Alle inzendingen over hartzeer OR verraden

Waar het aan ligt dat begrijp ikzelf niet echt wil steeds in mensen geloven misschien zou het zinnig zijn om eens te beseffen dat niet iedereen even eerlijk en oprecht en betrouwbaar is waarschijnlijk staat er in grote koeienletters sukkel op mijn voorhoofd soms word ik dan zij het bij toeval met mijn neus op de feiten gedrukt voel…

op een podium kun je soms heel even meevliegen zonder vleugels en wonen in 't kasteel van de verbeelding maar als jij de muze bent die de maker dient en de maker bepaalt ben je onderdeel van zijn decor en decorum dan loop je het gevaar vlak voor de gordijnen sluiten vleugellam te landen op de planken van zijn uitgespeelde spel met…

Het monster dat zich in mij heeft genesteld mijn liefde voor jou langzaam ontmantelt kan en wil ik niet in de ogen kijken Ik was even in de ijskast gezet Spijt is zinloos echt warm wordt het niet meer Ik zal het monster niet bevechten…

Waar ik maar ga ligt een pad voor me open secuur in mijn blik zoals littekens lopen Hoe de dag ook verblauwt of opvlamt om mij ik volg niets dan mijn hartzeer en het naambord ben jij ------------------------------ uit: 'Ik herhaal je', 2002.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

haar; haatdragend "hartzeer".…

Die foto zal ik Niet verscheuren Jou liefdevolle blik Nee, nu niet treuren Hartzeer Ja, dat is waar Steeds weer Denk ik aan haar.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

zet de wekker buiten mededinging te streven naar wat je niet wil en daarmee niet in serie geschakeld zijn de tijdsduur die je aan regen blootgesteld bent keuzestress door vrijheid van handelen naast liefde en loze ruimte hartzeer als inwendig bosbeheer…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Milosevic heeft heel wat druk ervaren, Maar NAVO-bommen, oorlog, volksverzet, Corruptie, moord en misbruik van de wet, Daarvan kreeg hij geen hartzeer al die jaren. Maar nu hij het kalm aan doet in een cel Voelt hij opeens zijn rikketik dus wel.…

de ene rouwkaart nog ongelezen of de ander valt al in de bus de rouwrand plakt, maar niet genoeg om vast te houden aan het moment is daar, afgesneden van hartzeer rolt over m'n wangen en met alle liefde neem ik afscheid van wat ooit was…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Melancholie is hartzeer, maar heelt, als alle wonden…

lichtjes in de boom een ster die fonkelt voor het raam ik denk aan toen hoe het was allemaal saam maar, mensen, dieren zo waardevol ze zijn er niet meer kan ik als achterblijver nog wel kerstblij zijn tussen het hartzeer… maar, er zijn herders er is een kind een hemels gebaar als rust en liefde raakt het vanbinnen die…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

De fles aan je lippen Je delirium doet zeer Bij anderen Je pijn verdrinkend Geef je hartzeer Aan anderen Je zorgen vergetend Nieuwe zorgen creërend voor anderen je grenzen verleggend wordt een grens getrokken door anderen de fles aan je lippen ga je gang de anderen zijn weg.…

Denkend aan die tijd, geveld door zoet hartzeer Nostalgie is hetgeen hem drijft en doet hem even leven, in de tijd die hij beschrijft. Al is het maar voor even... Door menig melancholist is hij de hemel ingeprezen, Maar realiteit, zo hard, weerhoudt hem om zijn eigen boek eens door te lezen.…

de jury sprak na conclaaf waarde heer het was gaaf ons oordeel hartzeer met jammer u bent meer dichter dan slammer we horen bij publiekswissel stoor van papier met geritsel u zij de raad gegeven er staat nu een stilleven met klasse en stijl gepolijst zoekt nu de erbij passende lijst…

De zachte wind Op je wangen doet je Liefdevol Naar de wereld kijken Hoe je opgroeide En hoe je later Een man werd Hoe je in isoleer Jezelf tegenkwam Onduidelijke beleving Van een schok Een beving In je gestel Zittend in die ene cel Mysterie komt naar boven Wenen Om de weg Hartzeer Keer op keer…

eens had ik een liefje lief, een liefje stil in mijn hart niemand wist van mijn liefje, dat ik zo’n liefje had telkens als ik mijn liefje zag dan brak een stukje hart bloedend viel dat naast mijn tranen van bittere smart dat wat er nog van over bleef van mijn hart en hartzeer schoot ik vandaag aan stukken met vaders jachtgeweer…

Komen engelen voor jou zingen, ze verzorgen jouw hartzeer. Wacht maar, wacht. Engelen komen, heet onverwacht.…

Ruimt eens op dat kastje van verleden Trekt open die laden met hartzeer Veegt het weg uit alle hoekjes Het is voorbij het is niet meer Gedragen verdriet is goed Altijd weer wellende tranen niet Dempt deze met mooie herinneringen Leeft nu in het heden niet zoals je het liet Recycle het kastje…

Meer dan woorden spreken daden die de ware geest verraden.…

Gespitste oren verraden in het grasland een waakzaam konijn…

Opnieuw omgeven door duister, krijg ik het weer voor de kiezen, hoe is het mogelijk, dat ik zo heb kunnen verliezen, Gevallen als dat ik ben, hartzeer dat ik jou heb gegeven, sta jij toch weer voor me klaar, wil je me nog altijd in vertrouwen nemen.…

ik schaduw droevig langs bergen alleen sluimer in de mist dwaal rond mijn geheimen dragend gewond, mijn hartzeer zwaar als steen nachtwolken varen van de hemel heen waar het enkel stil is mijn ziel vliegt uit waadt in eenzaamheid door een wolkenmeer verslonden versmolten in het blauw weent de aarde mij in herinnering…