Alle inzendingen over gestolen bed

Amandelvormige ogen laten de zon helder schijnen Dorre vlakte verdrinkt in het hof van Eden Kaneel proeft naar gestolen zoen De minaret omhelst schone bede.…

tot nu toe gingen kapitalen vooraf, boden onderkast het hoofd drongen zinnen zich op wemelden letters tevergeefs en nu, nu ik er over nadenk, denk ik Het kan me gestolen worden…

Ze sloop die nacht naar binnen door het openstaande raam en kuste me hartstochtelijk van kruin tot aan mijn zolen Ik lag een week in bed met haar en deelde in haar faam waarna ze weer vertrok om bij een ander rond te dolen Ze heette Influenza en had haast mijn hart gestolen…

er elk plekje kent De ruit die je hebt bewasemd het bed dat je hebt beslapen Geen wapen opgeheven tegen broer of zus de eerste kus gestolen Nooit dolen rond erf langs weg of pad het was je basis, je thuis.…

Hun foto's hangen boven mijn bed aan de muur. Mijn hart hebben zij gestolen, ben een fan van het eerste uur. Door hen raak ik geïnspireerd, en lach om hun capriolen. Het jeugdige door mij felbegeerd, het ware talent nog verscholen Ze raken bij mij de juiste snaar, ben blij dat zij bij mij inwonen.…

ik leef de tijd na een kwade dronk, in onrust en verwarring blijkt het bed gestolen zien mijn ogen wat ik niet wil geloven onder een vaal bleekgroen licht van loze beloften staar ik naar mezelf achter het gordijn van slechte gedachten ik zit gevangen tussen paracetamol en de waanzin de absint heeft mij bedrogen en de kogel wenkt belooft…

Alle vorigen zijn gestolen Ik vraag me af, hoe lang het duurt, voordat deze wordt gestolen... Ik doe allang geen aangifte meer van een gestolen fiets je aangifte belandt onder een la Dus aangeven helpt toch niets...…

Nu, ga met mij naar de hoekjes van mijn hart en breng mij terug, elke Godvergeten part die je van mij hebt gestolen, met nauwelijks verholen spot misbruikt en nu kapot.…

' t Valt me rauw Op mijn dak vandaag Nu ik vaststel Dat ik mijn Eigen zelf niet Meer ben - Digi-D gejat En een dief Die kans zag De onmogelijkste Zaken op mijn naam En adres te zetten, En de betaling aan mij Overliet in ruil voor mijn Gestolen identiteit - ' t Heeft mij bij voorbaat Al berouwd, mijn eigen ik En…

Jij steelt seconden jat minuten pikt de uren van het heden Wijst naar de toekomst loopt achteruit in het verleden staat stil bij nu Wie draait de wijzers richting morgen daar waar de tijd liefde ademt ...…

Beloftes gebouwd op drijfzand leven met het geluk van een ander afgedwongen dat kan niet fluistert de wind dat mag niet fluistert het hart geluk gebouwd op tranen van een ander gaat als een molensteen hangen om je hals het heeft geen toekomst…

warmte van die ene liefde ze kon er echt niet meer omheen De liefde was nooit echt verdwenen 't had haar volkomen in z'n macht nog steeds leeft ze van gestolen uurtjes neemt ze mee in dromen in de nacht.…

vergaard Geen vogels die nu fluiten Slechts een merel die jouw broodkorstjes spaart De warmte van binnen beleven Als het buitenspook door de lucht rondwaard Een extra aai aan de poes gegeven En haar mand voor de kachel staat Het ontbijt ben je aan het voorbereiden Terwijl zij boven slaapt In de wacht naar andere tijden Totdat hij voor haar bed…

In het Limburgse Ittervoort zijn 30 saxofoons gestolen. ----------------------------------------- In Ittervoort zijn saxofoons gestolen, Geen saxofoontoon wordt er meer gehoord, Ze hebben ze nog niet weer opgespoord, Toch zit hier ook een pluspunt in verscholen.…

Grote kille leegtes om me heen Vandaag mijd ik de straat In verloren toestand liggend hier Een lijf tot niets in staat Mijn tijd vertikt in eenzaamheid Het bed kleeft aan de rug Gestolen, weg, voorgoed voorbij Mijn hart wil niet meer terug Besef van pijn wordt deel van mij Niet voor de laatste keer Haalt voor de geest wat is gebeurd…

De pioenrozen zijn gestolen uit de tuin -- Heel de dag is leeg.…

omdat buiten van me gestolen mag worden ja en die Sinterklaas, die is geweest kreeg van mij “de donkerste zwarte piet”!…

In Darmstadt is een wetenschapper betrapt die 24000 boeken had gestolen uit verschillende bibliotheken. Recensies met “van harte aanbevolen” Bezorgden hem een fraaie eigen bieb. Waar hij van boekenliefde overliep, Heeft hij die gretig bij elkaar gestolen. Maar kort geleden werd hij dan betrapt, Door iemand die van wetenschap niks snapt.…

uitgemolken heeft, maar ik haar niet minder en toen ik de volgende ochtend wakker werd lag ik alleen in een luxe bed van wildvreemde mensen, die blijkbaar elders vakantie vierden.…

toen ik aankwam was je kamer al ontsmet je kleren en je spullen in de gang gezet ze hadden met javel je geuren al gestolen en hup, daar gooiden ze een ander te creperen in je bed ik vond je terug op een tochtige plek alleen je haren leefden nog blonde pieken zwiepten in je nek maar jij was verder niets finaal gaat ook een moeder op haar bek…

ik heb het reuze naar m'n zin lig in bed, verroer geen vin laat de wereld verder draaien ik haal haar strakjes wel weer in…

Ik zie de lijnen van je leed je als kind reeds aangedaan. Hoe je niet gewenst was in een veel te druk bestaan. Maar ik voel ook de lijnen die ons verbinden, kijk keer op keer naar het toeval dat geen toeval meer kan zijn. Waar wolken verscheuren, stortregens ophouden te bestaan, dáár breekt onze zon door, in wel duizend kleuren. Kom…

'waar is de waterput waar vogels zich kunnen laven met vrolijk gefluit' ik probeer te kijken naar bergen, naar blootgelegde zeeën, zoiets als lucht, woordenblauw naar weggebrachte pijnen tussen dikke boeken lege kamers, steeds krommer in armen leg ogen, onbekend, in volzinnen in weerkaatsende verzen die niet verder kunnen gaan…

Ik kwam uit bed, dat ging nog goed Deed de dingen die men altijd moet Zoals douchen en naar de w.c. Ach, daar deed ik het niet mee.…

Dat bed, dat heerlijke warme bed, mijn zijn, naar mijn gevoegde lijf, dat bed, waarin ik stap als de dag ten einde is, om ’s morgens die heerlijkheid te verlaten, noodgedwongen, omdat er een soort van plicht roept, een plicht die ik liever zou verzaken, omdat dat heerlijke naar mijn lijf gevormde bed als het ware mompelt, blijf toch gewoon hier, dat…

wanneer de ochtend zacht het labyrinth van slaap begraaft onder bedauwd licht van de stad (haar catacomben, gedicht door meeuwenschreeuw) verschijnt het kind bij het bed waarin het is volbracht door ons, in duizelend sterrenuur, met maanscheuten, die walmende nacht: roof uit de droom, geschenk aan de duur.…

Onbeslapen blijft één kant in mijn bed, waar het dekbed meedogenloos toont: deze plek is door niemand meer bezet, dit bed wordt in eenzaamheid bewoond. Maar ik hou alle mogelijkheden open en kom jij wel in mijn bed gekropen.…

Aan Irmlinda De dievegge, die ook bezitter te goeder trouw was, bleek mijn hart te hebben gestolen...…

O Gij, rode tulp niet de bloem der liefde, doch mijn hart gestolen…

Verstolen blikken, gestolen momenten, ontelbaar... Uitverkoren enige, verloren liefde, voor altijd...…