Alle inzendingen over herkennen

door jou in woorden te omschrijven herken ik steeds meer van mezelf…

Vriendschap is de ander leren erkennen door jezelf te herkennen in hetzelfde spiegelbeeld…

In de verstikkende nacht smoor ik de schreeuw van mijn hart de kou die in mijn botten is getrokken laat mij huiveren Ik wil jou niet meer kennen want weten doet pijn herkenning van het niet herkennen jouw ziel die valse tonen speelt Ik wil het niet horen want dan moet ik toegeven dat ik jou voorgoed kwijt ben schreeuwt mijn hart en begint…

Vol verwachting een blik terug Een vonk van herkenning Het hart gloeit Het voelt goed Het is goed Zielsverwanten die mekaar Hebben teruggevonden Laat je nooit meer gaan Want ik weet hoe je bent Wanneer mijn handen je blindelings herkennen Jouw handen de mijne Ik ben van jou, jij de mijne…

Het was zo fijn om te vertrouwen en vertrouwd te worden, Te begrijpen en begrepen te worden, lief te hebben en bemind te worden, te herkennen en herkend te worden.…

De streepjescodes zijn niet te vermijden, Die worden echt op alles aangebracht. Na onderzoek blijkt -wie had dat gedacht- : Die streepjescodes zijn van alle tijden. De tijgermug zit op datzelfde spoor, Die ligt ons eeuwenlang al streepjes voor.…

je kon aanraken met de koele beteugeling van een orkaan ik hoopte dat je me zou herkennen dat mijn ziel zich aan je zou tonen met het comfort van een vertrouwde minnaar -------------------------------------------------------- uit: 'Het comfort van een vertrouwde minnaar', 1989…

Zonder elkaar te kennen, herkennen we elkaar. Ik zie je lief bestaan. We herkennen stil bewustzijn, dat onze hemel van liefde is. Voelen hetzelfde heimwee. Een wonderlijke droom, zie ik zo vaak dromen. Bedroefd weer gaan.…

Leer mij ze toch herkennen niet alleen aan hun zang aan hun hemels geluid waarmee ze mijn gemoed al zo lang verwennen ik wil ze graag nog beter kennen want je ziet ze meestal niet die grandioze kleine bengeltjes leer mij hun innerlijk herkennen daar zo weggekropen in bos struik en riet wie kan mij een blik op hun verlichte zieltjes gunnen…

moet men geloven dat wie haar beminden haar eens hervinden en herkennen mogen?…

Je kunt het echte baasje herkennen Die zal zijn hond verwennen Met een uitje meer! Weer of geen weer Altijd hondenweer.…

en dan rollen er tranen zijn ze van jou of zijn ze van mij tranen der herkenning het diepe gevoel van er alleen voor te staan ze is maar één telefoontje ver…

Herkennen doe je muizen aan hun genen, Maar sneller nog aan de verdwenen tenen.…

blik van herkenning Soms zeg ik stellig iets en overvalt mij meteen de twijfel terwijl de anderen zeker zijn dat die woorden van mij veel zeggen over mij…

Uitziend naar een ontmoeting, fluisterend en gevolgd door een schaduw van herkenning. Lichtend in het schemer, onbekend en toch zo vertrouwd, een vertwijfeling. Een aanraking van het eigen zijn!…

Voel je denken je verwacht het herkennen uit de nacht, maar overdag is alles anders overdag is vaak de pijn, de andere zijde van de liefde zal jij er dan ook nog zijn?…

weg ben je zoals mist voor de zon verdwijnt aan het licht komen schimmen die velen denken te herkennen het maakt niets meer uit weg ben je…

Die glimlach, een flits over je gezicht, een blik van herkenning op mij gericht. Daar troost ik me bij, en ga verder, omdat dit ene moment, te snel voorbij is gegeaan.…

niet meer dan een toevallige ontmoeting niet meer dan een moment van herkenning niet meer dan een gesprek op de rand van verlangen zo terloops uit balans gebracht de dagen kleuren meer zoveel meer dan eerder…

Hey ben jij dat Eindelijk Ik verwachte Je al zo lang Wist dat je langs Zou komen Dat ik je zou Herkennen Zo blij dat jij Dat ook hebt Hoop op een vervolg…

de herkenning is waar je naar zoekt is vanuit waar je kijkt om de zwaartekracht van de ego te overwinnen heb je genade nodig liefde komt uit het niets en is vrij om niets te zijn…

zal ik je herkennen als een duivel met een anjer op het bal masqué of ben je een fluistering in avant-première van de verstomde perfectie of gaat het oog in oog in hemelsblauw met wolkengeroffel…

de wind schudde kaarten in verse parels van lucht in zwaartekracht van verlichting door mijn geest om de echtheid van mijn leven te erkennen en herkennen voor nu, morgen, voorgoed…

Op een terrasje zit ik op mijn gemak Mensjes te kijken noem je dat. Ik zie hen stappen gedrapeerd in een veel te groot kleed, een hoed die helemaal niet past. Sandalen van over 100 jaar, met van die riempjes aan elkaar. Maar de gezichten dat is iets apart. Ik heb al vele bekenden tegenkomen Een oud leraar die nu wel 120 jaar zou zijn. Zelf…

in eikels gegoten in grote getale mede de grond bedekken het duiden zou toch de aardse weelde beknotten en mij uit een droom van vertedering wekken ik kijk met mijn ogen en zie niet wat ik ervaar het is de herkenning die ik van binnen bewaar…

Het verlangen naar liefde dat ieder mens in zich draagt Is het verlangen herkend te worden in zijn Zijn De tegenwoordigheid die je bent het tijdloze Ik Ben herkent zich in de ander Liefhebben is jezelf herkennen in iemand anders…

Teken mij een zelfportret zodat ik jou herkennen kan. Help mij zodat ik verder kan.…

Ik lees jou en voel mij ik huiver opnieuw een teug adem ervaren mijn ogen herkenning in dat wat jij blootgeeft vanuit 't diepst van je ziel…

Hoe chimpansees een soortgenoot herkennen? Door goed te kijken naar het achterwerk De kont is hun unieke handelsmerk Maar ik zou die van u niet kunnen scannen Want ik zie nu al nauwelijks verschillen Is dat nou uw gezicht, of zijn het billen?…

Dichten is het zoeken naar woorden die elkaar verbinden met klank en kleur zinnen vormen die de geest ontstijgen en zich in de vorm van herkenning nestelen in de ziel van de lezer…