Alle inzendingen over groter groeien

02-08: ik zie de Vrouwen Acht Ze kunnen mij zo boeien als ze roeien en groeien als hun krachten samenvloeien ’t Is brons… ik zal goed slapen deze nacht Ranomi’s gouden blik… ik ben in de ban Daar lig ik dan weer uren wakker van…

alsof het leven eeuwig is steeds onderweg en groeien liefde vindt een onsterfelijke weg de dood lijkt een verre horizon een beperking van ons zicht de wereld is rond en de maan vertoont achter de wolken licht…

Klim over bergen vaar over zeeën trek van land tot land kijk naar bloemen kijk naar bomen luister naar vogels geniet van vissen groei met seizoenen mee bezoek de mensen leef in geluk met dromen.…

Hij is minister in dit kabinet, En dus helpt Ronald Plasterk hard te snoeien, Nu blijkt dat hij zijn baard heeft laten groeien, Is het een stil protest, daad van verzet? Ik ben benieuwd, straks na een week of negen, Of Mark er óók een sik van heeft gekregen.…

Ik rook mijn sigaar en zie een mooie askegel groeien. Ik rook aandachtig en besef, dat ik leef van as tot as. Zoals ook tabak weer as wordt. As leert ons genieten. Genieten van het moment. As relativeert.…

De mensen, ze kunnen zeggen en doen wat zij willen maar zullen nooit ofte nimmer mijn groei en honger naar geloof ooit kunnen stillen.…

De CO2-emissie gaat omlaag Althans, vooral van energiebedrijven De vliegsector blijkt juist veel bij te schrijven De groei gaat snel, verduurzaming te traag Trouw aan haar naam en functie toont de luchtvaart Dus ook bij verantwoordelijkheid haar vluchtaard…

in de lentewind wuift wit boorduursel langs de smalle weg op pas gemaaide velden wordt een mestsilo fel beschenen door even doorpiepende zon in razend tempo groeien aardappels en maïs in de schoot van de aarde…

Bejaarden schoppen weer een hoop lawaai En gaat Jan Nagel zich ermee bemoeien (Waar hij gelopen heeft wil niets meer groeien) Wie weet dan nog wie wat was, Klein of Baay? Zo maken ze de oudjes horendol En rijp voor de terugkeer van Henk Krol.…

Er is over zoveel te schrijven over een grasspriet bijvoorbeeld, hoe die tussen tegels weet door te dringen, groeien wil, begeleid door een paars bloempje. En dat zou ik weg moeten halen, snijden met een scherp mes, omdat anders de gemeente gif gaat spuiten.…

Georgina propageert het okselhaar Ze wenst heur haar daar niet meer te verfoeien En heeft die kabeltouwen laten groeien Zo blijft de tijdgeest steeds recyclebaar We zien alleen van buiten de verschillen En volgen wat we menen dat we willen…

Door het volhardend duister Kriekt onverwachts het Eerste straaltje ochtendlicht, Het dringt zelfs door In het verste hoekje Van het huis waar het Normaal gesproken donker is - Jong licht, dat nog Groeien moet, en toch Al de eerste zachte Schaduwen in zich bergt…

Alleen woorden in gedichten, kunnen ontkiemen, groeien en sappige vruchten dragen.…

Als de jaren verstrijken en het besef gaat groeien dat je vaak op valse meningen had vertrouwd omdat het moest zal je later tot je schrik bekennen hoe twijfelachtig alles kan zijn wat jij daarop hebt gebouwd vertrouw dus niet alles maar toets In de geest van René Descartes…

'Hier is een eigen sleutel van je cel Straks mag je zelfs een middagje naar buiten Daar groei je van, zeggen de therapeuten. Dus kom je bij de poort, druk op de bel Maar zweer dat je naar eer en naar geweten Op tijd terug bent voor het warme eten.'…

Alleen de beste vrede wensen maakt Kerstmis voor de rest wel heel kil Ook zij van een eerder troebele wil behoeven vooruitzicht als mensen Moge welzijn verder groeien op Aarde Die toename is duurzaam van waarde…

je stille glimlach in de straten tussen gevels steeds kleiner loopt de nacht mee in lijnen grijs of zwart de huizen ademen de ochtend in minnaars de zijden kousen nog glanzend tussen hoofd en buik de wil tot meer of ik van je houd vraag je en ik glimlach wanneer de lichten uitgaan in een stad die groter wordt je gooit…

Het gras van de buurman is inmiddels groener en zijn aardappelen groter.…

een opgestoken hand van de overkant van een opgebroken straat zomaar onverwacht staat de buurman te zwaaien voor het eerst na maanden laat de wereld maar groter hier verkleint ze elke dag hand over hand per knipoog ook of even de deur tegen en mag er suiker bij?…

Mijn kar is groter dan die van jou. Vergeten en verliezen zich. Totdat de burn-out daar is. Dan zien ze ineens het licht. Eenmaal bijgekomen en weer fit bedenken ze of daar soms geld in zit.…

Haar vleugel gescheurd Door etterende wonden Die van binnenuit Hun weg naar haar fysiek toe vonden Oneindige duikeling Van utopie naar een hol leven Ze koos voor haar hart Waardoor ze uit de hemel werd verdreven De moeilijkste weg Naar het grootste geluk De kans veel groter Dat alles mislukt Vertrouwend op het lot En een toekomst…

Gesteld dan dat ik groter was tot kosmische proporties uit kon dijen. Ik zie daar, schurkend in mijn jas en trouwens onderweg naar jou, voorlopig nog van af. (voor Roelien) ----------------------------- uit: 'Tot zover', 2002.…

Want onvervuld blijft het verlangen levend, de leegte zoekt een vorm, ongrijpbaar anders, verbindend tot grotere gehelen. Want onvervuld blijft het verlangen levend, geen danser zonder dans, geen licht tenzij het groot ontwaken leidt tot delen.…

Maar gedreven door die sterke lieve kracht ben je bereid een kloof te overbruggen groter dan jezelf. Daar aan de overkant weet je dat loslaten de hoogste vorm van liefde is omdat jij die kunst verstaat krijgen anderen die je lief zijn de kracht om jou vast te houden.…

hoe je zachtjes slaapt en hoe je zelfs mijn hand niet wilt, wit en weggetrokken in de waas van niets rechtop steunt de stoel het oude lijfje niet veel groter, dan het kind dat in haar ogen nestelt langzaam steelt de dood jouw immer grijze haren uit de wirwar van vandaag mijn hart bloedt witte dochtertranen langs jouw stille wang…

het werd stil, het werd anders het werd ook veel meer dan onvervangbaar of een lang verhaal beelden mompelden over troost alsof de dans van chrysanten hen verwarde in eigen, uitgesneden armen de wereld was ook niet groter dan de aders van steen, uit het zaad gegroeid dan de zekerheid van de aarden weg tot het verlangen naar jou bij jou…

Niemand heeft groter liefde dan die opgaat in ander, elk ander.…

In een grassprietje of iets groter het madeliefje zit al een poëzietje. In een blad de nerf of in de zon de glinstering van een glasscherf, ook daarbij is sprake van poëzie. En woorden veel of weinig gesproken of is er niets gezegd... een paar geschreven slechts, zelfs dan is er poëzie, echt!…

Het wekt verbazing dat ik in gedachten bomen laat wortelen met meer inzicht dan jouw achterdocht in diepste overpeinzing kan bevatten maar in jouw ogen lijkt mijn wereldrijk niet groter dan het pad achter de bossage wanneer jij danst heb je niet meer dat houterige waarmee jouw gebarentaal bekendheid verwierf misschien moet je…

soms denk ik aan het eind van een lange dag het is tijd een stap terug hoe het zal zijn wanneer niets meer zich strelen laat, afstand onvermijdelijk spreekt in alle ernst voor een groter leven nachtogig zonder handen om te bereiken of je lichaam dat woelt in een doodgewone taal soms denk ik over loslaten en wie er na komt wanneer…