Alle inzendingen over geweten

haar smart Huilend terug in het verleden Waar ik het noodlot heb getart De toekomst is wellicht onzeker Maar mooi van vorm te voorzien Ik hoef er niet te drinken, de gifbeker En hoef er niet het leven te doorzien Laat me in het heden sterven Het verleden te vergeten Laat me wakker worden in de toekomst Uitgerust met een splinternieuw geweten…

- De zege van Geweten, Vrijheid, Recht, Is mooglijk door haar invloed eens beslecht; Doch bozer plaag dan Faroos Rijk bezwaarde Maakt thans door haar een Helpoel van deze aarde.…

De tijd heeft ons veel dingen geleerd die we vroeger niet hebben geweten. We leerden lief te hebben zodat we het nooit meer vergeten. De herfst van ons leven is mooi daar blijven we van genieten. Waarin we vast nog veel lachen maar ook tranen zullen vergieten.…

Vele mensen voeren een strijd soms met hun eigen geweten ze doen een ander zoveel pijn maar dat willen ze vergeten. Ze zeggen dat ze zelfmoord plegen, dat ze met zichzelf de strijd aangaan. er zullen toch voor deze mensen ook wel goede instanties bestaan ?…

reed slechts weg, met mijn lijf en mijn doen Ik keek vaak genoeg in de zon, denkend aan jou Jij verliet mij en liet de deur op een kier staan Deelde alles met anderen en was mij eigelijk al vergeten Zo druk met het delen van je gevoel, lijf, liefde en leven tot je door een kier mij weer zag en me een kus toeblies Tranen zijn mijn geweten…

ondersteunen zij de illusie en brengen ergens ver vandaan als in macabere dimensies overgeleverd brandt het steunpunt rijp de boodschappen zij van doden opslaan en zij het lang te hebbende gevoeld innemen: aan hun blanke zolen opgelopen natuur en de staat een massale schare zonder hen geloven in de levenslijn optekenende posities hun hand langs geweten…

Het zwaard bleef in de schede; De welvaart deelt, naar elke kant, Haar gaven rijklijk mede, De tong is vrij, ’t geweten vrij, De vrije pers dient u en mij, Bij orde, rust, en vrede. Wat wil men toch in Nederland? Met praats en staatsgeschillen?…

je lach is primair eerlijk en open maar eindigt soms klein met een niet transparante keuze tussen puritein en licht venijn daar waar mogelijkheden verwaaien en rechtuit fabuleuze draaien neemt kent plezier de geheimzinnige weg van wel geweten maar niet gezegd of waar obstakels en stekels wegen markeren die in eenmalig proberen…

vele mooie momenten beleefd Ik was verbaasd van de warmte van hun samenzijn De liefde die er straalt De gevoelens voor elkaar Uit het diepst van hun hart gehaald Ik kwam terug en was steeds welkom Hoopte stilletjes op vrienden voor het leven Was deze vriendschap betaalbaar Dan zou ik er alles voor (op)geven Ook toen het donderde in m’n geweten…

verstikkende dioxine is de situatie meester kan dat raam niet beter dicht USA in alle staten staatssecretaris Van Geel rood van schaamte de duivel blauw van het lachen groen gif voor geweten pers weet niets maar altijd beter vet gedrukt in koppen op mijn voorhoofd milieuconferentie beschamende vertoning voor wie ik lief heb wordt het heter…

Je weeft mij langzaam in jouw web Gebonden in jouw gouden draden In jouw gedachten wil ik baden Met alles wat ik in mij heb Het web van jouw geweten Weef jij door mijn gedachten Geduldig blijf je wachten Tot ik volledig ben bezeten Je streelt mij langs mijn lijf Tot ik mij aan jou overgeef Gewillig in jouw wereld leef In mijn…

Ik had voordien nooit geweten hoe men woorden halfslapend naar boven droeg. Maar 's morgens vroeg toen ik ontwaakte waren ze weg en de deur stond los.…

verwikkeld stik de ademdood je persoonlijkheid gespleten met zicht op diepe loze kreten een dorre poel of is het sloot het geurt gelijk de ochtendmond heeft zelfs een dood vogeltje gewiekt doch uitgevlogen kort voor hoge nood maar haar vleugels zijn versleten de verlossing van dit lijden is voor ons niet weggelegd anders had ik ’t wel geweten…

uit het vat vol tegenstrijdigheid van een doorlopen puberteit het leek een goed te lopen pad alleen de tijd verging terwijl anderen oogstten las ik uitgebreid de filosofen over een risicoloos begin zij doken er middenin ik had wat drempelvrees dus alle woeste plannen bleven in mijn geest eenzaamheid maakte me leeg pas later heb ik geweten…

kwijt vage contouren bewogen waar zij dit niet zouden mogen stilte werd onderbroken door geritsel en geschraap uit stukken die hier al eeuwenlang werden bewaard jaren verstoften in lucht die onaangekondigd uit zijn tijdloze winterslaap was gevlucht ik wist de poppen op schappen hun kleding een ruïne van verkleurde lappen heb nooit geweten…

Het sluipt binnen mijn geweten blokkeert langzaam word de kamer zwart de stilte verstomt het mes ligt voor me loert me aan uitnodigend een lichtpunt in de duisternis mijn hand begint een eigen leven een leven vol dood een leven wat de mijne verdringt tegen mijn huid voelt het mes koud en scherp koud als de mensen scherp als de pijn…

Hoewel ingezetenen der Twaalf Provinciën aangedreven door leringen en predikatiën van ouds in geweten druk in de weer waren met het rakelen blootleggen en opschonen van zonden tot gevoel van schuld en spijt opdat elkeen needrig in zijn schulp kruipt blijkt dit niet genoeg voor de ambtenarij Willen wij al onze zonden in wetspiegels klaren…

als ik toch had geweten, dat jij er maar zo kort zou zijn.. had ik het zeker anders gedaan, zonder het verdriet en de pijn.. de relatie tussen moeder en dochter, gaat niet altijd over rozen.. maar we hebben er het beste van gemaakt, ieder onze eigen weg gekozen..…

Maar, stilaan begint het mij toch te dagen - mijn geweten is beginnen knagen! Mijn schelpen vangen zinnen op, zoals: ‘ik leef van dag tot dag’ en ‘morgen wordt het misschien beter’ ’de dokter afgebeld’, ‘ik heb niet veel geld’!…

Als een liefde, Die door bei geweten, Nog onuitgesproken is... Liefde, hou me lang verborgen 't Schroeien van uw pracht'ge gloed; 't Is de passie van het zonne-zoenen, Die een roze sterven doet...…

Een gewaagde reis, waarbij de huid, mond en de schouder lijken niet van deze tijd en lichtjaren ouder, het frame gelaagd tot rond skelet, de ziel in tijd gewet,zal buiten het willen tot voortbestaan, in hardheid ingeboet, als ik door die zandstorm raas, wast mildheid, het been tot op het merg, als ik de vertraagde aftocht afblaas,…

Liefde reikt niet meer tot safe thuis de vrijer die open en vol vertrouwen voor hun gerief hoofs klit aan vrouwen schept zich de kat hij wordt een muis Zie mij gestuurd door geweten steeds in eerste aanleg bij elke stoot vol liefde de rol van brave echtgenoot eerlijk en oprecht aanmeten Gister nog ‘s morgens zei zo’n dame zoals jij…

De Nederlander staat bekend als 'n strijder voor principes maar ook als onderhandelaar en mens van de praktijk vaak is er openlijk conflict tussen die attitudes Nu wordt dit drama uitgespeeld hier achter de zeedijk in een prachtig rederijkersstuk getiteld: "Dit bent u dus" want ja, heel Holland staat in de spotlight: eten of geweten.…

maan Behulpzaam smelt zij op mijn lichaam in een golf van zeldzaamheid In dit donkere uur kleur ik opnieuw de woorden in, smeed ik hun gestalten archaïsch, eindeloos In verlatenheid opgenomen boort angst een illuster fluisteren van fragiele lichtdeeltjes in een te kleine ruimte Aan mijn huid kleeft een zuiverder kleed dan mijn geweten…

Ik sta hier nu als joker op het plein het standbeeld "Jan gips van Stavoren" ja hoor, de mensen lachen en hebben gein had ik alles maar geweten van te voren.…

Ik heb nooit geweten hoeveel pijn dat afgesneden zijn zo schrijnend zeer doet en mij zielloos laat verlangen naar eertijds, slechts Liefde, niet dat bange, die lege leegte wat toekomst heet, oh God ik mis je. Je sprankelende aanwezigheid, onze onafscheidelijkheid en onze zielen twee in een, ik mis je zo.…

Een oude vrouw op een bank Haar handen dooraderd en blank Haar figuurtje fijn en rank Een heel leven geleefd En nu zwaait ze beleefd Naar een ieder die niets om haar geeft De verzorgster naast haar gezeten Weet niet wat zij allemaal heeft geweten En geeft haar te eten Het ochtend, middag en avondmaal Zonder liefde heel kaal Maar gewoon…

Ik voel me alleen gelaten en niet begrepen, Ik heb het zo vaak tegen jullie gezegd, Dus kom niet aan met: Oooh meid dat heb ik nooit geweten! Telkens doen jullie mij keer op keer verdriet, Ieder ander om mij heen weet het en jullie zijn steeds degenen die het zogenaamd weer niet zien! Ik trap er niet meer in.…

Had ik eenmaal alles opgeruimd geweten wat ik nog altijd dacht: hoe leuk je was. ------------------------- uit: 'Antidata', 2009.…

hoe ik het giftige woord wil vergeten die ons richting afgrond leidt want, eerlijk mijn kleine meid zo jij nog leeft in zuiverheid en jouw tijd niet verstreken raakt de engel in ’t geweten waakt blijf jij mijn Goddelijk anker Foto: Irmlinda de Vries, 2012…