Alle inzendingen over glad

hoe zal regenwater de vallei instromen wanneer de kring zijn richting keert en kreeften zwemmen in de fuiken van palingdansers die hun gladde vel niet verkopen aan onderkruipers en kale sjansers…

Ik ben het weer eens glad vergeten En als ze strakjes komt, zal ik het weten Die is natuurlijk urenlang van slag Ze moet het ook in mijn agenda zetten Ik kan niet op elk wissewasje letten!…

Ik droomde van de zon hij was een gladde bol van bloedkoraal en werd toen op mijn smeken een gespierde jongeling in strak zwart trainingspak met glanzend rode haren. Het was onder een perenboom dat hij mij toen besprong: een zalige ervaring.…

De plek in de donkere schuur, de hoogte, de diepte, je vingertoppen over de gladde schil, glimlachend: hij is er nog.…

over de kade rolt een fietser voorbij de rivier stroomt altijd richting zee op de ladder strijkt een schilder kozijn na kozijn glad momenten vergeten we sferen niet…

Een trap is ook zo een van die dingen hij kraakt jij kraakt je botten doen een beetje pijn het is geen trap van steen en wolken het is een trap van wengehout heel hard heel glad je moet voorzichtig zijn…

gladde kiezel? hoog onkruid? Luid... klinkt je stem: 'ik wil de stroom overbruggen'.…

Het kind met beide voeten gestrand vraagt naar ijs - glad - ijs. Zo vraagt ze naar de chemie van het simpele, gladde, volmaakte waarin ze haar doorzichtige drie jaren ziet. De schelle schaatsers flitsen voorbij tekenen in de wind. Het kind beweegt, schaduwloos ze knielt, buigt voorover. Een vis bloedt dood onder het ijs.…

Een boodschappenbriefje achtergelaten, verloren je vouwt het uit, strijkt glad leest hardop woorden vervuld Aan de hand van het lijstje loop je de supermarkt rond geboeid in het handschrift van een onbekende vrouw…

ik hoef geen gladde gevijzelde woorden uit jouw giftige driftige druipende mond maai nog liever cirkels in het hoogpolig korenbloemtapijt of tel de gaatjes in het plafond tot ik slaap en krijs niet meer…

“Videla’s dictatuur was glad verkeerd,” Zei Máxima, “dat mag nooit meer gebeuren” En meer van dit soort mooie open deuren, Want het zou raar zijn als ze had beweerd: “Ach ja, dat generaalsbewind van toen Dat moeten ze nog maar eens overdoen.”…

wandelend in jouw jas begeef ik me stapvoets over gladde wegen voel hoe jouw warmte me behoedt tegen kou en onzekerheid toch steeds weer bij me leef jij door in eeuwigheid naast me…

Haagse Zamboni's zakken door het ijs, dweilen met de kraan open verstrooide woorden wrijven meer zout in wonden van gladde praatjes een kabinet gevallen door zand in eigen ogen…

Je ontbijt nuttigen terwijl de kruimeldief over de tafel raast plooien in je lijf glad strijken door hapklare emoties kriebel je honger stimuleert vergeet niet te danken amen is je aangeleerd.…

Oh, glad vergeten...ik ben maar een man.…

Is Bellolief zijn lesjes glad vergeten, Dan word je sociaal door hem gebeten.…

Hij ligt, de haakpootjes in de lucht, op de gladde tegels van terras, de eerste meikever die ik dit jaar zag.…

De nimf in al haar schoonheid In een erotische pose Een onschuld om te zien Profileert ongewild passie Teder als porselein Contouren glad gepolijst Belicht door het ochtendgloren Behoedt schaduw de verboden vallei…

een volle lach en toch beheerst tot in de puntjes altijd een hoed het kapsel bol en glad een laatste groet naar volk en vaderland stijlvol en goed dag koninkrijk en troon ik schenk ze met uw toestemming mijn zoon…

Die schaatsers zijn verrekte eigenwijs, Dat volk begeeft zich constant op glad ijs.…

Toen jeugd onmerkbaar In toekomst vergleden was, De ergste uitstulpingen Als molshopen vermomd, Waren deze bij terugblik Niet meer dan rimpelingen Op een verder glad oppervlak, Met hier en daar een flauwe bocht - Ik zie nu wat mijn leven Geweest is, het was niet meer Dan een zucht, Hooguit een ademtocht…

Hoor in donkerste duister van schaduwende holen achter mij schuifelend schuren van zoet gefooisde stemmen gesproken door gladde gespleten tongen tussen naaldscherpe holle spuitende tanden…

in snelle pakken staan ze ijskoud bevroren het startschot ontdooid…

waar golven rollen en gestuit worden door basalt striemt de zee haar gladde huid kolkt met hoge witte kuiven onrust in het tij zuigt en trekt haar eigen weg in mui en onderwaterstromen weet zij de agressie in te tomen om daarna hoog de kanten op te komen met een donderend geweld gaat zij de confrontatie aan zoekt een nieuwe vrijheid…

Mijn huis heeft gladde tegels muren, die de wrekers wit wassen van de geronnen noodzaak om uit de weg te ruimen wie op anderen neerkijkt achter dekmantels werkt niet voor rede vatbaar is of anders anders is Uit de hulzen van de kogels waarmee ze verdoofd zijn spint een automaat spoelen vol koperdraad voor het elektrische skelet van…

de gladde wanden van de put verhinderen mij te klimmen en schimmen uit het verleden houden mijn voeten stevig vast de harde stemmen in mijn hoofd belemmeren mij te schreeuwen en eeuwen lijkt het geleden dat ik je naam hier heb gekrast…

Met benen, dijen, oksels glad geschoren, te kleine bovenstukjes, topjes, mini, een sexy, bilonthullende bikini, zijn ze er klaar voor mannen te bekoren. Maar door zich van de mannen af te zonderen hebben ze niemand die hen kan bewonderen.…

en toen ik eindelijk keek zag ik naast me op de bank een blad de leegte bleek getekend door een onbekende ik zweeg en streek voorzichtig scherpe vouwen glad beschaamd daar ik te lang in eigen werk gelezen had…

Plooi ze voor de nacht strijk ze dan glad voor weer een nieuwe dag.…

De groeven dicht, de plooien glad als nieuw kan ze er tegen aan maar na thuiskomst en een bad staart ze opnieuw haar leeftijd aan…