Alle inzendingen over groetende

mezelf in de spiegel groetend maak ik een eind aan de eenzaamheid en lach me maar weer eens te barsten…

Adressen te weten waar je heen armen die je ontvangen (geen punt van elleboog of aarzelende afstand) Een lach, blijdschap om jou, jij om die ander, die geraakt wil jou aan durft raken, een wederzijds vertrouwen. Dat plots bijzonder blijkt…

Als een tedere ademhaling de sneeuwklokjes groetend en beschermend.…

In de Wilde Kaiser, Tirol: Bergen als spitse kathedralen en in de dorpse dalen fallische kerktorens beide zich richtend op de hoge hemel God erend en groetend en daartussen op smalle en brede paden de wandelende mens: Grüss Gott!…

in een ontwakende tram wordt een vrolijk groetende hond op de foto gezet een andere zit op schoot bij het stoplicht staat een moeder met kinderwagen en een mobieltje in haar hand een schrikbarend tijdsbeeld langzaam ontwaakt de stad en sla dit alles gade op een manier die anders is dan gisteren…

Dankbaar voor mijn zorgen stralen ze keer op keer gemeen groetend...tot morgen dan treffen wij ons weer.…

we lachten blauwe wangenwolkjes dicht bij de zee vielen in armen van zandgegolfde duinen langs groetende halmen en de wind om ons heen we bekleedden de liefde met zonzomerse zoenen onwetend van de woorden die het tij heel zachtjes schreef met een mondvol sterren bewoog jij je schaduw toen ik langs de stilte van dromen gleed…

groetend stap ik de ochtend in en tover vele vraagtekens op gezichten die 't huilen nader staat dan een ontwapende glimlach steevast wandel ik verder alwaar hondenuitlaters een vrolijker humeur bezitten groeten zij spontaan terug vol groeiend enthousiasme kuier ik naar de uitgestrektheid waar zand tussen m'n tenen kriebelt golven het…

de winter waait alleen wat kil achter groene voile herfst vertrapt door lentetijd haar strijd heeft aangezet gewassen jaarlijks sterven nu zomaar overleven waar niet altijd het zonlicht straalt naar buiten snel ter been groetend naar de bijna kale wilgen waar al een liaan gedijt boven gekrokust bloemenbed wie wil zo’n beeld niet erven…

tenslotte maar de Drentsche man zo één die uitkijkt over landerijen met een tevreden blik van wat er ook gebeuren kan het zal wel weer betijen gun mij een landelijke man die als de boer over zijn hekje als "eigenaar" genieten kan van weiland, akkers, boerderijen want niemand komt daar verder aan schenk mij toch de tevreden man die groetend…

jij wist je als geen ander te kleden met de meest charmante gezegdes uit de galanterie encyclopedie woorden en zinnen pasten jou perfect kleuren gaven nog een extra cachet aan het schitterend geheel zelfs fonetisch klonk beschaving uit het emotioneel elkaar voorbij gaan groetend met een uiterst vriendelijk gebaar waar etiquette…

Bij de buren klinken groetende geluiden in uitgelaten vorm met de jeugdige spiraal zonder dure slotsom langs oprotpremie, geen mishandeling voor ontnuchtering ze weten wil waar dat vandaan komen goed voor mag zijn schijnt mijn bevestiging overeenkomstig haar lenigende kijk op het wereldbeeld in het achterhoofd.…

In de zachte trekken van je gelaat tekent zich opnieuw de vreugde uit je kindertijd Als galopperende paarden laat je jouw gedachten de teugels vrij En wonderlijk hoe de boom zich gekromd heeft door het zuchten van de wind Alsof hij een buiging maakt naar het groetende zonlicht en de wassende maan Ook wanneer je handen generfd…

Een stukje rijden, in de schitterende natuur je ziet af en toe een mens, al groetend vervolgen we onze weg door ‘t schitterende mooie groen. Een stukje rijden, in de prachtige natuur zoals je nog maar weinig ziet, heel veel mensen passeren we, ook fietsend, lopend en rijdend, door ‘t mooie groen!…

wat langer waren mijn benen maar niet zo dun waarom ben ik in het donker altijd banger en voelt het alsof ik mij geen geluk vergun was ik maar wat knapper waren mijn ogen maar niet zo dof waarom ben ik niet vol kracht en dapper en lijk ik in de liefde een stumperende sof morgen zal ik stoer, geliefd en prachtig zijn fiets ik wuivend, groetend…

Geluk zit in elkaar tegenkomen, een groetende goeden dag wensen al zou de regen naar beneden plenzen Geluk zit in ’t lachen van een kind, een schaterlach van jezelf geluk zit in datgene wat normaal is, want zeg nou zelf: ongeluk kunnen we allemaal wel over onszelf afroepen.…

bij lange wissel-beurt aan 't laatste levens-maal dat wij gezaêm genieten en laten, uit de kelk van hunne handen, vlieten het welkom-water, dat het stof der reize wast, over de voeten van de Dood, de derde Gast,- -Lieve, o Troost mijner ogen, en gij mijn Liefde, o Leie, dan zal mijn hart voor 't laatst zich in uw zijn vermeien, en zal ik, groetend…

Dromen van stranden zonovergoten, palmbomen vriendelijk groetend Schattig stukje God meeslepend warm het universum dankend. Bengaals vuur danst een mooie toekomst in Totaal vervoerd door pure zo schone min.…

Want komt gij, van wijd nog Erken ik uw stap; En 't hart wil mij breken Beklimt gij de trap; En zie 'k u verschijnen Ik beef als een riet; En lacht ge mij groetend, De ziel mij ontvliedt.…

Hemelverschijnselen indrukwekkend licht dichtbij en boven het oostelijke horizon valt mijn gezicht op witte haren de belangrijkste heldere sterren stijgen groetend op naar jou.. en boven glimlacht avondrood elegant, als wijze vrouw bewondert schilderkunst de rode lipstik, die je droeg.…

contrasteert roodachtige tinten waar mirre, goud en ivoor het ebbenhout aanraakten ebbenhout ter aarde vrij licht flatterend de eenzaamheid aardbeigouden doorheen zo'n moeilijke tijd wenend dreigen parels te bevriezen parelmoer schittert het verdriet tussen zwerfkeien, viel het laatste groen bekoort het warme ebbenhout de aarde niet dekt groetend…