224 resultaten.
XXVI - de ontroering - 1918
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 in memoriam
philip van aldegonde
van grote ghoethem
een locale bui
op een weide in de zon
de gier blijft stinken
een doods bommenbed
wreed van menselijk begeren
stille mortieren
in de loopgraven
schuilen neutraal in schutkleur
donder en dood
de armistice
een kier hier en een kier daar
de spoorwagon…
Niets
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 71 Niets kan je weerhouden
in diepe stilte van het zwijgen
naar nieuwe leegte te zoeken
je zit vol met emoties
hormonen gieren in je keel
je moet het kwijt
niets houd je tegen
om de werkelijkheid
in stilte te verkennen
nu het vele nieuws
om aandacht roept
is niets tenminste iets
dat niet zomaar uit een waarheid
de meest onzinnige…
Lachen, gieren brullen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 506 _____________________________
Noot:
Ga erheen en doe in uw broek van het gieren.
Hahahahahahahahahhahahahahahahahahaha!!!…
Het laat mij koud
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.613 Het laat mij koud,
wanneer bloedverwanten,
lachen en gieren met een masker op.
Ach, niemand bestaat uit perfectie,
zelfs wanneer de fout bij mij ligt,
laat het mij koud.…
moraal aan de branding
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 237 ze gieren over dat strand
zesendertig kilometer op de ATB
voor de Egmond Pier Egmond
langs Castricum en Wijk aan Zee
ze voorspelden bevroren zand
blijkt het toch zacht gezond
zak je weg wat dacht je wat
die bikkels gaan harder rijden
achter de finish wacht
een menigte struise meiden…
In herinnering ( 4 mei)
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 588 Hoor de wind waaien
gieren door de bomen
elke stem verstomd
en telkens die angst
grote ogen
kleine mond
weer die vragen
hoe het is
en of het ooit stopt
je wil wat doen
maar
je bent machteloos
angst
ik leef vandaag
met stilte in mijn hart
respect
door verlies te delen
en de pijn te voelen
want ook ik
sta machteloos…
reisvoorwaarde
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 662 Je weet wel,
lachen
gieren
brullen,
doen jullie daar ook aan?…
Hier en ginder
netgedicht
4.0 met 69 stemmen 1.919 Hier stel ik mij voor dat mijn as
wordt uitgestrooid,
gewoon uit een papieren zakje,
muzikaal omlijst door een koor
van wel duizend vogels in een
lucht van uitgereden gier.
Zie je daar dat broedend paar,
onder de bomen langs het water?…
Onder aan een trap
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 226 De banden gieren er voorbij
en de dagen lijken taaier nog,
langer nog en ouder.
Onder aan een trap.
Een trap tot het licht aan.
Deur open gesmeten.
Stukken uit de muur geslagen.
Een oude muur, ooit taaier dan de taaiste dagen.
Vandaag uit elkaar getrokken.
Onder aan een trap.…
Overstekend wild
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 101 Vermomd als weerbare held
zwaar getand en gehelmd
heeft hij nog niet te vrezen
van laagvliegende jagers
loerend op een zwakke plek
Tot ze uiteindelijk ontdekken
dat het slechts een façade is
dan slaan ze genadeloos toe
hem verscheurd achter latend
als aas voor gieren en jakhalzen
Tot die tijd vecht hij door
vanuit de ijdele hoop
die…
Voorbij de nachtmerrie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 725 Zeepbellen vertonen de regenboog,
drijven boven het schroeiheet zand,
waar gieren hun honger stillen,
ze spatten open onder een blakende zon.…
Belasting
gedicht
3.0 met 37 stemmen 8.265 Rondom het huis de vleugelslag van gieren,
er zit er zelfs een grijnzend op het hek
te kijken hoe ik in dit stil vertrek
belaagd wordt door belastingformulieren
Van alles kan een mens worden verlost,
relatieleed en aanverwante kwalen,
maar valt men in de handen der fiscalen
dan rest alleen een kleine aftrekpost
Ik steek mijn hoofd behoedzaam…
In enkele seconden ...
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 638 Angst vreet aan mijn ribben
tot de nacht slechts een skelet wordt
en de gieren zich te goed doen
in mijn scheurende buik.…
IN PRINCIPIO
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 381 zo schiep ik chaos in de orde
gedragen op de brede vleugels
van een adelaar, was ik omgeven
door geklapwiek van slagpennen
ik hield me schuil in roversnesten
inhaleerde luchten van onbeminden,
geketenden, verdorden
de gieren vlogen op de lijken af
en pikten van de weke resten
ze stegen krijsend op
het vlees was woord geworden…
kijk je even mee
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 544 kijk je even mee
over mijn schaduw heen
zie de gieren cirkelen
boven mijn gedachten van steen
vleugels verzuren van grote hoogte
ze zijn haast onthecht
omdat mijn woorden
slechts spreken van droogte
*
er daagt een helder licht
over aardse zaken
en kan je zeggen
niet de dood blijkt van gewicht
de geboorte wil mij raken
daar…
In Exsilium
netgedicht
5.0 met 15 stemmen 396 hier
gevuld met zinderend stof
behalve wanneer er een
westelijke zeewind waait
dan kan de verte
pijnlijk helder zijn
de zon schijnt hier
van kleur te veranderen
met het wisselen
van de jaargetijden
en de toevallige regen
ruikt naar mos en paddestoelen
ik wandel veel
door het rotsachtige bergland
me verbazend over de vlucht van gieren…
Mijn liefste
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.310 De nacht is zo zwart
en de winden gieren
en voor mijn voet, bange geesten,
slieren
tak en takken, in knakken
verward.
Mijn liefste waar zal ik
slapen
vannacht?…
Vier jaar later
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 2.113 Vier jaar later
Het is stil in mij
Denkend aan toen
Ik stond voor een dichte deur
Herinneringen gieren door mijn buik
Met een diepte van vele kilometers
Nooit is elke keer weer langer
Sterk voel ik mij
Maar vandaag haalde de datum mij onderuit
Toch gaan we morgen weer verder
Nieuwe dag met nieuwe kansen
Maar weer een langere…
De narcist
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.640 hij oogst lof omdat
hij zo reuze aardig is voor
andermans kinderen -
lief voor eigen kroost
levert geen applaus op, dat
is vanzelfsprekend
feest in de hel en
gieren verduisteren de dag
als het paar scheidt -
zij hertrouwt met ‘n
droogstoppel, hij met de
boze stiefmoeder
was hij spoorloos
hadden wij alsnog een super
pa gefantaseerd…
Poëzie als prooi
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 193 een jagershoed
met ganzenveer
het dubbelloopse jachtgeweer
ogen waakzaam wachtend
op poëzie als prooi verschijnend
door schrijvers van divers allooi
hij schiet en raakt
de minsten uit de rij
vleugellam of dood ze zijn erbij
geen hond die apporteert
wel ratten gieren en hyena’s
zij ruimen zijn arena’s
struinen verder op het net
naar…
Paskwil
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 290 Voorlopig ben ik slechts een gier
die cirkelt boven jou.
Wanneer ik naderbij kom
en in je gele ogen kijk
dan lijk je pas ontzaglijk dom,
je bent een walmend, levend lijk.…
Scheiding
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.358 Onzin vult de lucht met dampen
leegt de longen vol van mist
waanzin volgt verleden wetten
onbewogen, onbetwist
Liefde heeft geen kracht te spreken
waarde niet meer recht, noch krom
vriendschap en nog heel veel dieper
dieper dan je heiligdom
Wormen volgen vaak een spoor
gieren maken graag amok
over resten van een held
of het sterven van…
Blaas
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 531 Blaas me om
een zuchtje wind
een diepe zucht
Blaas me om
En gun me mijn eigen vlucht
Blaas me vooruit
in de goede richting
over te hoge drempels
Blaas me vooruit
Een stukje verder warempel
Blaas wat harder
en laat het tochten
en laat het gieren
Blaas wat harder
Neem mijn teugels en laat ze vieren
Blaas me op
over…
In groene longen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 308 nog torst atlas
onze wereldbol
maar recht de schouders
zij wordt uitgehold
de motorzagen razen
gieren door het amazoneland
leggen de rivieren bloot
de kaalslag is gigantisch groot
in groene longen
heerst de pest
de bloedsomloop is stopgezet
hun dood historisch vastgelegd
waar atlas torste
met gebogen schouders heeft
de mens zijn…
Het verdwenen pad
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 102 zelden hoor
ik nog de
fluitende wind
vocalen ontbreken
als bladeren
zijn verdreven
dan gieren
hoge tonen langs
sprieterige takken
alsof het bos
zijn man zijn
heeft laten zakken
het donker
passionele is alweer
van even geleden
in zomerse
overvloed brachten
bladeren hun groet
nu schraalt schichtig
wat omzichtig door…
Zorgeloos schommelen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 406 Op haar teentjes staand
laat zij zich in éne vieren
voelt ze de wind door haar haren
hoor haar toch eens gieren
Beentjes strekken zich ver vooruit
dan gebogen en weer terug
handjes houden zich stevig vast
pretoogjes met 'n rechte rug
Zo schommelt zij zorgeloos
de hele zomer heen en weer
lacht het leven haar vrolijk toe
het kleine meisje…
Dementie
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.491 »
je moeder is al dood
een hele tijd
ook de boer op de akker
is niet meer :
het veld ligt braak
kilte en koude
dringen door
dringen door de dunne huid
dunne huid
tot de botten
alles is grijs
de botten
de kou
de gieren
grijnzen…
zitkamergevaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 619 hij staat daar met zijn tong die scherp
is geslepen door de pijn, in de aanslag
alle strikken likkebaarden reeds in stilte
als onze vormen langzaam het scherm betreden
als een aan het raam gevroren gier
zijn nek onder het dwangmatig zitten gebogen
en de ogen elk beeld uit de lucht rovend
met behulp van hun glazen netten
-wat verdorven is…
Seizoenswisseling
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.306 Aarde rust vredig
Begroet vol verlangen in
Cyclische schoonheid
Dauw en
Eikels, een
Flits licht op als een
Gier de hemel splijt
Hagel korrelt neer
Illustreert het
Jaargetijde
Krachtig
Lucht drukt zich
Majestueus uit in een
Najaarsstorm
Onweer
Plenst wolken leeg
Regen kletst gestadig in de
Schemering
Tintelingen brengen
Uitdrukkelijke…
Boerenbui
gedicht
2.0 met 121 stemmen 36.456 Hevige aandrang te eggen of te gieren?
Een tractor te kopen? Nuchtere
kalveren voor de mesterij?
Red één ongeschoren schaap
bij nacht en ontij uit de sloot, bekijk
het liefste varken op worstkwaliteit, eet
twaalf sneeën zelfverbouwd roggebrood.
En vergeet niet bij rooien of poten
op klompen te lopen en overal bij.…