Alle inzendingen over hart OR sterren OR wimpers

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

dode arm schommelde in zachte golven dichterbij streelde ik hem met mijn oog mijn wimpers vielen op de kade hij beviel mij de schaduw van de stad op afstand gadeslaand.…

Je wimpers zijn lang en zwart, Zachtjes strijken ze langs mijn wang. Ik voel je adem als een koel briesje En ik voel me gelukkig, Maar ik weet, het duurt niet lang. En ’s avonds, naast elkaar, Op onze rug in het gras. Kijkend naar de sterren, En zoekend naar onszelf, Weerspiegeld in de herinnering van glas.…

daarom liggen in nachten plots gevoelens in het licht en ongeveer totaal verliefd begaat een deel van mij misbruik aan het verleden zoals bijvoorbeeld: wimpers stelen wensen delen zelfs eentje die er in mijn hart gevallen is wie zou ik zijn als wat niet was meer waar dan ogen sluiten voor de nacht.…

Wanneer ik een neus van sterren had, stak ik die in de grote leegte. Wanneer ik een mond van sterren had, kuste ik de leegte. Het wordt gezegd dat de leegte geen hart heeft. Ik weet zeker dat het hart van de leegte klopt. ------------------- uit: 'Aarde', 1962.…

Onder de sterren in het hart van de wijsgeer taal is de spiegel…

Traandiamanten, bevroren op mijn wimpers: schitterend verdriet.…

zag je buiten staan een open blik ik stapte in je ogen jij kwam zo dichtbij wenkte met je wimpers mijn werkelijkheid voorbij een wenkbrauw opgetrokken wist me losgetrokken verloren uit realiteit danste zon en regenbogen langs de lijnen van jouw parelwitte lach nog heb ik niet je hand gevraagd mijn ring knelt iets te vaak…

kom bij me zitten vraag je onverwacht je blik is open en je ogen zacht je lippen nemen mij apart en kussen liefde uit mijn hart je handen woelen door mijn haar.…

Ik vind het buitengewoon haar oranje, opgestoken haar de met mascara bewerkte wimpers haar geblankette gezicht Hoe kwetsbaar men kan zijn verborgen achter kleur en vorm Zij pakt mijn hand en legt die om een borst zo zacht dat zij tastbaarder en breekbaarder wordt in het kloppen van een onstuimig hart "van mij" deelt zij mee en schenkt…

de maan nevelt zacht mijn neergehaalde wimpers in gegraven zand…

Betraand zijn je wimpers….…

De kosmos is een grap bij een mensenleven neem haar verhalen onder de lange wimpers zover als begin en einde zullen ze niet komen maar enkele passen en ze zijn al dieper met enkele passen zijn ze nagenoeg thuis aan hun eigen oever waar andere sterren hun licht dompelen in de binnenste stilte, meer zo je wilt, verborgen voor…

je ogen dansen wimpers op en neer ik klap met tranen reik mijn nek en meer…

je ogen dansen wimpers op en neer ik klap met tranen reik mijn nek en meer…

alsof het een harp was die in zijn hart paste, een droom van een ding dat mooi was als een voetstap in het zand zo gevoelig als gras, zo goed van vorm als een ei, geheimzinnig als een spinnewiel of wimper- kruller, luchtig als turf vreemd als een sneeuwvlok lekker als een teruglopende wekker, zacht als de luchtbel in een waterplas…

Dikke wimpers Op ronde wangen Hier ligt een kind Door de dood bevangen Hier ligt een kind Stil en vredig neer De ouders zijn kapot En weten het ook niet meer Zij beweren wel te geloven Maar zij zijn nog hier En het kind "daarboven" Heimwee knaagt nu al aan hun hart Verzonken zijn zij In diepe smart Het kind heeft het In het…

Ogen tranen pijn wimpers verbergen de haat terwijl de mond spreekt…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

slechts drie dingen zijn oneindig: de sterren aan de hemel, de waterdruppels in de zee en de tranen van het hart…

dans vlinders in mijn buik en sterren in mijn oog fluister blossen op mijn wangen die de regenboog gaan vangen en geniet dan van de kleuren die ik reflecteer klaroengeschal zal klinken in je hart de vlinders vliegen uit de sterren zullen stralen in de nacht…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Er is ook een meerval die misschien een zanger is, maar dat gaat mis, ben ik bang, want de winter komt eraan en ik heb nog geen noot van hem gehoord, maar boven dat alles ken ik een vrouw die eigenlijk een perzik is, met een zoete mond, fluwelen handen en ogen als meren vol sterren, wimpers als vlinders en oren als hondjes of poezen in mandjes…

De poëzie komt over me als een droom Vol sterren en een lijfelijke nacht Van duister, waar me een hel gelaat van licht En vriendelijke ogen - enkel dat gelaat, Want ál de rest is nevel zonder vorm.…

Uit de wimpers van de strijd gevallen woorden duizenden stemmen van een andere oever wachten op hun uitbotten als gespannen veren, kenmerken van roestige schakels van deze tijd, afkomst en toekomst zijn niet voorbereid, verwachtingen glijden onder het boegbeeld door, contouren van een megalomane symboliek, schuurt de kiel van menig scheepje…