Alle inzendingen over hopende

Zij glimlachte, maar sprak niet van het land Waarin zij diep verloren was geweest, Want zij bevond zich weder hopende.…

Vol warmte loop ik rond hopend op het wezenlijke op datgene waar ik op vertrouw Hopend op jou, van wie ik zo zielsveel hou...…

Jarenlang door mijn Tranen heen gesmeekt Dat het op zou houden Het bleef erbij - Noodzaak die voor jou Kennelijk ontbrak Hopend, alleen maar hopend, Niet verwachtend dat het Op zou houden Maar nu ik je losgelaten heb Is zo maar het wonder geschied Werd mijn gebed verhoord Dat het op zou houden - Het hield op - Het is opgehouden…

Is trouw doen alsof je van elkaar houdt, hopend -- dat het beter wordt?…

maken graag een rit hopende dat ze niet klem komen te zitten…

Hopend op meer dan dit: hopende op geluk de lachwekkend ontroerende bloesem die geen vrucht draagt iedere ochtend een kans iedere avond een aanloop naar later misschien? en elke dag opnieuw verwachten wat niet bestaat dit weten tot elke polsslag dit weten met elke vezel en toch?…

in de wandelgangen van mijn gedachtegangen graaf ik me mollengangen blind zoekend en hopend blijft het donker…

terugdenkend aan de tijd van strijd terugdenkend aan het leven ik zit op een veld van schimmen vriend en vijand liggen hier te rusten ver van de plek waar ik zit beven ver van de eenzaamheid van het bestaan ik lig hier op een veld van schimmen huilend over hen die vielen hopend op een tijd van strijd hopend op een eind aan deze eenzaamheid…

hopend ooit de kust te halen.…

met het water aan mijn lippen dicht ik dijken meters hoog hopend dat later zal blijken "zijn geliefden hield hij droog"…

Jouw stem fluistert in het duister zegt mij altijd hopend weer gedag, maar in glinsterende ogen echoot onze afscheidslach…

dat jij me kust heel zacht Maar tot die tijd blijf ik verder dromen hopend dat deze nacht vlug zal komen…

Deze vingers Deze handen Vurig hopend Hevig verlangend Vrouw/moeder/kind Doordrenkt... omdat niemand anders die moeite voor haar nam…

In het donker hopend en wachtend om op te staan. In het donker vertrouwend en verlangend naar de nieuwe morgen.…

Hopend op dat eeuwige moment.…

Met elke stap is dichtbij wie me niet meer aankijkt niet meer vraagt of ik besta en niet meer begrijpt zonder mijn schaduw en een gezicht dat ik niet herken in alle vragen die me blind en hopend achterlaten dat ik niet meer eenzaam ben…

Mijn laatste dagen zijn gekomen Hopend dat de uitgestoken hand mij meeneemt naar de overkant. Licht en liefde wacht mij daar.. Geen eenzaamheid en pijn Daar in de lichte liefde zal ik gelukkig zijn.…

onophoudelijk, hopend en zoekend, getekend met lijnen van lijden, verdwijnen zij uit mijn gezicht, het is daglicht dat mij leidt waar ik mij toch maar liever weer op richt.…

steevast kijkt zij in de richting van waar hij gevlogen is hopend op een teken werpt de tand des tijds vruchten in haar schoot nog altijd kijkt zij in dezelfde richting…

het over was en hopend dat ik jou nooit meer zag jij bent de enige die ik wens te vergeten jij bent de enige die ik wens niet te vergeven…

Hopend op een prachtig nieuw leven, zal zij met liefde er alles aan doen om ze groot te brengen. Foto Dick…

ik haper schiet bijna uit de bocht bij het zoeken naar uitgelaten druppelt de kleurloze dag aan mij voorbij morgen haak ik de zon aan elkaar wellicht hopend op beter…

Als ik bij je ben krijg ik bijna geen adem hopend dat de klank van je stem mijn oren bereikt zodat ik in je ogen kan kijken. Op dat moment stopt de tijd en zie ik de engel die je werkelijk bent…

tranen springen rode kringen om de ogen voorover gebogen lopend, hopend op een wonder hoor je de donder zie je de schicht die het donker om je heen weer verlicht…

Beiden zitten vast, hopend dat het niet zo moeilijk was .. Er lijken soms geen grenzen te zijn, toch het gevoel van opgesloten in iets klein. Hij doet en zegt Zij zegt en voelt Hij smacht naar meer .. Maar niet genoeg voor haar Zij wil alles, waarschijnlijk te veel ...…

wachtend op een nieuwe tijd stralend vanuit ons gouden hart wetend in de kosmische cyclus lijdend door de pijn verward hopend op een nieuw leven strijdend door de duisternis wakend over liefde en leven biddend voor de Apocalyps stervend in de ban der tijden vechtend in het hemelvuur hopend op een goede afloop terugkerend naar de natuur…

Onbekend mooi Wie was je Wie ben je Ik zou het niet weten Maar ik kan je niet vergeten Hopend dat de wind van het geluk Je nog eens in mijn leven blaast Droom ik de mooiste droom, voor jou In mijn hart ligt een schat verborgen Die ik wil delen met jou…

Hopend op een rode draad, die jou leiden zal. Leiden door deze diepte, van gedachten.…

vechtend tegen dat wat kanker heet is er een keuze om er voor te gaan of het te laten dag in dag uit het eenzame gevecht nu zijn dagen overtrokken met lakens voor even de zin verloren hopend op een windstille dag…

kolkend water trekt mijn benen naar beneden zinkend roep ik zachtjes om mij heen woorden blazend vormen bellen korte zinnen hopend dat jij hoort waar ik verdween…