Alle inzendingen over harden

jouw lieve ogen deden vast heel wat harten sneller slaan maar zo hard als het mijne is er vast nog niet gegaan…

Kon ik mijn woorden van liefde vrede genegenheid door het papier drukken zou ik het doen keihard opdat men ook de achterzijde zou kunnen lezen zelfs voelen zoals blinden gevoelig braille lezen doordrukken de wereld in en dan opnieuw misschien.…

Opgepast er vallen kastanjes hard-op Vallende takken een auto is een verwittigd man waard…

Als een okkernoot niet te klein en niet te groot juist om te kraken…

koud warm het waait in de gang wervelt langs de trap omhoog hoger dan ik kan zien het stormt nu kan alleen maar volgen in haar zwerm ik laat me meedrijven op de golven koester de zon en ga kom steeds dichter dichter bij die horizon langzaam op weg naar het ultieme einde…

was het liefde die ons samen bracht was het toeval was het ons lot waardoor wij elkaar vonden en toen weer verloren zo snel zo pijnlijk zo hard…

Waardoor wij elkaar vonden En toen weer verloren Zo snel Zo pijnlijk Zo hard…

Zoveel moeilijker Zoveel echter En zoveel harder Dan schrijven Is het om te praten Met minder woorden Toch hetzelfde zeggen Zodat je laat zien Wat je voelt Door middel van praten Door je houding Laten spreken Wat je eigenlijk Nog zeggen moet Maar zo zorgen Dat je toch Uiteindelijk Niet te praten hoeft Spreken van ogen En gebaren…

het is hard om te weten dat je vrienden je buitensluiten en dat ze over je beginnen te roddelen is dit hard? en datt ze je niet respecteren hoe je bent om te weten dat ze je gebruiken is dit hard?…

Hou je ook van krimi's 't is me een wereldje apart some like it hard…

een glimlach in steen de mond gruwt, ogen spreken zacht binnen een hart…

Dagen en nachten wachten op een warm welkom een thuis In werkelijkheid schreeuw ik het uit en lig ik wakker in een hard bed van verleden tijd…

vol snijdende kou gevoelstemperatuur bindt de schaatsen onder…

hard.…

ik schreeuw naar de hemel, dat ik je zo ongelofelijk mis jouw handjes in de mijne. je guitige lach ik schreeuw naar de hemel, in de hoop dat jij mij horen kan wetend dat ik jou nooit vergeten zal ik schreeuw naar de hemel, daar mijn hart gebroken is sinds dat ene moment, dat ik jou moest laten gaan nog altijd schreeuw ik, elke dag opnieuw onhoorbaar…

Wazig en verdoofd lees ik de woorden die als geregen koorden zwiepen in mijn hoofd. De letters zijn als druppels die één voor één doordringen tot mijn werkelijkheid. Ze schudden me door elkaar met een wild gebaar van frustratie. Emotie zonder tolerantie voor mijn fragiele ziel. Ik weet opeens niet meer waarom ik voor je viel……

Hart en hard aan ’t een kun je zien met wie je te maken hebt misschien. Aan de ander alleen merken, hoe taai. De ruwe bolster kan nog zo ruw zijn, er zal altijd sprake van een hart zijn.…

Als hart nou eens hard zou zijn, een hart van goud een houten hart als hart nou zacht zou zijn, een suikerhart, een marsepeinen hart, een hart dat spreekt, een hard oordeel, een harde kern een hart, op de goede plaats, een hart, dat klopt, een hard met een t in plaats van met een d, want een hard met een d klinkt van nature…

Een hard gelach om het geloof in de goedheilige man. Zijn routeplanner richt zich op het doolhof van verlangens. Vind dan maar eens de weg naar huis terug.…

Een harde kokosnoot die ligt te zonnen geeft zich niet zomaar gewonnen, geeft zich niet zomaar bloot. Maar de schildpad had 'n idee. Om het nootje snel te kraken en aan lekkers te geraken rolde hij ze tot aan zee. En in de azuurblauwe baai kwam hij tot een soort van mondeling akkoord met een vriendelijke hamerhaai.…

Dan knielt zij neder Haar boezen gaat jachtig op en neer Zij streelt de gestrekte armen zacht en teder Van grip naar oksel keer op keer Zachte handen omvatten de woeste kop Om met kussen het glasgeharde gelaat te bespelen Ronde dijen omklemmen het slankmiddenrif Terwijl haar borsten de gebolde torso strelen Zij start zijn grommend innerlijk…

Bij een mislukte sprong merkte ik pas, Hoe hard water was.…

Zo komt verdriet naar boven en zo lach je je dood wie zou jou nu nog geloven, door je tranen heen lach jij je tanden bloot maar wat zou je je druk maken om wat een ander denkt ze kunnen je stalen hart niet raken in het geval dat ook maar iemand je krenkt.…

witte sneeuw hard glinsterend onder de stekende zon al wat zolang al treurt en kermt knarst onder Goliaths voet in nederlagen in de donkerste dagen een brug over het ravijn de ster het lied van leven een kerstgeschenk aan jou gegeven het paradijs herschiep berg en dal weer juichen liet rondom de zon…

- en het snelle afscheid: jij gaat heen, ik moet mij harden. Wenend worden strepen stippen, versteend en in jouw handen de mijne harden. Syl, de jouwe.…

en leden in een knagend bestaan menselijk betonrot slaat gaten in het bolwerk tegen de boze wereld zoals ik mij voel zacht en sensitief in hard bestaan mengt hard in zaken zich vormvast stevig met hart voor mensen leg mij uit dat ik kan missen de magneet de stalen botten de harde betonnen huls en toch mijn innerlijke zachtheid…

Is je hart al zo hard? Het is niet te hopen, Dat jij in deze wereld vol ellende gevoelloos door blijft lopen.…

Opgewonden spant zij nog eenmaal aan Haar inspanning doet zijn lid naar wens staan Hunkerend in het zweet kijkt zij naar haar minnaar Hij was te hard gespannen maar liet haar rustig begaan Zij laat haar gevoelens los en kruipt zwetend onder hem Haar hielen beuken op zijn billen zijn piepen gaat over in gillen Zij stijgt tot ongekende hoogte…

Hard en vast als een rots. De golven vreten haar aan. Maar zij blijft volhoudend staan. Koude en wind tergen haar lijf. Maar zij trotseert beiden stijf. Meeuwen bekladden haar dak. Zij blijft sterk en op haar gemak. De grote zeeën spreken tot haar. Ze zeggen: “Je loopt gevaar”.…

De stenen muur houdt al mijn dromen tegen. De stenen muur zegt: nutteloos mijn leven. De stenen muur maakt mij bang en zenuwachtig. De stenen muur: ik klein en hij reusachtig. De stenen muur zegt: jij bent minderwaardig. De stenen muur, zo genadeloos onaardig. Ik zeg: Stenen muur, ik laat je wel verdwijnen. Stenen muur, ik ga gewoon verder…