50 resultaten.
Bij het krieken van het ochtendlicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36 Een simpele hoeve tussen grazige velden
met koeien in de wei.
Ik ontwaar bij het krieken van het ochtendlicht.
Een nieuwe dag toont langzaam zijn ware gezicht.
Ik stap onwennig voort naar het ochtendlicht.
De eerste zonnestralen ontsluiten wat de nacht
heeft verdicht. Een haan kraait het ochtendreveil.…
Indolente kompaan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 vingerhoedjes
opportunist
van blauw maanlicht
en de zon klimt
over groene agrarische leugens
er is nergens stilte in jouw leegte
maar ademtocht verraadt
geen muizenissen
bij het konijnenhol
je naait, breit en haakt
maar niets doe je
voor plezier of lol
opportunist
van bruin schoenenleer
de schijn blijkt zonlicht
over jouw grazige…
Onoverbrugbaar verleden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 772 Voor M. 1961-2010
Als het leven geruisloos loslaat
in verborgen leed
en geslagen wonden
niet meer helen
zingt de raaf zijn
nachtelijk zwart
in verdoofde schelpen
overbrugt de te zwakke adem
de kloof naar gemiste liefde
tevergeefs
wanneer het kind van de rekening
de belofte overneemt
de hoop op grazige weiden
voor heilige…
Hoe zij gaat
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 773 Buiten komt een tram voorbij
vult mijn hoofd met gezang
Van grazige weiden en zo
maar slechts een tel of twee.
Daarna eist leegte de ruimte op
in het hoofd, mijn moeders hand
rust nog warm in mijn koude hand.…
Dionysus**
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 883 Als ik naar je kijk
kan ik zien
hoe oud je bent
maagdelijk wit
stro geel
rijper paars
ouder bruin
als ik je geur opsnuif
ruik ik je afkomst
fruitig floraal
grazig vegetaal
dierlijk animaal
als ik je aanraak
voel ik
je huid
koud
warm
vet filmend
schraal en strak
tintelend
op mijn tong
als ik je proef
ben je overal…
Sterven van een lief konijn
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 846 zwart konijn
Met op zijn neus dat witte vlekje
Is bezig zijn laatste adem uit te blazen
Hoe erg kan het sterven voor haar zijn
Acht jaar heeft ze ons liefde gegeven
Uitgeteerd kijkt ze me smekend aan
Wil mij nog eens geen voer maar liefde geven
Ach lieve baas het is zowat met mij gedaan
Ik hunker naar je strelend aaien
Ik ijl van groene grazige…
Soep
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 342 Eerlijk vlees van grazig rund.
Vermicelli, wortels en prei.
Een paar bosuitjes natuurlijk.
Peterselie en een snuifje zout.
Tuingroenten in oma's pannetje.
Blauwe vlammetjes dansen onder de pan.
Malse soepballetjes laat ik zwemmen.
Prettige vetoogjes komen bovendrijven.
De geur van mijn jeugd stijgt op.
Mijn oude moeder komt tot leven.…
Van alles
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 225 Van alles heb ik
Moeten leren -
Koeien melken
In de grazige wei,
Aren lezen op het
Verlaten korenveld,
Maar evengoed
Over de Maagdenburger
Halve bollen moest ik alles weten,
En over het smeltpunt van goud,
Het gevaar van vloeibaar
Kwik voor de trouwring
Die ik misschien ooit dragen ging,
Van Immanuel Kant
En zijn reine Vernunft…
Het licht schijnt in de duisternis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Expats, gastarbeiders, mensen
die geen kant op kunnen en blijven
dromen van een vrij leven
als herders en veeheren
in een eigen land
van grazige weiden, melk en honing
de oude belofte
De jonge mannen verlangen
naar de mooie meisjes
van het noorden
terwijl zij hier het werk doen
in de delta, waar ze zich thuis voelen
in de verhalen…
S t r o o m
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 678 in je buik op jouw wenken
vooraleer de dag is dichtgegaan
grote rivier, in jouw water zwemt mijn weten
- papieren blaadje van een vlinderbloem -
jou zal ik zijn, in jou wil ik heten
een nieuwe naam nooit eerder genoemd
in mij kabbel jij je klaterend lied
- snaterend spel van klanken -
in mij woon jij in verborgen gebied
en biedt mij je grazige…
Danser in Elysion
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 228 Mijn zus beitelde haar afscheidswoorden
diep in mijn hart, in het eelt op mijn ziel
was vrij toen ze in vergetelheid viel
zoekend naar het licht dat elders gloorde
Zag haar weer in droom - vanop 'n grazig strand
haar drijvende graf deinde zachtjes mee
op Darckheims groen-golvende meersenzee
'n wijze wind blies d'r naar de overkant
Want…
Veldkrekelgeluiden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 40 veldkrekelgeluiden
Langs oude zandwegen met schrale bermen
Sferen die op zomers voorjaar duiden
En visioenen die zich over innerlijke rust ontfermen
Het rustgevend gesjirp komt je tegemoet
Trillend zonlicht gelardeerd met warmtevisioenen
Het landschapsbeeld waarin jij de vrede ontmoet
In volle tred met je wandelschoenen
Uitgestrekte heidevelden en grazige…
GELIJK HET GRAS
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 146 Want, te weinig vocht en je verdroogt, teveel
Water en je verdrinkt, een hittegolf en je
Verschroeit
Te horen krijgen dat zij op het nippertje
De strenge vorst overleefde en nu in grazige
Weiden verkeert
Dat enerzijds mest haar geen kwaad berokkende,
Hoewel het anderzijds geen haartje scheelde of
Zij was geworgd tussen twee stoeptegels…
Zang (Rozemond, hoor je spelen noch zingen?)
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.642 ‘t Welig vee op zijn grazige zoden,
O mijn min, ons te bruilofte noden.
Al haar gezicht, haar gebaar en haar spreken,
Lopen in ‘t end van de minnelijke treken.
Op, op, op, eer de zon in de dauw schijn’.
Laat ons alle gedierte te gauw zijn.…
- als nevel optrekt -
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 860 als nevel optrekt
geeft de aarde schoonheid bloot
ontwaakt in mij heftig verlangen
mij neer te vlijen in haar moederschoot
deinend op het wuivend graan
een bloem om kleuren te bekennen
appelboompje, bereid zijn vruchten af te staan
grazig als een grastapijt waarover prille pootjes rennen
als nevel optrekt
krioelen krolse beestjes nog dauwdronken…
GEDACHTE
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.797 De bloem, door gure najaarsvlagen
Verschrompeld en verdord en van de steel geslagen,
Verrukt het oog niet meer;
Maar als de lente naakt, de winterboei verbrekend,
En langs het grazig veld de schoonste kleuren tekent
Dan rijst zij schoner weer.…
De jacht
poëzie
2.0 met 3 stemmen 1.604 Ik heb haar lief, die grazige eenzaamheid,
Waar ik de zachte hartslag van de tijd
Nog kalmer dan het eigen bloed voel kloppen,
En, schaduw werpend langs de heuveltoppen,
Gods zegen in een wolk mij tegenglijdt.…
De morgenstond
poëzie
4.0 met 2 stemmen 670 Hij melkt, blijgeestig opgestaan,
Zijn kudde, vrij van wrange zorgen,
En voert, al zingende, elke morgen
Het grazig zuivel steêwaart aan.
Hoe ligt de dauw, bij zilvren droppen,
Verspreid op bladers, plant en kruid.
Zie, hoe zich elke bloem ontsluit:
De morgenstond ontluikt hun knoppen.…
AKKERLEVEN
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.037 Dikwijls voert hij met zijn raên
Grazig zuivel steewaarts aan.
Appels enten, peren plukken,
Maaien, hooien, schuur en tas
Stapelen vol veldgewas,
Schapen scheren, uiers drukken;
Zeven kinders en een wijf
Zijn zijn daaglijks tijdverdrijf.…
Mei (Boek I)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 7.351 Zij zeiden alle hare namen, 't water
Komt daarbij in den mond, de geele nelken
En vroolijke violen die de kelken
Zacht bengelen doen door het grazig mos,
En koude sneeuwklokjes bij kreupelbosch.…