Alle inzendingen over glimlachjes

Uri-noir het is daar altijd een beetje donker Een ter-miet: een miereneuker Onderscheid: waarom nou? Piedestal: leuk standje Hij had dia-rree, bijna dagelijks Dia-gram: dagelijks boos Een oli-fant: een verwaande dronken kerel Wat is een ander woord voor een mop over een groep muzikanten? Een orkestbak De pennenlikker schreef nog altijd pennetratie…

Een onderonsje fluisteren een vogel fladdert de felle zon warmt kinderhandjes gevouwen glimlachjes kleine stemmetjes boeiende levens.…

Kilometers kusjes Is de afstand die ons scheidt Urenlange glimlachjes Dat is slechts de tijd Op basis van vertrouwen In vriendschap graag geïnvesteerd Door van elkaar te hou’en En straks met liefde uitgekeerd…

Ik geef een hymne aan de wind en tover een leger van glimlachjes die stralend hun zaadjes verspreiden. Ik open mijn voeten en laat de aarde stromen.…

door hun donkere zijn en kleine verwarde hartjes midden schemerige winderigheid ril ik onzeker met hen mee stil hopend dat de zon met warme stralen hen tot ontvlamd verlangen in mijn wereld verbreidt als aanhalige glimlachjes midden mijn gedachten neerschrijft…

Een plein Vergeven van vreemdsoortige tweevoeters Die zichzelf ‘mens’ plachten te noemen Belachelijke clowns Weerzinwekkende glimlachjes Vergeefse hoegaathetmetjous Een groen blaadje Geschonken Aan een geile, ouwe zak Soldaten in Irak Oejgoeren en melkveeboeren In het getouw Tegen het ouwehoeren Van een regering Die maar niets wil leren…

worden uitgestort over de uitzinnige menigte brallende onzin wordt ongeloofwaardig in gedachten gedruppeld omhooggestoken mee-eens vuisten doorklieven de lucht opengesperde monden stoten instemmende oerwoudachtge geluiden uit de dikdoenerige figuur op het podium verbergt met subliem acteertalent zijn minachting met gespeelde glimlachjes…

Kleine glimlachjes dobberen in het water waar ogen speels kringen trekken als kleine lichtjes die in een processie de wereld rondgaan. Bomen schrijven tekens in de lucht, vogels lezen de wolken die als pluisjes dromen de dag intrekken om telkens ergens anders leven op te wekken.…

Het uitschuiven van glimlachjes. De warmte van het wisselgeld in de hand. Het louter theoretische van ware arbeidsvreugde. De bereidingswijze van perfecte risotto. Zonnegloed in amber. -------------------------- uit: 'Woekering', 2005.…

Een stil verdriet van geluidloze snikjes en bittere glimlachjes. Om die irritaties, die levensloop spaties, waarin wat men niet mag zien ook niet lijkt te deren onder de zon. Het prima een wereld van stil verdriet lijkt te verhullen.…

je bent uit licht geboren ogen sprekender dan woorden in fijne lijnen tekenen de jaren je liefdes en de kleine pijnen ik penseel geluk in de kuiltjes van je wangen om daarmee de warmte in je glimlachjes te vangen in zachtrood bloeien sensuele lippen open het puntje van je tong heeft deze weg ondeugend veel gelopen je houding draagt…

het leven verandering jullie glimlachjes vragen aan de nieuweling de probeerder eisen jouw gedicht schiet als dichtwerk tekort vragen aan het leven en dat soort maar zelden vindt ze maar eens jullie en mijn eerste dagen erkend herkend ingeschat ach wat jullie en mijn dagen zuur bij 't eerste kontakt maar nooit melden zij…

Ooit bevatte dit doosje zuiver glimlachjes van filigrein ogen spraken nog ongelogen voor geluk was het te klein.…

donkerrood fruit witte chocolade dan wel kruidige rosé van druif tot glas prachtig en uitdagend bloeit de wijngaard met pittig de helling soms tussen het dal en de top zij brouwt een glimlach door samen te genieten tot plots het afscheid in de kleurrijke herfst haar de adem beneemt als dauw op druiven druppen nu de tranen als glimlachjes…

Langzaamaan verschijnen er sobere glimlachjes op de eerst bedroefde gezichten. De tocht wordt lichter, de vogel blijft ons volgen met zijn gezang, maar wij, wij zijn niet langer bang. We brengen je weg in de wetenschap dat elke vogel met een stem als deze zomaar een overledene kan wezen en in dit geval mijn lief, ben jij dat.…

Je ziet de poppen ter wereld komen in het gras: een vloedgolf rode glimlachjes, lichamen met een eerste adem uit Taiwan, om nooit uit te blazen. Vogels, bij honderden, zijn nodig om deze meisjes op te pikken: bouw nesten voor ze in het bos, ga broeden op hun huid zolang het zomer is en trek dan weg.…

IK wist het direct, jij bent mijn ware engel, zeker na enkele verlegen glimlachjes die we uitwisselden en verleidelijke blikken. Na een goed uur kwam ze op me af en vroeg me ten dans. Onze handen en lichamen verstrengelden zich, we waren één. Ik was in de hemel, de zevende hemel...…

de liefde kwam met de noord de oost de west en de zuidelijke wind over Moeder Aarde de zonnestralen schonken warme glimlachjes van geluk met de regen kwamen tranen want wie huilt nu wel eens niet moet de schepper van dit aardse dal gedacht hebben we wandelen over kronkelige paden soms zijn ze bedekt met keien of zitten er kuilen verscholen…

Herinner me nog goed de tijd waarin wij dromen deelden net zoals vele glimlachjes, lachjes en strelingen waaruit vonkjes van hartstocht, liefde en verliefdheid ontstonden Het verlangen met brandende lichtvlammetjes, ongezien en onmeetbaar.…

Driftig wisselen we glimlachjes onze gelijkgestemde tekens. Maart nadert over de lauwe rivier. Ze streelt de knoppen verzadigt de ochtend die rinkelt met vliegende pluizen met de luwe beweging van de zon die haar boogbaan rekt tot in de top van het gewelf Omkranst van glitter en gloeiend geel. Kan je een straal proeven?…