Alle inzendingen over heidenen

Zij, die voortgaan onder 's Heren bestuur mogen blij zijn met heidense strengheid, wijzend op het falen van hun wil of kuur.…

Mijn vrouw, mijn heidens altaar, Dat ik met vingers van licht bespeel en streel, Mijn jonge bos dat ik doorwinter, Mijn zenuwziek, onkuis en teder teken, Ik schrijf je adem en je lichaam neer Op gelijnd muziekpapier.…

Daar was hij en onder hem de massa, de godvergeten, heidense massa ... Verzamelde zich, riep, gilde hier en daar, wachtte in spanning af. Mozes op de berg hief de stenen tafelen hóóg boven z'n hoofd, laadde ze op met z'n woede en smeet ze verpletterend naar beneden.…

al zijn alle mensen gelijk de wereld vertelt iets anders op basis van de kleur van een stel ongekleurde cellen leert iedereen zijn plek wel kennen rood staat gelijk aan dood voor moord en zelf vermoord het volk verstond geen woord van goud en koorts ernaar en geel, geel is geheel geheid het meest heidens in de rij voor wij doch uniek…

slapen op vergeten zwachtels van oud zeer krijg ik wintervoeten van het waden door ijskelders van verdriet kniehoog het wassend water van verbeten pijn hoger nog de wanhoop van de onmacht geen grens lag aan deze broze oevers geen grondgebied waar ik schuilen kon voor het vijandelijk heen en weer En in dit geschonden vlees brandt een heidens…

Zoals een vroom man in een heidens land Zich toont op plein en beurs in landsgewaad, En stalt zijn waar voor 't huis en dingt en praat Aldoor, om werelds goud, met vreemd' en klant; Maar sluit dán 't huis met luiken en hij brandt Zijn zilvren lamp met olie en 't gelaat Wordt bleek bij 't geel brevier, dat openslaat Met donk're…

Naast Jeremias, rug aan rug met Paulus, starend naar de voorhal van een kerk vol heidenen. Ik kijk omhoog en zie de deur die is geopend in de hemel. Ik zie de troon en op die troon versteent hij die tot leven wekt; zijn linkerhand rust op een boek. Hoe kom ik onder dit visioen vandaan?…

Zonder te vechten als laatste overgebleven Verdwaal niet in heidense rituelen Geen afgrond waar ik doelbewust op afsteven Ik dunk me heer en meester net als zovelen De kudde zal ik niet braaf volgen Ik steek boven het koren uit Mijn theorieën laten alle betrokken partijen verbolgen Theologie en wetenschap spelen niet genoeg klaar, we hollen…

Ik trek me terug, achter de meidoornhaag vanwege het ‘Feest der Goede Vuren’; mijn oeroud heidens ritueel zal de hele middag duren. Ik ben geheel gekleed in lucht en roep zo de goden aan, de elementen, planten, dieren, dank de geesten dat ik hier mag staan.…

anderhalf uur Gods af, op- en verlossingen" Het orgel zwolg aan, ze togen ter kerke; binnentredende vrouwen tooiden hun lange wapperende haren met hoedjes die niet onderdeden voor die van de politicae van Prinsjesdag De mannen en ik wensten elkaar Gods zegen en kracht toe maar ik, ik verloor me al snel in zonde ik vertrok naar een heidens…

mondvol waanzin die buiten jou geboren is maar laat ik je dansen met mijn schaduw ik kan wel bidden maar niet anders dan geef ons heden ons dagelijks lichaam en kleed ons met de huid van de beminden ik breng geen fresco's in je ogen aan ik noem je mond een voorhistorisch jachtvuur ik wil de oerwoudangsten van het bloed onder ogen zien 4 heidense…

volk en snijdt vurig de oorlogshel als een geslepen dolk het laatste restje dat nog voelde in mijn inborst dood nu neem ik het wapen in mijn hand en richt de loop op alles wat me tegenhoudt het leven te bevrijden van satans lach om het geloof in mijn bestaan waarmee ik zuiver en oprecht de hemel in wil gaan dat geeft me kracht om tegen heidenen…

en volkoren in archieven bij de metaforen kantongerechten de procuratoren te Hillegom zeer vele bolsectoren op schouwtonelen en regeringskantoren met smeerpoetsen in stille locomotoren in hospitalen tussen erffactoren door met diploma's uitgeruste doctoren Ten langen leste plompverloren met als hypothese tussen de oren nestelt zich een heidense…

Toen Willebrord de Kruisleer bracht Van d' overkant der zee, Was 't hier één zand in 't heidens land, Één droge, dorre steê. De tocht was lang, de hitte bang, De reisfles uitgeput; Des Heiligs borst versmacht van dorst.... En nergens huis of hut! Daar staat hij, leunende op zijn staf, En ziet vergeefs in 't rond,...…

De winter is nu eindelijk vergangen Zong ooit een late middeleeuwse bard In laat-gothiek, prerenaissance of beide In elk geval rooms-katholieke tijden Toen men de dom aan willibrord wou wijden Die christus' woord aan heidenen verspreidde Wiens ros in eeuwen nooit week van zijn zijde Al had heer godebald met lidewyde En radboud hun patroon…

veluwse wouden donker en vol gevaren zwervende heidenen als kraaien op rooftocht plunderend met niets onziende wreedheid wind kreunt door takken van sombere beuken en fluistert hees het oude verhaal van moord geweld en wetteloosheid duizendjarige eiken heilige plekken offerplaatsen de bodem doordrenkt met bloed wodan en donar rijdend door…

Kan niemand hier nu iets aan doen, dit heidens ritueel Geschapen door een oppermacht zoals mij staan er zoveel Ik hoop dat u in opstand komt en mijn nazaten laat zoals ze zijn In het bos daar staan we beter, uw huis is echt te klein Voor mij is het helaas te laat mijn dagen zijn geteld Mijn naalden zullen vallen straks, ik was zo op ze gesteld…

Een grote dag die de kristelijke liefde bezingt in een nog heidense roes. Als gister misschien schijnen bomen even dood. Maar de lucht is de miljonaire trilling van leven daarrond. Geen winteravond meer, doch elk gerucht vergaat in een vreugde-echo. Zo’n dwaas geluk kent een knaap die plots te zwemmen gevat heeft, of fiets te rijden.…

Magie draagt voor zover bekend Zorg voor een heidens element 593 I think I was enchanted When first a sombre Girl- I read that Foreign Lady- The Dark-felt beautiful- And whether it was noon at night- Or only Heaven-at Noon- For very Lunacy of Light I had not power to tell- The Bees-became as Butterflies- The Butterflies-as…

Toch zou God hem niet begeven, Midden in zijn heidens streven: Zie! daar slaat hij plots de lier Met echt-dichterlijke zwier: - Zó volmaakt, dat men zou zweren, Dat hij dienaar was des Heren; - Doch... het was slechts een restant Van de oude Predikant.…