Alle inzendingen over gezicht

Maar let daarbij ook eens op zijn gezicht, Dit er zo uit te persen valt niet licht.…

Regeringsleiders en politici: Hondstrouwe blik, gezichten uitgestreken, Die nu naar Panama zijn uitgeweken Met heel misschien wel een miljard of drie. Waar in dat land - heel politiek correct – De buidel nog veel verder wordt gespekt.…

Zo af en toe volg ik de nieuwe mode Bekijk de foto’s in een styling blad Kledij, make-up, het haar, ik wil nog wat Met name in de voorjaarsperiode Nu ben ik voor de wenkbrauwtrend gezwicht Net als bij iedereen is ’t géén gezicht!…

het virus overkomt ons rakend tot in de kern maar, niet jezelf kwijtraken blijven verlangen naar de lentebomen met de vogels dromen luisterliedjes binnenlaten de lach van een gezicht we hebben de liefde in de kleinste dingen allemaal licht…

dit snelsonnet een heerlijk licht gedicht want ja, gedonder is er al genoeg dus graag wat lichter is wat 'Men' mij vroeg vandaar dus dit poëem, mijn mild gezicht dit vroegste snelsonnet tot nu, is ijl dus veel plezier, ik wens den lezer heil…

De heerlijke warme zonnestralen bedekken mijn gezicht. De mensen worden vrolijker. De natuur is wonderschoon. De lente is nu bijna voorbij En dan is het eindelijk zomer.…

Als ik neerhurk in het roodgekleurde avondlicht mij de tranen druipen langs ‘t gezicht Ga ik als een volwassen bruid naar mijn geliefde uit Zo vurig heet dat ik mijzelf vergeet de hemelgloed die alle heiligen stralen doet…

Van onder de beschermende mantel van de donkere aarde hebben de eerste voorjaarsbloeiers in een kleurrijk tapijt zich een weg gebaand naar het eerste zonnelicht dat een gevoel van verlangen oproept naar de komende lentetijd en een glimlach zal brengen op ieders gezicht...…

Een gezicht uit een ander leven Vertrouwd en vervreemd Tijd verdwijnt Duizend eeuwen geleden Alsof het gisteren was Verder weg dan ooit Ongezien verschijnen Onhoorbaar verdwijnen Ongekend bestaan…

we verankeren ons schip slechts voor korte tijd dragen elkaar door de slaperige mist zie onze gezichten omhoog zwerven naar de wolken we omarmen de sterfelijkheid als het beste gedicht…

ik was je herhaling van zetten Da Capo ik was je vraagtekens van je gezicht ik was je opnieuw vanaf het begin ik was je achterwaarts begrijpen ik was je Andante zoekend naar de weg ik was alles wat jij was wat ik was alles wat wij waren vanaf het begin Da capo al Fine…

jij dook als een nimf op uit zee schiep nieuwe kleuren in het breken van water en licht zag in je gezicht de lach van eeuwige schoonheid wist dat ik dit aardse bestaan zou verlaten om in de golven van je haar voor altijd onder te gaan…

veeg die tranen van je gezicht 'k wil dat je m'n glimlach ziet ween van vreugde ween van verdriet maar voel vooral voel de warmte je zal het zien je komt er door zing een lied ik heb een goed gehoor…

Je gezicht is als een doek van een schilder vol emoties je handen zijn zacht als frisse rozenbladen je mond oneindig als de horizon in de verte maar je ogen, dieper blauw dan de oceaan, nemen me mee naar een diepte waar ik verdrink……

als de zon tranen laat dan regent ze op mijn gezicht de kleuren van de regenboog als een wilg tranen laat dan treurt hij op de aarde de blaadjes van de herfst als mijn hart tranen laat dan verdrink ik om jouw liefde die stilletjes openbloeit…

De jongen in de trein zijn gezicht in de ruiten weerkaatst,een jonge god hij is het helemaal veelvormig is zijn zwijgen dat mijn zintuigen in verwarring brengt zijn trillende mond moet de woorden kennen zijn vlinderende ogen moeten hebben gezien wat ik zoek…

De winter regent, stuurt tranen over m'n gezicht. In de lente vele druppels zout, weerspiegeld door het licht. De winter sneeuwt, dwarrelt de pijn in mijn hart. Maar pijn dooit niet zómaar, omdat het warmer wordt.…

Verrast door ontwakend bloot beken ik me schaamrood Het is de schoonheid die me raakt kleine geluidjes die de ochtend maakt de zon op je gezicht met lach van spelend licht Zo volkomen klaar ben ik voor dag en dauw Zo gelukkig wil ik zijn als nu, met jou…

Een tuinpad in de ochtend, de zon heeft nog maar nauwelijks een gezicht en is gekleed in nevel, de ragfijne druppels nemen intrek in mijn haren. Het grind dat knerpt onder mijn voeten fluistert zachtjes van de nieuwe dag, zachtjes want de wereld slaapt nog.…

's Ochtends in de spiegel je gezicht doorbladeren als een tijdschrift, gapend met je mond vol kronen, je haar in coupe spinazie, de toekomst lezen in de lijnen van je hals en dan hardop zeggen: ik ben een lichtwezen, ik ben een engel. --------------------------------- Uit: 'Naastenparade', 2001.…

Toen we keken over het water en de wind toevlucht zocht achter een andere rug, of Toen we onbepaald flaneerden met het oog op een ander gezicht, of Toen we die nacht werden verlicht door mijn laatste sigaret, omdat er verder niets was Zelfs toen, was het er…

Een triest gezicht. - Maar wie had ooit gedacht dat 't oud karkas nog zoveel bloed zou maken? ----------------------------------------- uit: Enclave-74 kwatrijnen, 1986…

een hand vol geluk een lachend gezicht een hart vol liefde een goed gevoel elke dag weer voor de rest van je leven maar bovenal wil ik je voor altijd een plekje in mijn hart geven...…

De grijzende gezichten, het getreiter en tot slot de vuisten... Er is geen ontkomen aan.…

Twee ogen zijn van mij en volgen mij want ze zien mij in de spiegels die we niet haten omdat ze nooit scherven achterlaten en met dezelfde mond altijd vragen waarom ik met dit gezicht blijf zoeken en alleen voor mijn minnaressen dit liefdeloze lichaam achterlaat…

Juist die laatste lach tekent nog een lijn in sombere gedachten ik schrijf het daar waar het hoort op de kalender met een cirkel om de datum vlakbij morgen maar dichter bij eergisteren alleen jouw gezicht schrijft vandaag…

Nee, dit is geen gezicht En hier moet dringend wat gebeuren: Dus ga Ik nog vandaag Een nieuwe spiegel kopen.…

lezers zonder gezichten ik sta even bij u stil…

Al is het op teevee een maf gezicht Wanneer hij op z'n kop voorbij komt zweven Omdat zijn zwaartekracht is opgeheven, Toch is wat André doet van groot gewicht. Zo heeft hij in de ruimte voor ons land Het allereerste kropje sla geplant.…

Als een naar de zon gedraaid gezicht, door zijn warmte uitverkoren, zonnebloemen verlangend naar het licht een nieuwe dag, het ochtendgloren. Hunkerend na de donkere nacht, wachtend op de dageraad, verdriet en pijn weet ik verzacht door zonnestralen die ik binnenlaat.…