inloggen

Alle inzendingen over horens

43 resultaten.

Sorteren op:

Lastige zaak

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 147
De afgelopen zeven jaar voorspoed, tegen- hebben ons zeker laten zien dat het niet altijd dus voor eeuwig, rozengeur en maneschijn kan zijn, daar soms iets lijkt uitgebloeid voeding van belang Onze tijd van geslepen stenen wordt alleszins opnieuw een tijd van revisie waarin wij samen de koe bij de horens zullen vatten jij, ik.…

Kijken

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 216
De volgende dag was ik aan zee in de mist geen horizon een kijken in niets Dan bij Kijkduin ligt dat in puin Terug in het duin veel zwarte struiken een enkele rode bes nog daarachter zwarte koeien met horens erboven vage contouren van flats op de plek waar 'k geboren Bij de haven op een muurtje staat er een vader met voor zich baby…

Ingesteld

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 97
regelmaat en reinheid bevinden zich in mijn allergie Dagelijks stuur ik aan op zelfprogressie Hier en daar wat ontspoorde uitspattingen maken mij sterk Elke vergissing ontaardt in een nieuwe ontdekking Zoek naar uitdagingen in een probleem Vind uit door ondervinden Leer door te leven Ken angst voor het onbekende Pak het vervolgens bij de horens…

RECHT DOOR ZEE

hartenkreet
4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.568
Ik schrijf dit lied niet zonder reden niet achteloos en nonchalant Ik wil er dagenlang op broeden want er is iets aan de hand Ik zal zoeken naar de juiste woorden en zinnen die er echt toe doen Ik zal wikken en blijven wegen tot er staat wat ik bedoel Ik zal onvermoeibaar horens vatten en trefzeker koppen slaan In zinnen die de lading…

Zandkunstenaars

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 35
dichterbij kwam hij, waar haar voetsporen staan gegrift onder de wijde hemel, terwijl de bleke zon opklom naar goud, uit kobaltblauwe oneindigheid, de snurkende maan ruist de melodie in één schelp naar huis, met een rekensom uit 't hart stroomt de pijn , van 't vuur nog niet geblust alles keert zich om, rondom de digitale zon een koe met gouden horens…

De Nachtegaal en de Koekoek

poëzie
2.9 met 9 stemmen aantal keer bekeken 4.178
. ---------------------------------------- Pan: veld- bos- en herdersgod met bokkenpoten, sik en horens, nodigde met zijn fluit tot dansen uit. Filomeel: nachtegaal…

Vrolijk leven

poëzie
3.5 met 13 stemmen aantal keer bekeken 3.666
Mij niet; nu komt de blanke maan Met haar vergulde horens aan En honderdduizend starren. ------------------------------ prachen - smekend vragen…

De slachtlammeren

gedicht
3.7 met 23 stemmen aantal keer bekeken 9.201
Vast voornemens hun horens door ons heen te stoten.…
Ida Gerhardt23 november 2021Lees meer…

Zomerse Avond

poëzie
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 561
Alrede heft de gulden maan Haar horens op, en rukt ter bane in harer kringen. Hoe rust het hangend loof Der luisterende bomen! Geen wind beroert de vlakke stromen. Het slaperige veld wordt blind en stom en doof. Thans telt de herder blijer 't Gestalde vee, half vet.…

De koei

poëzie
3.6 met 18 stemmen aantal keer bekeken 2.228
Als ik u voorts wilde optellen, wat voor zaken Men al niet van een koei haar horens, haren en darmen kan maken, Ik geloof dat al je gezamentlijk leien* er mee vol zouden raken; Maar mijn verhaal dient niet te uitermate gerekt. En van 't nut dat men van heur staart en poten trekt, Daar zou ik je tot overmorgen van kunnen vertellen.…

Minerva

poëzie
3.6 met 11 stemmen aantal keer bekeken 3.366
Het mastbos staat van rondom stom, En wordt niet horens moe: Het windje plooit zijn vlekjes toe, En speelt met blad noch blom. — Maar de Echo vangt een toontje op, En alles vliegt in roer: Nu hupplen veld en heuveltop, Met schaterend rumoer. Iö, wat klinkt die zangtoon schoon! Zie daar de rechte trant! Dit klatert over bos en land!…

Arcanum XV De Duivel

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 97
in bewegingloos evenwicht op de hoogste klip onbevreesd voor de afgrond overschouwt de steenbok de wereld zijn machtig hoofd torst kunstig gedraaide horens die naar de hemel priemen in de karbonkels van zijn ogen smeult het licht zijn machtige kloten bengelen wellustig, zonder schroom, gezwollen van lust en kiemen van leven triomfantelijk…

Mei (Boek I)

poëzie
4.2 met 54 stemmen aantal keer bekeken 7.347
Blauw dreef de zee, het water van de zon Vloot pas en frisser uit de gouden bron, Op woll'ge golven, die zich lieten wassen En zalven met zijn licht, uit open plassen Stonden golven als witte rammen op, Met trossen schuim en horens op de kop.…
Meer laden...