Alle inzendingen over gitaar

Speel Jimi, speel laat snaren resoneren, als banden in een rauwe keel, de trilling intoneren Jimi, -SPEL- gitaren eren jouw linkerhand en snelle vingers, Hendrix- stand met snaren slim bespannen en Woodstock buigt, als eerste bommen vallen…

blote voeten, lange haren mondharmonica en akoestische gitaren liederen van protest peace en vrije liefde die dorstig werd gelest meisjes dansten in de zon niemand die zich stoorde aan een nozem of een non slapen in een geleende jas love was all en het leven paste in je canvas tas…

Een rauwe bos haar een grote vent met nu en dan veel temperament en tref je hem met zijn gitaar verandert eensklaps zijn ego dan klinkt de stem van een jonge god het spel van snaren licht en soepel hartverwarmend tot aan het slot soms ritmisch gelijk de castagnetten en raken zijn gevoelige noten je heel intens tot op het bot.…

Overal Speelt de muzikant Op zijn gitaar. Begeleidt Zijn songs. Zijn heerlijke liedjes. Chansonnier. Een Argentijn In zeer muzikale trant *Gezien en gehoord op de Piazzala Michelangelo te Florence (Italië)…

Vind me waar ik wacht op dagen zonder einde gierende gitaren in de nacht geest nog eindeloos verruimd huidvol dansend op slepende akkoorden close harmony van immer zwoele lippen de smaak van zoet met zilt onder het ritme van de lust vind me waar je dacht aan liefde zonder einde…

Zij zwierven als nomaden met een huifkar door het land en zochten hun geluk in rondedansen en gitaren Ze speelden hun muziek melancholiek op stuivend zand en wasten in de meren nog hun kleren en hun haren Ze waren met de vogels en de bomen nog verwant en zongen uit hun longen van de liefdevolle jaren Zo trokken zij de wereld uit met…

ik kan mezelf niet vinden niet in jou en niet in mij vergeef me ik ben geen wonder en toch kan ik niet zonder vind me alsjeblieft zing mijn lied speel me op de piano zoek me in de tonen in de snaren van de gitaren ergens in de dood ben ik verloren en word opnieuw geboren laat mijn schreeuw daar waar het resoneert in een bevrijdende…

De muziek is stilgevallen, de gitaar heeft geen snaren meer de speler geen vingers De wereld draait door Hoe zou muziek nog lopen met afgehakte voeten? Versneden leden groeien niet aan, De wereld draait door. De stok in de spaak brak de rijder zijn nek, Maar wie geeft het kreupelrijm een leven terug?…

Gimme the blues Dreint door mijn gedachten Jankende gitaren, snaren die Van geen wijken willen weten Buiten is het al niet veel beter, Lucht vochtig en klam, Zoals een zomer kan zijn - Grijze lucht, somber druppende Regendroppen - Buiten is het grijs en grauw In mijn hoofd is het maandag, Zo blauw, zo blauw, zo blauw…

Het ritme van stampende voeten, gitaren en knippende vingers, het stemt haar bevlogen -een vurig verlangen in vlammende ogen- te dansen, gracieus met verfijnde gebaren in opzwepend tempo op felheid van snaren. Ze denkt niet aan morgen, de heersende hand die haar naar zijn pijpen laat dansen, verbant gedachtes aan hem om zichzelf te bewaren.…

Het middaglicht ontwijkend leunen de mannen op wankele gitaren. Klappen de handen het ritme van duende een blauwe avond in.…

Van uit het beslapen bed Zie ik jouw slanke silhouet Mijn nieuwe liefde op het balkon In het licht der opkomende zon Je lange zwarte haar, slanke benen, ronde billen De niets verhullende sjaal rond je slanke leest Je ritmisch bewegen bij de romantische gitaar Laten mij weten, je bent nooit de mijne geweest…

Blues Als geluk pijn doet en hoop hangt uit het lood dan huilt mijn gitaar. Haiku Vijf lettergrepen gevolgd door zeven en vijf dat is een haiku.…

Met jou rond de wereld jij bent zo begeerlijk Je lichaam zo krachtig je karakter zo prachtig Je figuur zo sierlijk je kracht zo dierlijk Met jou ben ik veilig daar je pakt je gitaar en zingt een prachtig lied en je ziet Deze woorden raaken mij van binnen kippevel en hierom zal ik je beminnen Alls je jouw lied weer zingt…

Traag nadert de nacht de wereld wordt stil een wolk streelt de hemelboog zacht kleurend als gouden einder de opkomende maan strooit zoete herinneringen aan het zelfgetimmerde bankje tussen zomerbloemen en mijn verlangen zucht naar het lied ‘pour toi mon amour’ dat je voor me speelde op je gitaar nog rakend als een gevoelige snaar…

Een gitaar staat in een hoekje. De inspiratie opgedroogd. Nooit meer een open doekje. Een spiegelbeeld dat ouder oogt. De toetsen al lang niet meer gestreeld. Succes alleen nog in gedachten. Het nummer dat is uitgespeeld, Aan het einde van haar krachten. Een gouden plaat eenzaam aan de muur. Geluk stond aan de wieg.…

Vingers plukken stralend zacht van gitaar bespannen snaren zomerseizoen melodieën wekken zegepralend rozen op stam dan… nog één keer zijn gebogen rozenbloemen heft stralend lachen naar de zon maar na prachtige melodieën beseffen ‘het is tijd wij moeten nu vertrekken buigen voor de gitarist’ onbetwist illusionist verdwijnt…

Weet je nog, die gulle zomerdag toen wij vanuit de uiterwaarden in lange kleurige stoet zingend de berg beklommen, met bloemen in het haar en geurende guirlandes Met trommel en gitaar.. Twee eiken trouwden Wij waren hun getuigen Op mijn gebogen rug tekende een sjamaan de huwelijksakte 'Quercus,'vroeg hij, 'neemt gij Quercus?'…

Zij blonk tussen haar blauwe haren als een topaas uit diep fluweel; een muziek van boze gitaren scheen uit haar wezen op te varen maar geen lach klonk ooit uit haar keel: zij blonk. (Te goed voor een rondeel.)…

Staar in het grauwe Duister uit mijn Raam over de Kleurloze vlakte Hier voor mijn Houten huis op De Zweedse heide En waar de drank Mij afbreekt, beetje Bij beetje, helpt Mijn gitaar mij door De doodsheid van Mijn leven - ik staar Weer naar buiten, Waar mijn muziek De grauwheid langzaam Verdwijnen doet Met een lichtstraal…

Twee handen om mee te werken, te strelen en gitaar te spelen. Ik heb vingers om de lettergrepen van een haiku te tellen.…

stemmen uitbarstte in de eerste toren, aangestreken door een rechterhand ze versmolten passie en hartstocht met wrede smart, intiem en zonder rust omdat zij beiden wisten te zullen sterven, steeds bleker en verder weg van de maan met een raamloze serenade, noodlottig verborgen achter de rode mantel van het water de contrabas en de gitaar…

Wij speelden altijd samen Over onze gouden velden De avond valt het licht gaat uit Wij samen als twee helden Gitaren in de aanslag Een prachtig samenspel Zachtjes aan snaar voor snaar Volmaakt geluk, dat wel. Wij speelden altijd samen Over glanzend koren Een lied alleen iets anders niet waaraan wij ons hart verloren…

alles ademt blues het vuur ontsproten op de katoenvelden langs de oevers van de kristalheldere rivier de Mississippi ging het arme volk voorwaarts bij de luide klank van jouw gitaar stem en ziel met een lied dat de onderdrukkers versloeg in eenheid met het volk de klank van moed dat de kosmos omvat gaan wij opgetild…

Iemand speelt gitaar treurige klanken weliswaar toch heerst 'n uitgelaten sfeer in de haven van 't IJsselmeer.…

als Volendams trots BZN luidkeels jouw naam scandeert op muziekpodia, radio en TV en volle zalen ongegeneerd meebrullen snijdt een vlijmscherp mes mijn verdrongen gevoelens aan repen enkele decennia lang koelkastkoud geconserveerd het verklaart de pijn begeleid op gitaar bas en slagwerk geen medicijn die afdoende is als BZN jouw naam…

Ik vind een vonk op elke snaar, in mijn gitaar schuilt mijn hart. Eindeloze verhalen, eens gebruikt als web van waarheid, nu alleen nog geldelijke klaarheid. Weg met mitose! eens een pad gelopen, helemaal zelf teruggekropen. In een druiperige omgeving, zien we enkel vlekken, om niet op te hoeven letten.…

ik bespeel je zoals mijn gitaar liefdevol en hard de klanken laten mij beven wij samen niet meer apart een tinteling door mijn lijf bij het voelen van jouw snaar het laat mij smachten jij zegt veel maar wat is waar?…

Hallo Lente, wat ben je maagdelijk pril, bijzonder groen, dit jaar de winter liet zich innig gelden maar nu laat jij jouw zon zien gaat er een knoopje los voor bomen bladerknoppen zag ik jouw vriendin, de zomer vandaag al een beetje glimlachen vanachter haar blonde gitaar liep ik over schaduwkant van straat naar glasbak om het…

kuiven zijn weer gladgestreken kistjes achteloos weggesmeten orde klinkt als een refrein maar af en toe jankt een gitaar krijgt het drumstel weer de stuipen in een spasme van voorheen dansen beat en rock hun ruige tijden in een nostalgische revival van provo en de flowerpowermeiden de sax klaagt weemoed en huilt langzaam uit als vergane…