Alle inzendingen over haagse schonen

vrijheid kopen een minuut in Den Haag is dood gelopen…

Jazeker wel, in den Haag, daar woont een graaf of zijn zoon ook Jantje heet, is iets wat ik zo, echt niet weet. Want in den Haag, woont ook een graaf die echt wel zeker weet: hoe of tie, van voor- en achter heet!…

Den Haag, je bent geboren uit het feest van een graaf, in zijn bossen, zijn vijver, zijn duinpan.…

't Haagse stadhuis is spierwit en niet grijs hoog en strak genaamd het IJspaleis Buiten spuiten fonteinen zomaar uit het niets liep Hulshoff's kelder onder geinig toch zoiets De Haagse tramtunnel ook 'n verhaal op zich duurde zeven lange jaren voordat dat zwembad was gedicht Ook hebben wij nou tieten tieten van Den Haag belemmeren…

Den Haag (stedengeur) Haagsche Kak schijnt erger te zijn dan het twijfelachtig gebak van die naam, dat trouwens alleen in Den Haag te ver- krijgen schijnt te zijn.…

Ik heb er schoon genoeg van, riep de man Bij harde vakbondsacties in de schoonmaak Vandaar dat ik hier fel over mijn loon waak Want dat is iets dat best royaler kan En toen ik naar zijn inkomenseis vroeg Toen zei hij kort en bondig: schoon genoeg…

Als huisman met een ijzeren plichtsgevoel Moet ik per dag 10 kilometer joggen En ook nog eens een aardig stukje bloggen Ik laat de boel geregeld dus de boel Nou hoor ik laatst mijn buurvrouw, per abuis; 'Zó smerig , 't is daar net 'n ziekenhuis !…

niet al dat gezeur wil je weg ook uit de sleur van dagelijkse beslommering en goed bedoelde bekommering even alleen zijn en alleen met enkel jezelf om je heen voor rust en denken maar ook bezinning en weg te doen wat bagage uit je rugzak want ook die raakt ooit te vol is het tijd die wat te legen dat wil dus zeggen je hoofd schoon…

Hoe schone is Moeders tranenlach, wanneer het kindje teer haar zoent en stamelt: “Moeder!” ach, de aldereerste keer!…

Zoete geur vol verleiding lokt me dichter sluit mijn ogen laat me meevoeren naar daar waar liefde door de kanalen stroomt wilgen niet meer treuren maar de verrukking omarmen bloemen aanlokkelijk hun kelk heffen vlinders het hoofd op hol brengen zoemt blijdschap tierig rond in deze weelde wiegen bladeren op het ritme…

De waarheid bij nacht heeft hier niet veel om het lijf nu je naast mij ligt blijf je voortaan onzichtbaar licht in tijdsverblijf schoon in jouw vergankelijkheid neem ik ontvangst van jouw muze met kleine gebaren omring ik de liederlijke lethargie van jouw ontheemde bestaan iets in de intensiteit heeft een vacuüm doen ontstaan terwijl…

ziljoen zeepbellen spoelen wassende wolken soppen de aarde…

hoe schoon is het wanneer de dag zich opkrult in de nacht zodat ze precies in mijn handpalm past met mijn andere hand strooi ik dromen van ver die alleen zijn weggelegd voor hen die ze willen ontwaren…

En daarom stellen zij nu aan de kaak Mijn honderdveertig pond schoon aan de haak.…

En mijn schone zelf.…

onder de grijze lucht van de stad voorbij de zwarte gebouwde gebergten het kerkhof gras overwoekert een eenzaam kruis als een goddelijke ingreep daalde hier een regen van gloeiend lood neer het schone schemert in het verval…

Haags hopje loopt Delfts blauwtje...…

De meidoorn bloeit al sneeuwwit in de haag en ik er maar kijken naar…

(met dank aan Willem Kloos) ik ben een God in ’t diepst van mijn gedachten het Haagse luchtruim is mijn hoge troon ik wijk niet voor de dreiging en de hoon van hen die mij vervloeken en verachten Oost-Indisch doof ben ik voor jammerklachten een stad aan zee, ik ben een autochtoon u bent lakei en veegt mijn straatje schoon mijn schrikbewind…

Jan Peter raadt ons zeer indringend aan Om na het driften, dwarrelen en stuiven De sneeuw van onze eigen stoep te schuiven Het land blijft dan op eigen benen staan De Kamer moet hém straks ook maar bewegen Om rond Irak zíjn straatje schoon te vegen. ---- Den Haag.…

ach, zie hem liggen in de wieg, een schatje hij heeft een geelgroen truitje aan en kan al met zijn vuistjes slaan geweldig ook dat Haagse haar ... een matje tevreden ligt hij op zijn duim te zuigen want Haagse baby's huilen niet ... die juichen Zeer binnenkort wordt het 500.000e Hageneesje verwacht.…

niets schoner dan luikse vrouwen in zachte ronk na de vrij in een partij teedre inbreng van edele delen uit bergen henegouwen met voldane lach onder lakens van leidse makelij uit natuurhistorische rapport thans gebleken er kan op inbrengtijd één derde gekort gericht geassembleerd blijft ook dan de ronk gegarandeerd…

wereldwijd en zeer beschaafd genoten de receptuur is aan het brein ontsproten van Jahweh of een duivelskunstenaar de lekkernij verdient een schouderklopje een loflied met een smakelijk refrein of beter nog ... een standbeeld op het Plein het wint van chocola, gebak en dropje al is het slechts een centimeter klein niets is er groter dan het Haagse…

Mama wist niet dat zoonlief was geschorst, Dus pakte zij zijn tas in met zijn boeken, Zijn thermosfles, een pak gevulde koeken, Zijn brood en ook een appel voor de dorst En omdat hij niet zonder kon op school Natuurlijk ook zijn lievelingspistool.…

Kruip door sluip door in Den Haag Centraal hier gedril daar geboor herken ik niets van wat ooit was Buiten gekomen word ik omringd door hoge gebouwen waardoor het in het niet vallen onontkoombaar lijkt Den Haag stad mijn stad met besmeurde skyline de vooruitgang wacht je op…

Ik wil u schoon vergeven Omdat ik wonder-schoon bemin; Vergiffenis in liefde Weet ende nog begin Ik wil u schoon vergeven Omdat ik bij mijzelve weet De zwakheid van m'n herte, De diepte van uw leed.…

Deze geboren vreemdeling op vijandelijke bodem getogen - terzij van fonkelende zonen neven aangehaakte schonen toont hij zijn wonden spreekt hij zijn woorden dichter zonder landstaal deze blanke zwarte blanke oudere broer van miljoenen deze geboren koning. ---------------------------------------------- uit: 'De 100 beste gedichten van…

Weerkaatsende stem galmt rond en verdeelt de klank met karakter ze vertolkt haar eigenzinnige sfeer en trekt de aandacht, keer op keer Gedreven woorden verlaten haar mond en worden opgenomen door aandachtige oren niet één letter gaat ongehoord voorbij en dwarrelen in beminnende zinnen rond Gebarend vertel ze haar eigen verhaal luchttekenend…

de wereld is niet te verklaren als de lichten zijn uitgedoofd kom, zo mooi als was je land ben jij mijn Irakese schone vraag niet waarom een foto in de krant je berooft van al je dromen.…

Voorbij schrijdt voor mij de tijd slepend traag in het habijt van uwe onbereikbaarheid. Laat komen tot mij wat alleen in slaap mij dromerig raakt: uwe poedelheid blinkend naakt.…