonheid, werd tot poëzie. Mathilde, o, mijn Mathilde!…

Een luttel aarde, een luttel hemel Heeft ziel als haar bezit gewonnen, Een luttel aarde, een luttel hemel Tot eigen heerlijkheid gelouterd In uwer ogen spiegeling. Maar weinig zuivre gouden woorden Reeg ziel tot snoer en morgenbede, Maar weinig zuivre gouden woorden, Klinkklare sterren neergevallen Uit de gelukverstilde nacht.…

asbestdaken in Ukraine De politiek beslist en gaat erin mee Het westen huichelt gestadig door Eenieder volgevreten gaat ervoor En och wij zijn zo volgzaam en begaan Eisen het recht een boom te laten staan Intussen treden rivieren buiten de oevers Sleurt het wassende water onschuld mee Actie en gedwee gaat de knip weer open En wij sussen gelouterd…

Diep van binnen blijf je toch een spin, die altijd haar eigen web zal spinnen als vangnet voor gelouterd zelfbehoud, en blijf je nonchalant als ik jouw wereld binnenvlieg om in mijn eigen spinsel te blijven hangen in een duivels gevoel van verlangen, een mengelmoes van vrees en vragen.…

En was de dichter niet ter hulp gekomen, en wisten wij na alle laster niet Dat wat in proza enkel maar kan liegen Tot waarheid wordt gelouterd in een lied, Wie zou dan niet de tijd terug begeren, Toen Alfa vrijgezel was en haast stom, Wie zou niet liever vreedzaam vegeteren, In een sereen analfabetendom?…

Pathetische cirkel, passioneel tempo van de dag, striktheid in haar ultieme beweging, wat in spektakel toeneemt, een onneembaar temperament, fundament van de cultuur, belijd een onverzadigbaar, religieus gevoel van stromende tranen als zondeval, de wereldse trots als straf de hel, verwenst en verheerlijkt een gelouterd leven, wat…

vergruizende stenenrad Zo in niet vermoede sferen naar binnen gaan Binnen in de wind en boven de lage stad Als een vogel vliegend boven het perspectief Met een overzicht gelijk aan een hoge vlucht Boven stille muren zwevend, beproefd massief Uitgesproken haat verwekkende ijverzucht Goudbeslagen bomen planten in wind en kou Bibbervast verwarmd, gelouterd…

Ik kan je alleen inspireren, misschien Als we vallen, vallen we samen Als gelouterde druppels in de oceaan Waar we eindelijk gelijk zijn Maar groeit voorbij de golven gras Dan zoeken we de hoogste berg En baden ons in ambrozijn Uitkijkend over de archipel Met zijn veel te hoge horizon Daar zul je het voelen Eindigheid, sterfelijkheid…

(Een epos in 4 delen) Verbannen is op zoek gegaan Heer Alpha naar de wijsheid van krachten oud en ongekend, de wortels van zijn wezen Hij heeft de Goden raad gevraagd, de sterren leren duiden langs bergen, boom en beek gegaan, las ziel der kleine luiden Gelouterd door de IJzerbron nam lichtkracht toe tot aan zijn mond Zijn steengeslepen…

als op de wereld het Paasfeest begint en een dodelijke duisternis door een nieuw levenslicht wordt bemind; komt iedere reiziger gelouterd aan; gereed om opnieuw zin te geven aan zijn bestaan.…

moge uw Stem uit de hoge tot ons reiken op dit uur als wij huiveren van schrik , droefheid en doodsangst, - onze zielen gelouterd worden door het nieuwe paasvuur om eeuwig te blijven gloren in uw hemelse ontvangst!...…

Het ongeremde staccato van de onverzadigbare, doch rijk geaarde snaren, overstemt een onderliggend religieuze gevoel als zondeval, de tragiek - naast een verheerlijkt, maar vaker een gelouterd leven, dé toonaard vanaf de geboorte tot aan het reeds geopend graf, een immateriële heimwee die zich in de zielen hecht, theatraal geopenbaard…

Maak mij gelouterd en puur, liefdevol tot het laatste uur, trouw en gereinigd als door een vuur, troostend en van eeuwige duur. Onze liefde zal nooit vergaan, niet tijdens ons tijd`lijk bestaan. Op aarde zullen wij beiden eens sterven. Ooit zal de dood onze liefde bederven.…

Gewassen in de zure regen van ervaring, ruist de dag als waterval, weer overgaand in nacht in de cyclus van seizoenen, mijn gelouterde gedachten onvertaald door het slijk van de tijd gehaald.…

Hollands, Vlaandrens ziel zijn één, - hoe anders 't Een schijn ook spiegelde - en, in 't strijdgewoel Gelouterd, daagt, trots vete en tegenstanders, Dwars door des tijds omstuimige gejoel, Eens 't Grote Nederland, in reine glorie, - Vlaandrens rijk hart met Hollands stoere kop - Hoog stijgend, in de goudglans der victorie,…

De onnutte slaaf worde geworpen in het vuur van eeuw`ge duur, waar geween en knarsetand zij elk uur, Middernacht Het laatste uur heeft geslagen, De dood heeft je voorgoed verslagen Hetzij eeuwig leven, hetzij eeuwig vuur, leef toch gelouterd en puur.…

Aldus werd Alpha afgezet Zijn terugkeer continu belet Zijn onschuld werd verzwegen De macht kwam bij het leger Verbannen is op zoek gegaan Heer Alpha naar de wijsheid van krachten oud en ongekend, de wortels van zijn wezen Hij heeft de Goden raad gevraagd, de sterren leren duiden Lang bergen, boom en beek gegaan, las ziel der kleine luiden Gelouterd…