Alle inzendingen over herlezen

we wilden de tijd herlezen en woorden afwegen, of anders de laatste trein naar het voorportaal vertragen, of desnoods verdoofde oren door ringtonen verzwijgen we zouden nog van landschap wisselen, tussen korenvelden noch urinewegen, daarna dwalen langs prettige omgang die we altijd hadden en die ons ruimte gaf om vrij te bewegen…

Nog altijd posten we brieven, openen we deuren, 2x bellen, sluiten we het boek, verdrinken we in polymeren, daarom branden schepen achter ons, is er geen open zee, herlezen we de toekomst…

In stilte herlezen, van heimwee genezen; dat niets je verstoort: de bloem noch de vogel, het huis noch de lach. Blijf maar verlangen naar wat je ooit zag in dromen en tekens, in lied en in lust en weet dat verlangen hier nimmermeer rust.…

vrijheid een eigen mening in het bestaan Vrijheid in keuzes en in relaties zonder alle wereldse waan Ook is het een eigen indentiteit welke je moet behouden in het leven in een relatie of in een gezin het eigen ik de nodige ruimte geven Ik vind 't nog steeds een moeilijk woord ik kan er niets mee, dus ook niet toepassen door het te herlezen…

dat koffertje zo speciaal Zijn beeld is al aan het vervagen Maar zijn handschrift blijft theatraal Zijn sierlijke letters zijn herkenbaar De inhoud laat verleden herleven Een soldaat die bezorgd informeert Of zijn gage wel is overgeschreven Hij schrijft naar zijn lieve vrouw Die thuis met kind op hem wacht Het is heerlijk om het te herlezen…

nieuw soort Chinese vitamine nu zit er zwaar bedwelmend gas in hun matrassen daar kunt u mooi een nieuwe partner mee verrassen Chinese speeltjes zijn vergeven van het lood uw rustig ventje is in no time 'n chaoot en koop vooral hun electrieke apparaatjes gefabriceerd met van die héle dunne draadjes maar eerst de handleiding zo'n 100 keer herlezen…

Dat nu dit ene zacht-herlezen woord Zo diep mijn zwijgend mijmren kon ontroeren En tot die traag-vervaagde erinnring voeren Als had mijn luisteren haar naam gehoord.…

is dan wel dicht het verhaal gelezen maar elk boek verdiept schenkt je innerlijke wezen weer iets meer licht het boek is gesloten de inhoud in mijn hart opgeslagen en plotseling op van die onbestemde dagen slaan we het weer even open open jij jouw eeuwig gesloten ogen doen we of er niets is gebeurd tot de bladzijden door het vele herlezen…

Vandaag is een dag gul te zijn met uitroeptekens, zijn poëzie te herlezen en wederom te koesteren.…

Ik schenk de wereld wat ik dacht en schreef, Opdat, als ik lang dood zal zijn en ’t mos Dekt, op mijn graf, mijn uitgewiste naam, Nog twee of drie het boek, dat ik nu geef, Herlezen, op een eenzaam plekje in ’t bos, Met dank en liefde: ik droom geen schoner faam.…

door het leven, fluitje in mijn hand waarmee ik treinen blies, tot veilige bestemming Ik banjer door het leven, banjo en harmonika liggen op de achterbank, zo hebben wij toch altijd klank Ik banjer door het leven, lente is in zicht ‘K geniet van elke moment met jou, jij bent zo nuchter als de dauw Ik schreef dit in één ruk, waarom herlezen…

ver gaan Soms is 't wél erg speciaal Aan elk gedicht zit 'n verhaal Van sommige stukjes heb ik spijt Die had ik liever niet gestuurd Maar ik heb 'n tik met de verzendknop Voor ik het weet mep ik er op Dan is het gedicht al onderweg Had nou eerst even nagedacht Denk ik, ja echt, pas achteraf Backspace is dan te laat, echt maf Het herlezen…

Ze kunnen ook een stil verdriet genezen, het verlies met woorden wat je niet wilt accepteren, wat je zo nu en dan telkens weer moet herlezen, of dat uur morgen komen zal?…

We kunnen ook in stil verdriet tussen de regels lezen, verlies met door afkomst of afgunst wat we niet van binnen niet willen zien, kloof in een onderhuids gevoel, begrip te laten helen een spiegel van onszelf wat je telkens weer moet herlezen, of dat uur morgen al komen zal?…

Er zijn nachten waarin ik je naam eindeloos herhaal terwijl ik mijn kussen met tranen bevochtig herhaaldelijk het licht aandoe om gedichten van Perk, Bloem en Slauerhoff te herlezen terwijl ik opnieuw een fles ontkurk en wietblaadjes in mijn shag verpulver Met trillende hand inhaleer ik het zalige gif en al gauw zie ik niet meer wie ik ben…

Maar die zou te veel het gemak van de lezer dienen die geen zin heeft in herlezen en hernadenken. In plaats daarvan een uitleiding. Het gebeurde in 1960, aan het einde van het schooljaar, op een klein gymnasium. Mijn moeder, die ernstig ziek was, gaf daar les en was dus goed op de hoogte van allerlei regels en procedures.…