Alle inzendingen over handdruk ontmoeting spiritualitiet

Een zweefmoment Algehele ondersteuning Vel over been Gestruikeld en weer opgestaan Voeten schuurden over zand Verscherpten ook de zool voorzien van eelt Ogen zagen om in het donker Omvattend nauwkeurig Een mens zonder contrast…

vervoermiddelen nemen de stoel de tafel de tuinpaden het kinderportret het album met namen de vogel en de kat men koopt nog één keer persoonlijk tabak, deelt vergeefs mede wat men denkt van het kabinet en de eeuwig dreigende oorlog, alleen het gratis glas van het huis smaakt nog naar meer, het regent, men beeft, er zijn stemmen en op het privaat ontmoet…

Een ontmoeting Zomaar Ergens Verrassend Heerlijk Een ontmoeting Iemand Onbekend Glimlacht Verleidelijk Een ontmoeting Sprankelend Opwindend Intens Warm Een ontmoeting Iemand Vindt Jou Geweldig...…

Daar stond je weer en ik had willen roepen ga weg, ga weg kom nooit meer terug Maar ik zweeg en de regen mengde zich met tranen die langzaam stierven op mijn wangen en de strijd verloren Net als ik Alweer…

hoge oude boom we hebben elkaar ontmoet jij staat en ik loop…

toonden het verraad van vergankelijk bestaan die hij reeds bij aanvang van 't leven zag toch was zijn engel nog volledig aards en gastvrij ik pakte op haar verzoek nog maar eens chocola de zoveelste op een rij haar sprekend hart is voor hem als veronica's doek tot verzachten toe bereid nee, dit was niet zomaar een koffiebezoek het was ontmoeten…

Zomaar een stem, een zin vol van woorden, een mens nooit gezien en toch hier en nu, water dat vloeit, kanaal tussen boorden, hoe kan ik herkennen, hoe zie ik u? Ik weet van dit leven dat veel is verborgen, maar wil hoopvol groeten het licht in de morgen.…

Hoe jong nog waren we Prille jeugd Als de lente komt zijn de dieren niet de enigen die toenadering zoeken Het was niet mijn bedoeling je te vernietigen tot gruis slechts weg te vagen tot je niet meer bestond Ik ben je niet vergeten maar je bent wel weg uit mijn leven Hoe kan het dan dat ik overal waar ik ben jou tegenkom?…

De stad hing grijze straten uit, suiker briesjes aan de spoorlijn, een nacht. In de lampbol van verre flat: man, wachtend voor miezerige bietenfabriek. Ik gooide mijn fiets aan de kant, wankel en herkende een stem uit een ander vroeger. Hij gaf mij een hand, en zei dat hij het was: eerste pianospeler, sad septembersong. -------------…

een verlaten plein in de avondschemering geluidloos overmeesterd door de zachte sneeuw een vermoeide passant die plotseling stilstaat het hoofd draait naar het plein toeschouwer van een verstilde wereld dan wendt hij zijn blik af en herneemt met trage tred zijn reis in de verte krast een vogel…

Binnen het afgebakende zwijgen verraadt elk geluid, hoe miniem een daad van verstoring het struikelt binnen vraagt welke dag het is maar in de woestijn hebben dagen geen namen we spreken in gebarentaal over de doorwaakte nachten het vergeten doen we in de ban het hunkert naar de contouren van het verlaten landschap naar de verdwenen delen…

kom nog eens langs roep jij als zo vaak geen weerzien zonder toeval ja zo gaat het speel een rol van voorbijgaande aard de tekst ken ik uit mijn hoofd goh wat leuk zeg ik dan bedaard en merk dat mijn stem van oprechtheid is beroofd kom nog eens langs roep jij…

dat je even weggaat op de gang ergens in huis de kam door je haar laat spelen en buiten een ijsbloem plukt glinsterend in je haar dan terugkomt prachtig moment af en toe opnieuw ontmoeten maar.... dan moet je eerst even gaan.…

Breng me daar en vertel me wat je herkent ...als ik ontdaan van schild en sabel weer naakt en kwetsbaar voor je sta Als je dwars door mijn potsierlijkheid mij weer vindt Als de muren wijken die ik niet ken en verborgen deuren opengaan Als de façade instort, voor de ogen van het kind Er is een plaats waar ik jou altijd zoeken zal Ontmoet…

hoe gaat het goed met jou ook goed de waarheid zorgvuldig vermijdend praten ze over koetjes kalfjes zeggen gedag vervolgen hun eigen weg leeg van woorden vol verdriet…

Hoor hoe de zee ademhaalt De meeuwen alsmaar krijsen De wind het zand laat sissen Mijn stem vervliegt... Voel het striemen van het zand Voor je gezicht verschijnt een hand Ik ben bijna aangeland...…

sinds jouw vertrek eeuwen terug of gisteren ben je onontkoombaar genesteld in mijn ziel luis in de pels ik ontmoet je wanneer de nacht meest donker, zonder genade is in het duister op de tast treft nog dieper het gemis verlangen laait steeds op, ondermijnt stilaan de grond van mijn bestaan…

Een kom witte rijst Naast een bruine boterham Levert een gedicht. Een kom bruine rijst Naast een witte boterham Daarentegen ook. Ik zou zo gelukkig Nooit vormen durven kiezen Die ik niet aan kan. Zonnen rijzen op Uit rietomkranste sloten Regen tegemoet. -------------------------------- uit: 'Het Handenlied', 1989.…

Ik zag haar in een glimp, een eenzame zonnepriem door het dikke wolkengrijs, een waaier van regenbogen Nooit verscheen zij weer in de spiegel van mijn ogen Maar haar beeld volgde mij Zij bleef leven in mijn sprookjes, de illusie van mijn betogen Ik noemde haar : zo mooi, een jasmijn in de nacht of een wonderlijk lied dat het hart verovert…

In de trein bedacht ‘k hoe ‘t zou zijn als we elkaar niet zouden zien Erg sneu, op Valentijnsdag nog wel Mijn mobiel vergeten hoe zou jij, hoe zou ik nu weten Je wilde een ontmoetingsplek die ‘k niet kende ‘k Vroeg een NS mevrouw waar die was Ze snapte ‘t niet Toch zei ze: er is een wolk van licht daar Ik eerst naar de trappen…

Toch kan niets verhullen dat hemel en aarde zich verheugen om deze ontmoeting die alles schoon en fris achterlaat.…

Gisteren had ik weer eens een ontmoeting met mezelf; het was een hartelijk weerzien na een leven lang van elkaar gescheiden te zijn geweest; maar al gauw hadden we elkaar haast niets meer te vertellen; weer dreigde een scheiding, maar ik heb besloten om ons bij elkaar te houden en het contact op te voeren om die eenheid te worden die we…

vervoermiddelen nemen de stoel de tafel de tuinpaden het kinderportret het album met namen de vogel en de kat men koopt nog één keer persoonlijk tabak, deelt vergeefs mede wat men denkt van het kabinet en de eeuwig dreigende oorlog, alleen het gratis glas van het huis smaakt nog naar meer, het regent, men beeft, er zijn stemmen en op het privaat ontmoet…

in tegenkomen zit het niet wij gaan als kuddedieren knikkend zwaaiend aan elkaar voorbij anders dan zij wijzen wij de ander af of plannen wel een uurtje maar zijn ook dan veel liever vrij al dat moeten moet niet moeten ons vergaat de lol het geregeld westers leven maakt ons nummers op een rol…

toen ik in je kijkers keek zag ik hemelbomen en luchtwateren een blik vol van lichtjes. vonkjes die de duisternis omhelsden en me meenamen naar de dag dat jij voor eeuwig voor me zou staan.…

de engelen in een stille winternacht en de herders kleumend bij ’t vuur zij en oosterse wijzen aanbidden ‘t slapend kind in de voederbak ‘n ontmoeting tussen de mensen onder een verre stralende komeet de jonge madonna eenmalig bezocht door de geest heilig en mysterieus hemel en aarde beroerden elkaar goddelijke nederigheid in het…

Toen een kikker in een poel zijn vriendin de eend ontdekte, spraken zij zich honderduit dus hij kwakte en zij kwekte…

De Ontmoeting (1) Ik was een onrijpe vrucht; Een groenblad, Een harde steen waande ik mij, Een speelse rivier Tot dat ik op een nacht jouw gelaat in de droomland zag De verschijning die enkel een spiegeling was Het deed mij blozen, En de bloed in mijn aderen voelde als gloeiend ijzer Het groene blaadje werd vuurrood Sindsdien Streelt…

Denk ik terug aan die ontmoeting…

1 ik weet 't niet. waarom we hier ook alweer hebben afgesproken. Buiten is het guur, overal damp op de ramen en buiten de gebouwen die rook walmen van de daken... 2 (binnen) en nu is een kachel waar- aan we ons warmen nog voor één keer....laten we t nieuwe zeer rusten en het oude vertekend verbeelden en aan t raam de…