Netgedichten

netgedicht (nr. 31.232):

kijk je even mee

kijk je even mee
over mijn schaduw heen
zie de gieren cirkelen
boven mijn gedachten van steen

vleugels verzuren van grote hoogte
ze zijn haast onthecht
omdat mijn woorden
slechts spreken van droogte

*

er daagt een helder licht
over aardse zaken

en kan je zeggen
niet de dood blijkt van gewicht
de geboorte wil mij raken
daar die enkel
op toekomst is gericht

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/dreyfsandtzsdeutsch

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 11 maart 2010

Geplaatst in de categorie: emoties

geboorte

3.0 met 28 stemmen

544

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Amanda
Datum:: 12 maart 2010
Email:: amandamalinkalycos.com; Mooi! De terugkeer naar nieuw leven na het sterven.

Naam:: nonna
Datum:: 11 maart 2010; iedere "geboorte" ervaar ik nog steeds als zó bijzonder, allesoverheersend , intiem en indrukwekkend.
Heb gekeken, en ook de geboorte van deze wonderschone woorden is weer allesoverheersend, en geeft zoveel hoop voor de toekomst ...
Genoten Hans!

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 11 maart 2010
Email:: kerima.ellouisegmail.com; onthecht stenen van schaduwen zodat cirkels over nieuwe lijnen rond de zon vertellen...erg mooi gedicht!

Naam:: pama
Datum:: 11 maart 2010
Email:: pebmartenskpnmail.nl; Het is een plezier om over jouw schouder mee te mogen kijken, de blik op de horizon gericht.

Naam:: Roland Hainje
Datum:: 11 maart 2010
Email:: r.hainjegmail.com; beste dichter, ik keek even mee! je raakt een gevoelige snaar, omdat je het nieuwe wilt raken.
dit lijkt eenvoudig, maar het oude kleeft sterk.

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 11 maart 2010
Email:: mamamoloxs4all.nl; Heb even meegekeken, prachtig gedicht!

Geef je reactie op deze inzending: