inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.351):

in stilte

.

hoe je zachtjes slaapt en hoe

je zelfs mijn hand niet wilt, wit
en weggetrokken in de waas van niets

rechtop steunt de stoel het oude lijfje
niet veel groter, dan het kind
dat in haar ogen nestelt

langzaam steelt de dood jouw immer grijze haren
uit de wirwar van vandaag

mijn hart bloedt
witte dochtertranen langs jouw stille wang

.


Zie ook: http://www.switilobi.nl

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 10 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 367

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Quicksilver
Datum:
13 oktober 2010
Email:
dvdvthhotmail.com
Zo mooi ontroerend aangrijpend gedicht!
Naam:
ingridvoerman
Datum:
11 oktober 2010
Email:
steveniingridhotmail.com
Ontroerend mooi geschreven.
Naam:
Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:
10 oktober 2010
Email:
cobytjeertlive.nl
Vol ontroering gelezen. Prachtige poëzie!
Naam:
Martien Montanus
Datum:
10 oktober 2010
Email:
mamamoloxs4all.nl
De langzame verwijdering van het aardse......aangrijpend neergezet Switi Lobi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)