Alle inzendingen over genot van de natuur

Als de vroege koekoek roept En de lijster, onder 't fluiten Van de rode bessen snoept, Loop ik ook mijn woning uit en Fluit in zonnige' ochtend buiten, Waar ik zoeter luiden zoek Dan de lijsters kunnen fluiten, Dan de koekoek roept: Koekóék! Koekoek vroeg in 't koele bos, Lijster in de groene struiken, Roep de blauwe blinden los Die…

En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…

Een moment voor mezelf Op een dekentje aan het meer Even alle zorgen kwijt Hiervan geniet ik zo zeer Het genieten van Deze kleine dingen Mijn innerlijk gevoelsleven Door de schoonheid van de omtrek Te laten doordringen Even één met de omgeving Zo zuiver de natuur Kleuren, geluiden, bewegingen Raken me van binnen Een genot intens puur…

Zonder iets te zeggen komt hij binnen, kleedt zich uit en wijst vanuit zijn gouden lokken naar mij met de kracht van zijn heerschap het natuurlijke wapen van mannen onbeschaamd en zelfzuchtig maar een overweldigend genot als het in mij komt, ritmisch me in vervoering brengt en weg laat drijven voorbij het bewustzijn van lichamelijke…

In stilte genoot ik van het mooie natuurlandschap wat weer adembenemend was. Vogels, ganzen, zelfs een Schotse hooglander met een kleine kwam ik tegen. Het werd weer een verrassende ochtend in de natuur en ik maak een grote buiging voor wat er groeit en leeft.…

Genoot ik niet toen de lente begon? Genoot ik niet van geuren en kleuren van bloemen beschenen door de voorjaarszon? Genoot ik niet van de plataan? Genoot ik niet van zijn koelte en zwoelte ook als de zon was ondergegaan? Geniet ik nu niet schijnbaar onbewogen?…

Je smaakt naar vrijheid, wilde zachtheid, vocht van drang en van natuur die mijn lust en leven voedt. Je geeft je hele wezen in een tel van jou en mij versmeltend, verzengend, in een stonde van genot. Zo heb ik jou gevonden, zo gaf jij je bloot, bungelend aan een steeltje, jij, kers over de muur.…

Soms met rustig of bij minder weer, dat ligt er net aan hoe de natuur op dat moment is. Het is een genot om er te mogen zijn. Het brengt je even in een andere wereld, het is een zaligheid en het voelt vaak goed. Het beklemmende dagelijkse leven kun je los laten.…

Burenhulp Haar echtgenoot Had echt genoten Met buurman’s echtgenote Terwijl zijn echtgenote Echt genoot Met de echtgenoot Van de echtgenote Waarmee haar echtgenoot Echt genoot.…

In barre tijden, heb je meer aan lot- genoten, dan aan land- genoten.…

Ik zit in Zweden in een zomerhuisje Omgeven door de bossen. Prachtig weer En binnen honderd meter van een meer De vogels zingen. Hoor daar piept een muisje U snapt ik had veel input aan mijn kop Dit snelsonnet kwam daar nog bovenop…

een maand lang zonder in huis wordt dat genieten of mis ik het genot van genoten…

vredig mooi bied je jezelf aan jouw land en water strekken uit je lucht zo hemelsblauw niets of niemand zoals jou stukje schoonheid ongerept ik heb je lief, wil voor je zorgen blauwe planeet van morgen je moest eens weten hoeveel ik werkelijk van je hou……

Natuurlijk wil ik je beter leren kennen, hemel ontdekken. Die eeuwige zelfs, waarover alle wijzen en grijzen spreken. Waar alle dichters en denkers over zingen en dan blij sterven. Jouw hemel ken ik als eindeloze liefde voor jou en ieder. Ik heb je gezien, gevoeld en zelfs genoten, ik weet dit eeuwig.…

tussen grijs en grauw brengt één ijspauw kleur in de morgenstilte.…

sierlijke vleugelslagen maken hevige wind een bruinwitte schicht raast sneller dan het licht Om dan even te zweven, beter dan een vliegtuig enkel wat wolken belemmeren zijn zicht als jager geboren, hangt hij hoog in de lucht Om plots dan in zee te vallen echt doelgericht na weinige tellen schiet hij omhoog met tussen zijn…

o, moeder natuur rein en zo puur de wind en de zee spelen gedwee met aarde en zand scheppen een band de zon en de maan een storm of orkaan bloemen die bloeien dieren die stoeien ze laat alles begaan een hemel op aard is er ontstaan!…

Geef mij de regen een zomerregen waar ik nat kan worden liggend in het gras Laat mij wachten op de regen van de ochtend tot de avond Ik zal wachten als de bladeren van bloemen waarin ik de samenhang kan zijn met alles een ontkiemen een belofte voor de volgende dag Dan zal ik drinken van het water Dan zal ik dichter bij de aarde…

Want ik genoot ik begon ik ging door en wilde meer. Zijn dit de instincten van moeder natuur die het onbeschroomd laten afweten en actief langs de zijlijn staan? Ik weet niet of dit hoort en of het is als een verdediging. Misschien wordt ik juist mijn eigen ondergang terwijl ik naïef door het leven loop.…

Waar haal ik mijn kracht sinds chemie en natuur zijn verdeeld in de praktijk verstoord zijn de afspraken die er inherent aan blijven, O, dwaas en blind mensenkind! kom leven, terug naar dat feest, comfortzone voorbij, dan kan je weer nieuw geloven in het origineel, dat de natuurwet nooit liegt alles samenbrengt en terug heelt.…

Wanneer het natuurlijk moment daar is, wordt het onmogelijke mogelijk. Komen vroegere wonderen samen. Dit gedicht schrijft mijn smartphone, omdat ik zelf zo slim niet ben.…

Terug op de fiets naar huis landt een kwikstaart op het asfalt het pikt her en der een beestje vliegt op als ik aanstorm ik fiets verder en aan het eind van de weg stijgt een blauwachtige libelle op het fladdert even, in mijn buurt volgt dan een eigen route ik sla af en nader mijn woonplaats gekwaak van kikkers komt mij tegemoet vergast…

Zij , die tot vrouwelijke pracht het keurslijf eerst heeft uitgedacht was wis een rimplig wijf van driemaal dertig jaren wier grommigheid der lieve jeugd 't genot ontzei der zoete vreugd omdat haar 't zoet genot was met de jeugd ontvaren.…

Een wekker rinkelt bij de buren; dit is voor mij een waar genot - want net als gindse krolse kater, die zich, na nachtelijk avontuur, nu huiswaarts spoedt, bestaat er voor mij geen oog meer voor natuur. … Straks gaat een ieder naar z’n werk, de directeur, Jan-met-de-pet … bedenk ik geeuwend en heel sterk verlang ik naar m’n zachte bed.…

Wat hebben wij genoten en heeft hij wat afgeluld nu een enorme leegte zijn kloffie niet meer gevuld Wat rest zijn oude beelden wellicht een Docu op tv natuurlijk over een tijdje de hele serie op DVD Joop, bedankt voor al die jaren dat wij keken keer op keer het ga je goed, waar je ook bent Swiebertje, ach Swiebertje is niet meer……

de natuur is het grootste gedicht in de meest magnifieke beelden – in geur en kleur toont ze ons wat God om van te genieten voor ons heeft gesticht niks geen kerk niks geen regels niks geen Schriftgeleerden die nog steeds van ‘s mensens angsten en beven profiteren zij toont ons zijn meesterwerk in al haar pure glorie laat de deur…

Toen Judith Holofernes' donker hoofd Zag in de tent op 't gouden praalbed stil, Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil En 't oog van laatste leef-glans was beroofd, Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt, Veilig bezittend wie zij 't leven nam, Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…

bossen en velden stellen ten toon de overgang van een seizoen goudbruine kleuren bedekken in vorm van vallende bladeren wat paadjes en wegen deze stomme film schept sferen en geuren met als ondertiteling: “de herfst ligt op de grond”!…

De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag. Het naambordje siert nog steeds de muur glinstert na in de zon in dit avonduur. Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…

De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet om het een of ander de plek verander je niet zomaar, ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar. Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet. Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen. Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien, waar ik uit voortkwam bovendien. Ja…