Alle inzendingen over glazen

Glazen vazen met helder water erin bloesem zo schoon als de eerste bloem in het voorjaar zo zal het zijn en ik u bemin ook wij zoeken; is dat niet waar Zo op de ladder; een wankele tree armen reikend boven mijn krullend haar pak ik mijn tak; daar is mijn zee de vlam, ; de gevoelige snaar Boven zijn gekomen vlak bij de wolken zo blauw…

Door de drukke straat Voor mijn glazen ruiten Gaat menig, menig gelaat — Menig ziel gaat daarbuiten Voorbij het venster van mijn ziel. Dichtbij mij drijft de volle stroom, De stroom van het leven; Als telkens het begin van een droom Zie ik even — even Een ziel gaan voorbij mijn ziel.…

Ik blijf eenzaam achter, met twee lege glazen Ik voel me een loser, ze heeft me te grazen. Maar dan gaat opeens een licht bij mij branden, Ik zag ook een trouwring aan een van haar handen... Wat vreemd dat ik mij zoiets nu pas herinner Ik voel me opeens toch veel minder een sinner.…

Ze trekken hun schoenen aan, halen bloemen met een strik en een glimlach uit zijn uitgestrekte handen, leggen koekjes op een schaal en spugen koffie en limonade in kopjes en glazen. Ze staan op en deinzen naar de voordeur die hen slaat in het gezich. Wat nu? De waterlelies zijn bij elkaar gewaaid tegen de rand van de vierkante vijver.…

Stil zit ik aan een tafel Naar jouw conference te luisteren In mij hoor ik zachtjes fluisteren Stukjes van mijn levens fragment Ik zie mijzelf daar in een ziekenhuis Vechtend voor het leven van mijzelf en dochter Ik zie haar in een glazen huis En baby's met hoofden als wangedrochten Jouw conference: uit het leven gegrepen Doet mij denken…

om de geur van vlees ronddansend een abrupt einde van een mooi begin de teckeltjes met de uitlooplijn tackelden de bazin geheel onverwacht die daardoor de winkel in zweefde waar de slager niet aan de gehaktmolen dacht zijn vingers, zijn hand draaide in de molen haar schreeuw overstemde zijn kreet van pijn ze viel met haar hoofd door de glazen…

de scheepsbel luidde voor den wende haast u dichters narren van de wallen tweeduizend-en-zeven loopt ten ende neemt waar uit verre verten tot naderbij flitsen chinese vuren verstommende knallen spreek aan neem mee de eerste de beste rock&roll op straten maak plaats opzij op weg of tafels als het maar zingt en vrijt klink wel en breek de glazen…

De wereld is dood in fractie van een seconde ze heeft de keuze van onvermijdelijkheid gemaakt de keuken laat een levenloos wezen achter in een polsslag reist ze een miljard lichtjaar en flitst weer tot leven Groen is blauw, geel is rood zwart is wit met grijze strepen bomen hangen ondersteboven huizen zijn glazen kubussen straten zijn…

(Vertaling van een brief van `The Lady's Of d'Arts' - naam van het Amerikaans rijmend platform dat zich inzet voor doorbreking van het glazen plafond - aan Peyo, geestelijk vader van de Smurfen.)…

beschikken Schriele graaizucht kunnen ze niet pikken Structurele hebzucht moet je bevallen Wie voor een bank werkt eert slaafs getallen Graaizucht loont instant in dollarland maar De gouden droom deed weer een platte duik De hemel was de limiet doch op aarde Stond de ceo keizerlijk in blote buik Finaal mazelde zijn ex-bank met rode cijfers De glazen…

Helder klinken Rinkelingen Der glazen. Dan loopt over de zaal 't bevel Van een nerveuze schel, Het praten geheimzinnig vlucht, Langs een wachtensmoeë lucht. De toneellichten schijnen, d'Andre in de zaal verkwijnen. Het zwijgen wordt de éne stem Van dit één hart in zonderlinge klem Van angstig wachten.…

zij sluit zo haar computer het prinsessenbed wacht op haar maar het onmogelijke is gebeurd zij is hier en de prins is daar dus kust ze morgen alle kikkers en schopt tegen haar gouden bal verliest haar glazen muiltje maar of hij het haar ooit brengen zal?…

De meinacht laat zijn koele droppels neder, ik schuil onder een lispend lindendak, mijn oude hart vindt zijn verlangen weder dat naar de lente geurend openbrak, en vóór mij is het licht der kleine kroeg, daar tiert men bij de hooggevulde glazen, al wat ik vrucht'loos aan het leven vroeg ligt in de simp'le jool dier blijde dwazen.…

En zo, na een paar flinke glazen bier, Tijd genoeg, nog geen eens half vier. Dus nam de Goedheiligman er nog maar één, En geraakte al spoedig wankel ter been. De barkeeper zei, ga dat kadootje nou kopen, Anders kun je straks helemaal niet meer lopen Sint knikte, zwaaide en kwam in de kuiten, En stiefelde daarna wat onvast naar buiten.…

bliksemschichten gezicht dat ik liefheb: gezicht van verwering als ik je tegen me aandruk voelen je haren als dons je hoofdhuid verbaast me om zijn textuur - evenals de lange groeven die van je oren naar je hals lopen de mond die geniaal aan mootjes hakte rust nu geurig tegen mijn slaap genadig als brood je handen laten mijn borsten als glazen…

Een stevige storm starend vanuit je glazen huis naar onstuimig weer. Trillende handen tastend in de duisternis suizen van de wind. Breekbaar en angstig stap voor stap, deur op een kier wind raast door je haar. Onzeker en traag verlaat je de veiligheid bereik je de storm.…

Toen kreeg je de strijd in de huishoudkast; Een fles viel op glazen en borden, De stukken sprongen links en rechts, Een wilde vernielende horde. 't Azijnstel kapot en 't zuurstel in twee, Hun scherven die slierden het zoutvat nog mee.…

Zo maar schrobben is zo zonde; Even doet ze snel de ronde Om vooral de driekwart peuken Voor het knechie in de keuken En de bandjes van sigaren Voor haar nichie te bewaren; En vergetene corsasies Zet ze thuis in kleine vasies En de glazen met de ressies Giet ze uit in doktersflessies, Want vanavond is het feest: Vijfentwintig…

Daarom schreef opa: WIndjes Daar loopt Johannes van der Linden Die laat ontzettend harde winden Daar komt er een hou je maar vast De glazen rinkelen in de kast En tante Miep juist aan de thee Waait wel een meter weg, nee twee! Dat heeft te maken moet je weten Met wat Johannes heeft gegeten.…

Geen kinders die razen, Geen stof in je glazen, Geen vuil op je stoep! Geen stenen voor krenten, Geen Brabrantse centen, Geen nachtlijk geroep! Geen vochtige muren, Geen twist met je buren, Geen snoepzieke kat! Geen ontrouw van knechten, Geen schrale gerechten, Geen slijk op je pad!…

Glazen draaideuren en domweg dat gat Op de verkeerde dag in dat jaar in de hoofdstad. Twee mannen in beige regenjassen Een donkerblauwe cape en hoge pet En langs marcherende klakkende passen. Onhandige trillende vingers en papieren lijsten De vader met de hand aan zijn hals En kinderen die krijsten .…

Tot aan de vensters komen, De takken van de bomen, En rozen staan te geuren, Voor glazen serredeuren. 'n Grijze poes zit binnen, Op het kozijn te spinnen, En 'n kanariepietje, Zingt in de zon 'n liedje.…

1) ik schets u hier een portret van een kleine man van onder zijn warrige haardos ziet hij met grote bolle ogen door zijn ronde glazen naar u allen nieuwsgierig en opgetogen niets ongaat hem aan het zicht geen ziel laat hij onberoerd; innerlijk, in figuurlijke zin en raakt de ander met een aanschouwelijk licht zo schep ik mijn…

Ik kreeg toen een glazen buis door mijn neus.De verpleegsters drukten ook wel eens midden in de nacht een breinaald in mijn arm voor bloedonderzoek. Overdag gaven ze groene limonade met heel veel suiker erin. Veel werd ik aan draden vastgezet en aan kasten en op commodes vastgebonden. Aan stekkers gezet,aan kastjes verbonden.…

Het was en is winter met deze mijnen boven me Water dat van een glazen plafond landde. Bij het ontwaken een der schragen met mijn lot bewogen Nog steeds een vormsel een duur levensmiddel in mijn ogen Zag ik in deze duisternis vonken een ogenblik maken Zonder meer een herinnering een ach en zus en zo slaken.…

Ik hef het fonkelend kristal tegen het witte licht omhoog, opdat ik goed en algeheel voortaan oprecht beseffen moog hoe deze dunne, glazen schaal, ontstegen aan de vaste voet, het onnaspeurbaar raadsel bergt van 't eigen, brandend bloed.…

weigeren gieren draaien hun schaduwloze cirkels en wolken volgen de windpaden voorbij een verdwijnende zon en de tong zoekt verkoeling in een koortsig ademende mond bleke lijven klauteren uit onderaardse gangen zoeken de schaduw van torenhoog beton blinderen hun ogen met vederlichte luiken waarachter niets dan illusies en heffen de glazen…

Wanneer je glazen staat te zemen Hou dan je rokken bij elkaar, Want anders worden slechte mannen Je benen en je broek gewaar. Wanneer ze in de hoogte waaien, Als jij zo op je trapleer staat Denk dan 's an je grijze vader Die lid is van de kerkeraad.…

De mensen op de tribune eten een glazen pudding.…

Het is Kyrië, hun vorst, geëerd en zeer geliefd, zijn feesten bieden alles wat een kabouter blieft: muziek en taart en wildgebraad en grote glazen bier. Er werd gezongen en gelachen om allerlei vertier. Maar in het gindse struikgewas daar loerde het gevaar: een oude slechtziende stroper met zijn geweer schietklaar.…