Alle inzendingen over hei leeuwerik OR vogels OR lied

Van zo hoog klinkt het lied met het blote oog niet te ontdekken hier is het gehoor dat richting bepaalt. Vanuit het goudgeel koren stijgt de warmte omhoog, draagt het leven in cirkels naar de hemelboog. Daar deel van zijn met jubelkreten om het geheel te voelen en te weten het lied leidt het pad naar omhoog.…

Daar boven klinkt hoog in de lucht het vrolijke geluid van de lustige leeuwerik vanaf de morgenstond Ach kon ik zo zingen tussen hemel en aarde bleef ook hele dagen zweven en hield niet meer mijn mond…

Blijft gij nooit één blanke uchtend, Leeuwrik, zingen hier beneên, Die uw nachtlijk nest ontvluchtend Door de zilvren neevlen heen Vleuglings vindt de gouden wegen Waar uw aadmen juichen wordt, Tot uw zang in vuren regen Naar de koele vore stort; Zingt gij nooit de rode smarten Van de duistre aardenacht, Wordt het bloeden…

De leeuwerik stijgt hoger dan de hoogste boom met zijn lentelied.…

de leeuwerik z'n ‘getwitter’ klinkt mij wel als muziek in de oren…

de lijsterbessen zijn al weer oranje het lover is voldragen groen paarden zwaaien loom hun staarten in de bermen groeit de boterbloem klaver, leeuwenbek en grasklokje vogels zingen minder luid de Drentse A kronkelt naast het fietspad lammetjes zijn schaap geworden Schotse Hooglanders begrazen de hei…

elke vogel zingt zijn lied er is vreugde er is verdriet en de ene scheet is d’andere niet…

Hun is het licht en ‘t onuitspreeklijk lied.…

Al fluitend vlieg je op en neer door het hele land… Met je mooie toontjes laat je jou zangkwaliteiten horen… De hoge en lage noten in je lied klinken scherp door de buurt en creëren een verband.…

woord fluit mij een vogel zing mij een lied maar verlaat mij niet.…

Elke vogel slaat een eigen toon door 't zwellend ruim. De leeuwerik spant de kroon. Aarde is zo schoon, zo schoon. De hemel ziet haar aan en buigt met wolken er over. Van vreugde alle harten slaan een juichgeluid. De dichter spant de kroon. Aarde is zo schoon, zo schoon, zo schoon!…

Herfst kleurt de bomen Het groen wordt rood bruin en geel een blad zweeft omlaag Peppels in gelid groeiend langs rechte wegen deinend in de wind Vlinder kust een bloem vleugels trillend in de wind een mens ziet het niet Een leeuwerik zingt hoog bij de blauwe hemel zijn lied klinkt op aard De dageraad gloort op de drempel van de…

Over de hei ging ik, - Een luierend feestje - Uit de hemel ontving ik Een lievenheersbeestje. Over de hei sloofde ik, Om mij gonsde een bietje, Voor 'n wijfje, geloof ik, Zong een leeuw'rik zijn liedje. Over de hei stapte ik, Zocht een ouderwets wijsje - Zo arg'loos betrapte ik Het aldermooiste meisje!…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

reiken kunnen zacht of oorverdovend hard ieder op zijn eigen sterkte zingt of neuriet het bekende lied dat wij nooit alleen lopen zullen door welke storm dan ook dat wij nooit alleenstaand zijn zelfs niet in donkerst donker want als dit alles voorbij is zal een zoet en zilveren lied van leeuweriken en pure liefde ons als voorheen weer…

In scheervlucht zweven leeuweriken boven de hut. Onwennig in de schemer kringen zij weer omhoog om met hun lied te loven de stille speelman die Gods lof mocht zingen.…

broedplaatsen gevraagd open velden en sloten leeuwerik in nood…

even verder kijken dan mijn neus lang is de zonopkomst en de vogels zingen hun lied een traan een lach en dat is wat ik nu zie…

Van het dak Uit de goot Klinkt herhaald Een schrille noot Geen vogel kent Een valser lied Dan de schele Kierewiet…

Luisteren naar vogels, bewonderen het hert aanschouwen kleine dieren ergens op de stille hei. Gewoon alledaags leven, weten dat je bent. In al deze wonderen liefde van de schepper herkent.…

Overgang naar strand: plaats waar hoop en verwachting dwingen het fiere duin te trotseren. Duin: verzekering der duurzaamheid van 't achtergelaten land. De top is ver, het zand is los, slechts voetstappen zijn lokkende sporen, die de weg wijzen naar opwindend lawaai: spelende kind'ren die vrijheid doen horen. Achter het…

Zo graag... jouw hand in die van mij. Zo graag... je armen om me heen. Zo graag... zou ik je willen zeggen... .......................... Maar... ik, ik durf niet, ik val stil. Zo ben ik niet. Ik wil.. zo graag tegen je zeggen... ......................... Ik hunker, ik verlang, maar ik ben zo ontzettend bang...: jouw koele blik…

De vogels fluiten in de verte klinkt hun lied wat mooi in het bos.…

hoogste lied terwijl de kraai zwarte rituelen krast en de sperwer met gekromde klauwen zijn prooi grijpt loopt zij naar het wenkende diepe water…

Jochei, jochei, een hutteken in de hei! Ach, kussen we elkander, gij lacht en ik schreem, lief zotteken. En weet-je voor ons niet een hutje van leem, Sarlotteken? Jochei, jochei, een hutteken in de hei!…

Ontwaak uit het donker van de nacht luister naar de vogels die hun lied weer zingen helder en zacht kijk naar de ontluikende natuur voel de zonnestralen op je gezicht zo puur zing een lied maak een gedicht en geniet want de lente zit in het verschiet…

En nú pas beseft ze een vogel te zijn, geschapen met vleugels waarmee ze kan komen op plaatsen waarvan ze voorheen slechts kon dromen. Ja nú pas beseft ze een vogel te zijn! En uit haar keel klinkt een lied, dat zojuist werd geboren; een lied van bevrijding, een lied van ontzag.…

Ik hoor de vogels fluiten. Ze zingen 't hoogste lied. Ik wil zo graag naar buiten. Maar het regent dat het giet. Toch blijven vogels fluiten. De regen deert ze niet. Hun zang is niet te stuiten. Of het nou giet of niet. Oh was ik maar een vogel. Dat zeg ik keer op keer. Dan ging ik fijn naar buiten. Ondanks dat takkenweer.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…