Alle inzendingen over glazen

toverde jij kwistig en goedgeefs het geloof in morgen na vandaag dat stil ons weet te inspireren om samen het verschil te maken stil nu en machteloos verslagen met dankbare tranen lachend vieren wij jouw gevend leven dat belangeloos en edelmoedig ons het gulle geven leerde kleurrijk als de nagels die jij lakte in winters wit het glazen…

of het nog eens fijntjes inwrijven, dat de dode geen lieverdje was of de hard geworden cake door het uitlopen van ellenlange levensverhandelingen van de gestorvene, hoe goed ie wel niet was, in feite nog is en zal blijven in onze harten maar vooral door het zien van zoveel echt intrinsiek hartelijk leven na het getoonde medeleven en na 2 glazen…

vervangen, de vloer was gezogen, de ramen gelapt, het plafond was gewit, de rozen op het behang (grote koppen, korte stelen) hadden water gekregen, mijn man was gebeld om het woord sorry te horen, sorry, sorry, sorry mijn jurken waren eleganter, mijn laarzen oogden slanker, het gedicht waar ik die nacht aan begonnen was lag afgemaakt op de glazen…

verwarmde De corona hield hem niet binnen Maar de sneeuw en vrieskou wel Toen 8 dagen niet buiten geweest Nu voelde buiten als een beetje feest Ik ging, corona-proef, niet mee naar binnen Voor thee met koek, kaak en chocolaatjes Hij zwaaide me uitbundig blijmoedig uit En zette de ontvangen rode en gele tulpen In een hele, hele mooie glazen…

Socrates wijsheid vriijheid natuurkrachten verontachtzamen schrikkeljaar antilope ontlopen ontmoedigen broedseizoen moeite doen oproerkraaier keizersnede ledenvergadering besloten kring filantropie tropisch sauna aura trauma startstreep stoeprand poetslap poppenkast stapelbed watertrappelen modder gooien ijs ontdooien prijzen winnen glazen…

De moeilijkheden stapelen zich op Nu hebben ze alweer een zware crisis De ongewassen mok - wat toch erg vies is – Zet heel den Haag behoorlijk op zijn kop Ze zijn daar goed in koffieleuterij Maar houden echter niet hun kop erbij…

scheutje Dreft voor mij het laatste stapje was naar opnieuw niet-zeker-weten naar zonder stiekem houden-van naar niet met onze maten meten naar leven zonder: 'ja als, maar dan' je was veel meer dan ik kan zingen want zo jezelf en zo dichtbij te vers nog voor herinneringen al te ver weg, maar nog zo mij geef mij een aanrecht vol met glazen…

in de chique achterkamer voor visite de salon geurt de geest van jaren dertig Donker rode pluche crapauds in authentiek grijs streeppatroon amper nog bezeten Even maar verschaft het zonlicht vrij entree en zucht de wind door opgeschoven ramen Weerkaatst kristal geslepen glazen en karaffen op het glanzend gepolijst dressoir Dan klooit…

ik vlak achter je Want ik wil dicht bij je zijn Mijn vingers betasten je haren Zo zacht en mooi en blond En heel snel en vluchtig Kus ik je mooie mond En eten we eens lekker geef ik een stukje vis dat zuig je langzaam van mijn vork of het iets van mijzelf is Port drinken doen we op your way En iedereen zal kijken En na een aantal glazen…

zeven dichters present te Culemborg droegen zondag kwiek hun gedichten voor thee nippend deerlijk heet uit glazen een dame was zo hard aan de luister dat geroerd de oogjes zachtjes sloten daarbij kwam kwelling in de zorg alle kijkers bleken nat en aangedaan tijdens teder en gepast onderbreken voor één dichter hoestend honds in buien…

voor een zakje glazen knikkers slaan ze je al in elkaar schoppen je aan alle kanten en iedereen die kijkt ernaar.…

Er relden geen ruzies, er blonken geen glazen, er deunde geen orgel, er zwierde geen rok. Er was nog alleen maar dat bonken en razen van de zwoegende kar en het vallende blok.…

'k Zit gerust bij volle glazen, 'k Drink de vaderlandse drank, 'k Zing een Vlaams, een lustig liedje; 'k Droom mij zalig in 't gebiedje Van mijn vrouwtje en mijn vrind; En sla 't oovrige in de wind.…

tellurische wortels naar de staart van de wolk en met gesperde muil dwars door deinende scherven zij zwermt met grillige warmte over de wereld de duisternis dicht bij haar buik buigen gulzige bloemen en daar is een hol en een poel en het kraken en zoemen van een paar draken in de avond niet veraf op een graf staande een uil staart naar een glazen…

vergaat maar die gleed toch voorbij we voelden het aan het kouder wordend gras en de avondwind die opstak het wonder werd in het donker snel verslonden na het passeren van de laatste gondel de verwachting was gedaald in het schuifelen van passen en kinderen die trokken aan hun ouders jassen de hemel sloot een donkere boog over het vergleden glazen…

Licht Is geboren zoveel kracht, pracht, smacht en zacht in een samen zijn Kijk mee door glazen ramen hoe een sprankelende vorst figuren en vormen op een bevroren oppervlak speels tekent, hoe wegen en straten verlicht worden met enig kunstmatige lichtbronnen terwijl het nabijgelegen grachtwater helemaal gladgestreken is.…

Tenzij er, ter gedachtenis, 'n Portretje in een glazen doosje, Een engeltje, of een kralen roosje, Of zo een 'monumentje' is. - Ach - werd de mens maar eindlijk wijs En stoorde hij zich aan geen praatjes, Dan kwam hij - met wat vijgeblaadjes - Wel weer terug in 't paradijs!…

Nachtenlang trok ze met me op als een onhoudbare gierzwaluw, ze deelde met mij de meest intieme feiten, ze dacht misschien ik heb hem teruggevonden maar nee ik bleek de bittere afdronk van verschraald kloosterbier in afgebroken glazen. Het versplinterde glas maakte bloedwonden in haar slokdarm.…

(voor Pier Paolo Pasolini) Als een ware Adonis wandelde je door de straten van het antieke Rome, je registreerde als een filmcamera, verliefde paartjes op oeroude stenen passeerde je met een gulle glimlach, je knip-oogde naar slanke jongemannen nabij het Colosseum en bij een warme pizza en enkele frisse glazen wijn glimlachte je vanwege de…

mij voor het eerst zonder hart op straat in zoete vakantieherinneringen woorden voor de ernst gehoord signeerden onze betekenisloze liefde achter dikke verweerde muren stuk gelezen boeken met hoge doorkijk ramen onder het half gesloopte dak van een oude suikerfabriek in een boerenland vol dromen viel het maanlicht door gebroken glazen…

Heer, wat doen de stomme glazen als er twee of drie dozijn in het lijf gegoten zijn! Als de wijn begint te stijgen naar het hoge zinnenslot, dan zo wordt een wijs man zot, dan zo moet de rede zwijgen. Straks het brein op stelten gaat als er Bacchus'lucht in slaat.…

Besloten deelde wij het beeld de muren als glazen kassen. Er was geen oceaan te groot om onze onschuld te wassen. Het kernpunt keerde tegen ons de zwaartepunt als een waarheid. Om samen apart te wonen bleek een blinde vlek in de strijd. Wat wij samen niet konden zien is dat er iets schuilt als gevaar.…

Harold Schorren verwelkomt en wijst op de glazen collectekubus voor een gift na afloop Ik zit op de achterste rij in de Pauluskerk te Breukelen, een multifunctioneel kerkgebouw waar beeldende kunst, moderniteit, architectuur, instrumentale en vocale religieuze composities elkander treffend bevruchten: "'N SCHITTEREND FORMAT" Ik…

Die stalden ze uit voor de glazen Met kropsla en kool er doorheen. Ze werkten en plasten en stoeiden, Ze zoenden elkander zo teer. De vloeren die blonken als spiegels, Ze boenden hun ruggen op zeer. Het vrouwtje zat achter de toonbank, Zij prijsde de mandjes met fruit. De man nam een kijkje van buiten En lachte haar toe door de ruit.…

zelf sliep in ons bed, we kusten elkaar de mooiste gedichten en vreeën getweeën een sonnet de buurt was blij dat wij hier woonden, de buurman harkte onze voortuin aan jij vulde je maag met wat je droomde en ik vulde dat met liefde aan de lotto won ik zonder te spelen Jij breide mijn sokken zonder wol en ieder mocht in ons samen delen, onze glazen…

middernacht Perfectie genoten in je ogen, nagloeiend om met mij te blijven dromen lang en verder voor de gesloten slaapkamerdeur wacht Bruut geweigerd Een kille zoute blik die bijt Je af en weg en snel Want binnen zal ik slapengaan, alleen dromen worden nachtmerries Naakter dan bedekt door bezweet Zonder verhalen maar met gebroken glazen…

Zoals een glazen bierkelk óverstroomt, Door bellend schuim, geelwit gezoomd, En wat nog gistte in deez' beker, Verflauwt van stroomgoud, wordt steeds bleker Kleur, spoelt dan, zacht stuwend, langs de rand, 't goudwit gerstvocht droppelt op mijn hand.…

Muziek, ze speelt zachte noten op de achtergrond, van niets stoelen staan wanordelijk weggedrukte vragen, bergen glazen fonkelen schuimen onbeschrijfelijk mooi, misten in perfectie stil het praten van de mens.…

Op glazen platen liggen rijen. Een snotneus is er voor d'r snuit en als ze met d'r vriend gaat vrijen dan kiest de vrouw een wipneus uit. Met feest- en wijs- fopneus gaat er geen dag voorbij of zij heeft lol. Met haar collectie neuzen staat er in haar salon een gokkast vol.…

rond mensen klapten met hun open mond hij sprak waar is hier toch de stammenee het ritselt kwinkt aldoor in mijn portemonnee men wees hem de weg hij verordonneerde chateaubriand in de wijnkoopmansboter met friet en majonèse d'r bovenup gesméte als vooraf breekbrood Geelse zwarte pensen twee tikkeneikes een teljoor droge hespen breng de glazen…