Alle inzendingen over heksen

kleine maar ozo belangrijke nuances zoals de zon in een schoolflikkering of de knipoog in lieve verstandhouding met een lach de welkom en afscheid dagen in uitbundig zwaaien waar licht speelde was weerlicht zijn kameraad zoals ook magie zijn spanning partner kende op aard de hoge bomen voor transformator speelden als feeën en heksen…

De zwarte heksen dansten van uitzinnige vreugde rond zijn prijsgegeven body, demonische krijsstemmen weergalmden door de zwaar verduisterde nacht en de intiemste delen bevroren, ook die van de opperheks.…

Wilders spreekt van ordinaire heksenjacht Verheug je Geert, het journaille zij geloofd Vaak hebben heksen doekjes om het hoofd Ik zou dus stoppen met die jammerklacht Je kunt weer rustig slapen hoor, vannacht Ze worden van hun hoofdtooi snel beroofd Je hebt je weer voor niets zo uitgesloofd en alle PVV’ers houden trouw de wacht Ze letten…

Ze geloofden in de geesten van de voorouders en natuurkrachten, tovenaars en heksen en Ama was hun oppergod. Nu zijn ze afgezakt naar beneden, waar ik met hen van gierstbier heb genoten, een filmploeg bekeken, die naar de toppen wilde.…

De schoonheid van de sterren, betoverd door het jaloerse heksen kwaad, dansend op het water als de Afrikaanse beat Keampferts muzikale maten slaat. Op de tonen van een kikkerorkest worden de elfjes meerdere malen per dag getest, om even uit de knop van hun blauwe waterlelies te komen, en zo even aan hun betovering te ontkomen.…

studenten eenzaam dronken mafkezen en in het park verliefde lentesnuivers aan Pleinen worden geveegd glazen gespoeld asbakken geleegd kroegnamen vervangen gevels blijven eeuwen staan Je hoort de handel Hier werd met pigmenten lood en kwast de stank van grachten nagebootst werden behalve schepen rijken op het doek vereeuwigd ook heksen…

De zwarte heksen dansten van vreugde rond zijn prijsgegeven lichaam, demonische krijsstemmen weergalmden door de zwaar verduisterde nacht en de opperheks, zijn zuster, kuste zijn bevroren ballen.…

Waar beukenbladeren de bodem overheersen Aan de randen van statig malenbos Mysterieuze sferen al eeuwen lang dicteerden Mist in het gat onheilspellend wordt uitgedost Waar bombastische heksen zweefden Duistere monniken in een guur klooster leefden Voor menig bezoeker was het er niet pluis Als s ’nachts de klokken speelden en wind zorgde voor…

nooit kleuren je tovert licht met zon die anders schijnt te stralen je woorden halen warmte aan vertrouwen spreekt uit je verhalen je voert me met de wolken mee langs hemels die niet mogen laat dier en mensen zien van boven andere ogen je praat bomen tot een bos ritselt vogels door de bladeren groeit paddestoelen in een kring laat heksen…

Van porulan en porgel Daar zit je even mee Als kleine blauwbilgorgel Valt zo'n afkomst niet mee Maar kijk ik naar de mijne Da's ook een raar verhaal Bepaald geen rechte lijnen Niet dat ik er om maal Ik ben gewoon de dochter En ja, ik zeg het fier Van een echte oerheks En van een marinier Want op een heel klein bootje Ergens…

de avondzon kleurt bloedrood ik zie al glimpen verlokkend bloot bij schikgodinnen in het donker aardse diep van binnen maken kobolden en kabouters zich klaar voor het feest van het jaar elven feeën en wat heksen op een rij bezemen hun straten in vrij entree voor magiërs en tovenaars in rood scharlaken ridders rovers en bandieten…

Kees) mijn dochter hupt op haar skippy door de tuin voedert de eendjes en de beesten in het hertenkamp alsof zij alles in de hand mijn dochter zegt: papa, maak je geen zorgen spoken bestaan niet noch heksen niet noch tovenaars en morgen breekt een nieuwe dag weer aan mijn dochter wenst me welterusten in het donker, kust me op mijn wangen…

In mystieke ogen woont de liefde van het eeuwige kind waarmee deze kleine held ons in het leven siert met intuïtieve helderheid Het kent de hemel van dichtbij daar deze in hem woont Het speelt met zon, maan en sterren met water en met wind vertelt prachtige sprookjes verslaat draken, spoken en heksen Het zingt en danst om de Goden…

leven onder het maanlicht van de middeleeuwen bestond er geen oranje, maar geel was de gloed en haar ogen, smaragdgroen, keken weidser dan haar aanbelandende velden een boezem, als een fruitschaal naast versleten ondergoed, een zinken teil om wol te verven en niemand beweerde iets over het tegendeel er bleven vragen onbeantwoord toen de heksen…

hun lied De egel droeg sonnetten voor die hij ons achterliet En in een pot gemaakt van goud en kleurig edelsteen Werd heksentoverdrank gebrouwd als nooit gemaakt voorheen Om hem te eren die ons vele jaren bleef verblijden Die ook als tovenaar geen overzijde kon vermijden Met light verse, snelsonnetten en hetgeen hij verder schreef De heksen…

Iedereen wordt na drie glazen serieus genomen, thuis de heksen en demonen. Hier de vrijen, de gelijkgestemden, de waarachtig ongeremden. Thuis het leven van de sleur, hier is het waar het allemaal gebeurt. Hier vind je de gulzige wijven, thuis is zo gewoon na vijven.…

Mijn gedichten volgen mij als oude trekpaarden voor een gammele boerenwagen, die vastloopt in de zuigende modder van ongebaande wegen, de domeinen van de heksen van het starre ongeluk. Mijn toverkrachten zijn vele malen sterker, maar tegen de godenwereld begin ik niets en daar heb ook ik, brave lieden, vrede mee.…

Toverheksen in het bos rond paddestoelenkringen Hoorden bij de eik een lang verwachte tijding zingen Bladeren die fluisterden met 't ritme van de wind Waar zich onze Adriaan de Tovenaar bevindt Ras gingen de heksen hem een toverdrankje brouwen Staken met veel vlijt de handen uit de heksenmouwen In een pot speciaal gemaakt van goud en edelsteen…

wil je glooiend op een gele heuvel je perst weer zure druiven vergist je wijn en droesemt op de zielen in de fles je hebt jezelf weer weggezet in krochten die tochten van onderwereld en bedorven lucht je bent weer koning in het sprookje van eergisteren de appel heb je doorgeslikt nog ben je niet gestikt in schuld en boete als geile heksen…

in de duistere avond en nacht van Halloween werpt bleek de maan haar schimmige gloed waarmee zij de wereld in spookachtig waas hult fluisteren ons de spoken, heksen en griezels angstaanjagende geesten met grijnzende tronies zweven door schaars verlichte straten en stegen in het duister rammelen botten en kraken beenderen die vrees beklemming…

Behalve van mijn muts Waarna ik in de badkuip gleed Vanaf een grote hoge trap Dat lijkt me echt een stunt Ik luierde de hele dag En lunchte wel 3 keer Waarna ik dan een tukje deed Verscholen in een grote struik Zodat er niemand was die me nog zag Dan droomde ik van verre reizen Van prachtig weer En goud voor hele lage prijzen En over heksen…

Daar zaten ze - de sprookjes korte jakjes uitgedaan de Blauwbaard sprak er likkebaardend onaanraakbaar toverwoorden van zijn platgeslagen aarde heksen laaiend op de stapel en nog van de Zeven Plagen die de sprookjes wilden horen Doornroosje was er niet sliep uit haar spinnewielverdriet met Eenoog dromend aan haar zij die er zijn lodder…

wijn en droesemt op de zielen in de fles de druiven rijpen in de stilte van je lach de zon van je gedachten je hebt jezelf weer weggezet in krochten die tochten van onderwereld en bedorven lucht je bent weer koning in het sprookje van eergisteren de appel heb je doorgeslikt nog ben je niet gestikt in schuld en boete als geile heksen…

je wijn en droesemt op de zielen in de fles de druiven rijpen in de stilte van je lach de zon van je gedachten je hebt jezelf weer weggezet in krochten die tochten van onderwereld en bedorven lucht bent weer koning in het sprookje van eergisteren de appel heb je doorgeslikt nog ben je niet gestikt in schuld en boete als geile heksen…

*)"The Birnam Wood" verwijst naar een waarschuwing aan Macbeth (het toneelstuk van Shakespeare), waarin een van de voorspellingen van de heksen is, dat Macbeth nooit overwonnen wordt totdat Birnam Wood naar Dunsinane hill komt. Soldaten die Macbeth op Dunsinane komen verslaan camoufleerden zichzelf met takken uit Birnam Wood.…

& laat je van je hoge tonen niet ontluisteren die als druiven langs het metselwerk afduikelen tot ze aan de snaren van de basgitaren blijven hangen Zoals zal blijken zitten we gevangen , zolang we in dezelfde richting blijven kijken De permutator*) stookt zijn snelheid op (Waar de feërieksten lagen in fine fleur vergaderen nu schelle heksen…

leeft reeds zijn eigen herfstige eenzaamheid op pleinen echoën de lang gestorven schreden in dagen die door ‘t gisteren zijn ingehaald niets dat de vredige zondagsrust kan storen oogst wordt nog met dezelfde eelt betaald en niet vergeten al het feesten, hun culturen die heel voorzichtig aan de huidige tijd gewend in maannacht waar de heksen…

(voor Sophie Heesen) Naast een stoelendans met brandende heksen reed ik op een zeepaardje naar de binnenstad en zocht ik naar een glimp van jou, langer dan de koerende duiven beweren en korter dan de neus van Pinokkio.…

En ik in de kinderkamer op bed griezelde en gruwde van alle lichten uit en witte heksen boven mijn bed verschenen Om mijn kinderbloed te willen drinken Daar redde mijn moeder mij met een nachtlampje in haar handen en een beker met water gevuld. Ik weet niet wie ik ben geworden zonder de warmbloedige omhelzing van mijn moeder.…

In je kamers huizen heksendromen slaapdronken duik je op terwijl ik nachten wakker lig je ingewanden voel verstenen in mijn vermoeide lijf je verhaal broeit onderhuids laat zich lezen in een glazen bol waarin vleermuizen luchtledig schud me wakker leg je stenen ziel bloot laat de zon het uur aanwijzen het is tijd om terug te keren…